Artık umudu yitirmiş vaziyette oturdum anlık olarak antipatik reaksiyonlar geçiriyordum resmen.
Güvenlikler beni çok sık görmeye başladıkları için sürekli kimlik soruyorlardı insanlar böyledir beyler yalnızsınız her zaman, ananız babanız varsa sığının onlara.
1 lira vermemek için kafeye gittim ve şarjımın ve bozuğumun olmadığını söyledim sağolsunlar taktılar kendi şarjlarına.
Şarjım dolana kadar düşündüm düşündüm düşündüm..
Başka bir tak yapamıyordum zaten.
Ebrunun gitmesi iyi olmuştu bir yandan ama ben kaplumbağa değildim sırt üstü bıraksalar da kalkabilirdim ayağa..
Şarjım dolduktan sonra gittim kafeden aldım kadir aramıştı annesi babası ayrıydı babasında kalıyordu geçen yıl oda.
ilk herkesi aradığım zaman açmamıştı telefonu.
Hemen aradım durumu izah ettim.
Sağolsun 1 tane kardeşimiz çıkmıştı koca çevreden.
Bekle dedi brodwayla geliyorum hastahane acil kapısına sakın uzaklaşma aramamı bekle.
Uzun bir bekleyiş sonunda geldi ve hemen arabaya binip evine doğru gitmeye başladık.