iremin bana parayı verdiği günün akşamı babam aradı. babam hep beş on dakika falan susmadan birşeyler anlatır kapatırdı. yani bu yaşıma kadar ne yaptığımı falan hiç sormadı hep kendi birşeyler anlattı ama bize anlattırmadı. yine öyle bir arama geçti aramızda.
b:... ya göğsüm ağrıyor üç gündür
k:alala. evi havalandır o zaman
b:bakacam artık. işin yoksa doktora zütürür müsün beni
k:yarın zütürim mi şimdi geç oldu
b:tamam
bir iki saat sonra yine aradı
b:şimdi zütür çok ağrıyor
k:tamam o zaman sen aşağı in geliyorum
hastaneye gittik acilden giriş yaptık. ekg çektiler sonra doktora gösterdik. doktor panik yaptı.
d:olum koş babana bir tekerlekli sandalye getir
gittim hemen getirdim. doktor döndü babama
d: abi sakın ayağa kalkma. oğlum sen babanı tekerlekli sandalyeyle koridorun sonuna zütür çabuk olun.
dıbına koyim hiç ciddi birşey beklemiyordum ama gören panik yapıyordu. babamı bir yatağa yatırdılar dört tane hap verdiler. benle de ambulans görevlilerinden iri konuşuyordu. ama eliyle sürekli lafını destekleyecek işaret yapıyordu
-baban göğüs ağrısından geldi dimi
k:evet abi
-kaç yaşında
k:57
-:göğüs ağrısı dimi
k:evet abi göğüs ağrısı
-ne dedi sana tam
k:abi göğsüm ağrıyor dedi getirdim işte
-göğsüm dedi dimi sol tarafını tutuyordu
k:abi evet
dıbına koyim dellenecektim. sakin sakin cevaplıyordum ama sinirlendirdi aynı soruyu sora sora. ambulansla şehir hastanesine sevk ettiler. tek olduğumu görünce sağolsun ambulanstaki çocuk ben bakarım merak etme dedi. ben de arabaya atladım arkalarından yetişmeye çalıştım. abimi aradım. alıştıra alıştıra söylicek zamanım yoktu
k:anneye belli etmeden evden çık da baba kalp krizi geçirdi. şehir hastanesine gel çabuk