Ne yapalım ne yapalım diye düşünürken kendimizi bir anda tur teknelerinin orada bulduk ama hava biraz kapalı olduğu için gezi yoktu, bu biraz bizi üzmüş olsa da yapacak bir şey yok diyerek başka tarafa yöneldik. Bir süre sonra önümüze ankesörlü telefonlar geldi, dün akşam toplanma telaşından kimseyi arayamamıştım, biraz telefonla görüşeceğimi söyleyip Ahmetle Ramazana bir kafeyi gösterdim, konuşmam bittiğinde gelirim alırım sizi takılırız dedim. Annemle babamı aradım önce, 11e bilet aldığımı falan söyledim, Cansuyu aradım sonra.

C: Artık Muğlanın alan kodunu bildiğim için senin aradığını anında anlıyorum he, nasılsın Kingim iyi misin
K: iyiyim iyiyim, dün akşam arayamadım toparlanma telaşından falan işte, aldık bileti gidiyoz bu gece, sabah Çanakkaledeyiz
C: Dert ettiğin şeye bak ya, kaça aldınız biletleri
K: 11de, sabah orada olacakmışız işte, hatırlamıyorum şimdi kaçta
C: Güzel gayet iyi yani, Çanakkalenin alan koduna da bakarım ben ararsan falan bu kim demeden direkt açarım
K: Telefon sokmaya çalışacam bu sefer, cidden telefonsuz olmuyor ya, çok zor sürekli ankesörlü ankesörlü gına geldi yani
C: Kendini riske atacak bir şey yapma da başına bela alma, bize lazımsın sen
K: Sen nabıyosun nasıl gidiyor
C: Evdeyim bugün gitmedim bir yere
K: Hasta mısın niye gitmedin
C: Yok ya canım sıkkın biraz, burada anlatamam ama eğer oraya gittiğinde rahat olursan anca o zaman anlatırım
K: Dinliyorum güzelim, anlat bakalım
C: Sorun olmasın sana
K: Yav ne sorunu, derdin varsa sokayım diğer sorunlara, evet dinliyorum