Üçgözler köyünün sakinleri zamanında ya en yakın ilçeye ya da batı illerine göçmüşler. Köyün Doğusunda bir tepede yıkık türbemsi bir yapı ve bir ağaç direk göze çarpıyordu. Sonraları öğrendim ki bu alan çevre halkı tarafından kutsal sayılan yılın belli dönemleri gelinip kurbanlar kesilip adaklar adanan yerel inanç merkeziymiş. Timur hocayla nasıl kalacağımızı neler yapacağımızı araziyi gezerken konuşuyorduk. Alan o kadar çıplaktı ki yıkık türbenin yanındaki ağaçtan başka hiçbir ağaç yoktu.

- Hocam, bizim burada kalmamız şuan imkansız. Altyapı su elektrik yok, en mantıklı görünen ilçede bir pansiyon tutup hergün gidip gelmemiz.

+ iyi hoşta burda kalmazsak hergün 1 saat gidiş 1 saat geliş yol bizi çok yorar ayrıca buluntuları hergün zütürmemiz gerekecek depomuzda ilçede olursa işler sürekli karışabilir. Ankara’yla görüşüp köyün yanına ya da civarına konteynır kent kurmalarını isteyeceğim. Almanya'dan iki hititolog da gelecek ilçede olmamız verimli çalışmamız için dezavantaj. Sen gittiğinde kahvelere uğra 15 tane işçi aradığımızı söyle.

Bende istemeyerekte olsa kabul ettim. içimden inşallah bu yerde kalmayız inşallah bakanlık konteynır yollamaz diyordum. Her terkedilmiş yerde olduğu gibi burasıda insani ürpertiyordu. ilçeye döndüğümüzde hemen bir telefon bulup Eda’yı aradım ve durumdan bahsettim. Hala şansın var bak aileni bahane ederek gelmeyebilirsin burada hiçbir düzen yok dedim. Eda önce kabul eder gibi olsa da ertesi gün konuştuğumuzda yine eski inadına dönmüştü. Kübra’yla birlikte 5 Temmuz’da ordayız dedi. Bu arada ben ilçedeki kahveleri gezip kazı için işçi aradığımıza dair haberler yayıyordum. ilçede işşiz insan çoktu ama bir kişi bile çalışmak istemiyordu. Hatta orada kazı yapılacağını duyan bir kaç kişi üzerime bile yürümüştü. Bende güvenliğimiz askeriyeden sorumlu biz Ankara’dan geliyoruz diyerek korkutmaya çalışmıştım.