Pişman olacağım şeyler yaptım ve bundan sen de etkilendin elbette. Ama yaşanmışlıkların hatrına beni bir nebze affedeceğini düşünüyorum. Kaldı ki barışmak için tekrar buluşmak istediğimde gözlerimin içine bakarak 'ben artık başkasından hoşlanıyorum' dedin ve bu hiç de hafif bir cümle değildi. Şimdi güzel ilerleyen bir ilişkin var.(en azından öyle görünüyor.) Sana asla eskisi gibi olalım diyemem buna hakkım da yok. Lakin burası küçük bir yer ve çok fazla karşılaşıyoruz. Bana bakışın 'ayrılalım ben mutlu değilim' dediğim günkü kadar sert. Bu kadar kindar olduğunu bilmiyordum, belki intikam almak istediğin için öyledir diye avutuyorum kendimi. Ben sadece özür dilemek istedim. Seni kontrol altına almaya ve kısıtlamaya çalıştığın için. Bugün 17 ay oldu be nepenthem, (ingilizcede acıyı ve üzüntüyü sonlandıran ilaç olduğunu zaten biliyorsun) tam 68 hafta ve 476 gün. Keşke bunları sana yazabilsem, keşke sabahın 6sında aklımda değil yanımda olsan. Seni, kumral saçlarını, mavi gözlerini, kısacası her şeyini çok özledim.