üçüncü haftanın sonunda özge adanaya geldi. çok azmıştık ikimiz de. evi boşaltmamı istedi. saat ikide bize gelecekti. saat bir buçuk oldu mesaj attım
k:nerdesin aşkım
ö:avmdeyim
k:e hadi çık gel daha ne dolaşıyorsun anca gelirsin
ö: tamam geliyorum
1.50 de tekrar mesaj attım
k:nerdesin
ö:çıkacam şimdi
k:ya bekletme beni sinirleniyorum. saat ikide görüşecez demedik mi biz
ö:tamam çıkıyorum
saat 2 oldu
k:nerdesin
ö:optimumdayım hala
k:taşak mı geçiyon sen benle
ö:düzgün konuş ya arkadaşımla karşılaştık konuşuyoruz napim
k:lan ben senin için evi boşalttım bekliyorum sen hala ne diyorsun. gibecem arkadaşını
ö:ya bu ne sinir böyle. gelmiyorum bugün vazgeçtim
k:gibecem lan dellendirme beni.
k:cevap versene
k:bekle lan ben geliyorum oraya çıldırttın beni amk
üşenmedim giyindim üstümü atladım otobüse 40 dakka yol gittim. avmde dolanıyorum telefondan arıyorum bulamadım. gözüm dönmüş amk bulsam ağzına sıçıp bağırıp cağıracam. en sonunda mesaj attı.
ö:ben avmde değilim yeter arama. ayrılalım
bu şekilde ayrıldık. özge benim çıktığım son kızdı beyler. 2013 ekimden beri kimseyle çıkmıyorum. taliplerimi beklerim.

not:özgeden sonra çok sakin biri oldum. sinirlenmemeyi sabretmeyi öğrendim. dönüm noktalarımdan biridir kendisi.