Kafamda biraz daha fikir oluşması için zarftaki yazan köye gittim. Köyün kahvehanesinde yaşlı olan amcaların yanına oturup sohbet ederken laf arasında zarftaki yazan isimde birinin o tarifte vefat edip etmediğini sordum. Köyde bahsi geçen sülalenin olduğunu ama o isimde birinin ölmediğini söylediler. Bende lafı geçiştirip isim yanlış olabilir belki diyerek uzatmadan oradan ayrıldım.
Babam bu zarflardaki paraları bile almamıştı. Ne o paranın camiye geçmesini ne de kendi cebine girmesini istememişti, ben ise fatura ödeyip eve ekgib görmüştüm. Bu durum beni iyiden iyiye rahatsız etmeye başlamıştı.
Bir süre sonra köydeki evde farklı şeyler olabileceğini düşünerek ne kadar korksam da sabahtan yola çıkıp gittim. Eve varır varmaz önce evin tavanındaki isleri elimden geldiği kadar temizleyip eski haline getirmeye çalıştım. Daha sonra babamın tüm kitaplığını döküp bütün çekmecelerdeki kağıtları tek tek inceledim.
Benzer başka bir şey bulamasam da boş kitaplığı tamamen yerinden oynattığımda alttaki ekgib olan tahtaların birinin arasında etrafı yamuk yumuk üzerinde çok eski dönemlere ait olduğu belli olan 3 tane altın buldum. Bulduğum altına mı sevinsem yoksa babamın bu uğurda öldüğüne mi üzülsem bilemedim.
Bütün kitaplığı eski haline getirip akşam olmadan altınları yanıma alıp tekrardan yola çıktım. Altınları düşündükçe içimde bir sıkıntı oluşuyordu. Bir taraftan babamın 3 altınlık mirası varmış bize bırakmış diye düşünürken bir taraftan da bu altınların başıma iş açacağını düşünüyordum. Eve geldiğimde anneme, kardeşlerime anlatmaması kaydı ile başımdan geçenleri çok detaylı olmayacak şekilde anlattım.