bir kızı seversiniz, aşık olursunuz, iti olursunuz, köpeği olursunuz, ona her şeyinizi vermek isterseniz, onunla mutlu olursunuz, onunla yaşlanmak istersiniz

abla da sizi kabul eder, "kalbine" alır, sizinle çiftleşir, çocuk da doğurur. ama üç sene içinde size aşkını kaybeder. çünkü her gün başka bir zayıflığınızı görür. bu zayıflıklar, yani insansı yanlarınız her gün kadının içindeki hayranlığı yok eder. bunlar öyle yaratıklar ki, sizin bir insan değil, tanrı olmanızı ve onları dölleyerek, onları da tanrıça yapmanızı isterler. kadının aşkı budur. kadın sizi sevmez, tanrıça olmayı sever. sizi de onu tanrıça yapacak bir yunan tanrısı gördüğü sürece kukişkosuna akmanıza izin verir. ona tanrıçalık hediyesini vereceğiniz için sizi sever ve ister.

fakat ilişkinizin üç senesi içinde, her hareketinizden, her sözünüzden, her yaşanandan bir detay yakalar ve "ulan bu adam tanrıça değilmiş, zayıflıkları var, hastalıkları var, defektleri var," diye düşünmeye başlar ve sonunda sizin döllerinizi istemediğine karar verir... tüm bu süreç bilinçaltında sinsi sinsi devam eder. kadın bile ne yaptığının bilincinde değildir. ama bu süreç tamamlandığında sizin büyük aşkla hayatınızı vakfettiğiniz merveciğiniz için siz artık bir böcekten farksız hale gelirsiniz, mervenin aklı iş yerinde tanıştığı yakışıklı, zengin, güçlü, yeni tanrıcık tonguç'a kaymıştır. merveciğiniz artık tonguç'un malafingosunu arzuluyor, tonguç'un döllerini alarak tanrıçalaşacağını hayal ediyordur.

gördüğünüz üzere dostlarım... size öğretilen bütün aşk kuralları yalan.