Beynimden vurulmuşa döndüm şimdi ne yapacaktım ha?
Bunları yazarken bile kalbim küt küt atıyor eski günlere dönmeyi ömrü billah reddediyorum.
Arasam mı aramasam mı ne yapacağımı bilemedim..
En sonun da kadiri aramaya çalıştım ama yine yoktu ortalıkta kıllanmaya başlamıştım beyler.
Ebrunun mesajını gördüm çok geçmeden.
"kandırılıyorsun çabuk yanıma gel nibler "
Ne ne ne oluyordu lan!! Kim neden kandırıyordu beni.
Adresi istedim hemen yazdığı gibi fırladım..
Ebru metruk bir binada tek başına yaşıyordu.
Bağırmaya başladım kendimi tutamayıp
" lan şerefsiz ne arıyorsun burada ha! Beni yarı yolda bıraktın.. Ben ben ne yapayım ulan sana şimdi söyle!!"

Hıçççkıra hıççkıra ağlıyordu "tetehdit eeettiler"
Ne oldu anlat bana çabuk ye bağırdım.
Kes ağlama artık diyip saçlarından tutup yüzüme bakmasını sağladım.
"kadir tehdit etti beni.. Nibler yalvarırım anla beni!! Benim peşime düşmemen için seni yanına aldı o o o.."
"o o huur çocuğu nee?? dıbına kodumun evladı seni beter edicem"
Bunu söyledikten sonra ebruyu yanıma aldım kıyafetlerini topladı parayı verdim taksiye atlattım günlük aparta yollattım hemen "

Şok olmuştum beni en çaresiz anımda yakalamışlardı ve hala inanamıyordum!!
Yalan söylüyordu ebru evet evet yalan ulan ulan..
Ortadan sürekli kaybolmasının sebebiydi bu şerefsiz onu doğduğuna pişman edecektim..
Ve kadiri aldım telefonla ona tek bir kelime ettim.

"NERDESiN?"