dün 13 saat çalıştım gece 12 de eve vardım şu an yine işe gidiyorum.

Hayat hergün çok zor gelmeye devam ediyor.

intihar etmekten korkmuyorum yemin ederim ama ya gibtiğimin dünyası bana hiç mi gülmez. Mutlu olup gitmek istiyorum bu tadı verecek insan yok.

Yalnızlığı çok çekiyorum dün tanıdığım 10 kişiyi aradım bazılarıyla mesajlaştım, herkesin buluşmamak için bahanesi var
yok kınaymış
yok başka biriyle buluşacakmış
yok ders çalışacakmış
yok işi varmış
yok buluşmak istemiyormuş

gerçekten kendime acıyorum, insanlara muhtaç değilsin sen tek başına mutlu olursun diyorum, sonra da bir bakıyorum asgari ücrete tüm gün çalışıyorum geriye kalan zamanda uyuyorum.

O 3 4 bin liralık işlere de şu an girmem imkansız. Evimin ikametgahı bile yok sigorta bile yapamıyorlar.

gibeyim hayatı.