Biz sadece pazar günleri minibüsle ilçeye gidip 2-3 saat zaman geçirip ekgiblerimizi alabiliyorduk. Bir pazar günü ilçeden geldikten sonra köyde boş boş sigara içip yürürken bir ev dikkatimi çekti. Diğerlerinden farklıydı. Farklı olan kısmı çift katlı olması ve kesme taştan yapılmasaydı. Muhtemelen köyün ağasının evidir tarzında bir düşünceye kapıldım. Köydeki evler boş olmasına rağmen kapıları ve pencereli genel olarak sağlamdı. Öyle yıkık dökük harabe bir köy değildi. Sanki dün boşaltılmış gibi ayaktaydı her şey. O gece uyduktan sonra, iki gibi uyandım ve konteynırdan dışarı çıktım sigara içmek için. Arazide bekleyen iki güvenlik dışında kimse ayakta değildi. Sigaramı yakıp yürürken bir anda gündüz gördüğüm evin ışıklarının yandığını gördüm. Şaşırmıştım korka korka yönelip camdan içeri baktığımda kadınlar erkekler çocuklar ağlıyordu şok içerisindeydim yüzüm kaskatı kesilmiş kanım donmuştu ve birden içerideki insanların hepsinin aniden bana döndüğünü görünce yataktan sıçradım. Rüya olduğunu fark edip kendime gelene kadar kalbim yerinden çıkmıştı sanki. Saate baktığımda beşe çeyrek vardı. Kalktım elimi yüzümü yıkadım birşeyler atıştırıp araziye gitmek için hazırlandım. Kimseye bu rüyadan bahsetmemiştim. Zaten akşam yemeklerinden sonra sürekli Firdevs hoca cin muhabbeti yapıp gülüyordu. Arkeolojik kazılarda cin muhabbeti olmazsa olmazdır tadıdır tuzudur kazı evlerinin. Akşam ki yorgunluğu unutturan tek şey korkudur. Genel olarak kimse inançlı olarak gözükmese de Firdevs hocanın konya türbe kazılarında Sivas kale kazılarında yaşadıklarını anlatması çocukların gözlerini büyütüyordu. Hepsi palavraydı biliyordum ama bende korkuyordum.