Bizimkilerin yanına gittim, konu bir süre sonra tekrar telefona geldi, Ramazan öyle bir anlattı ki orayı sanırsın PlayStation falan sokabilirsin içeri, hayır kanıma giriyordu şerefsiz.

K: Anlat amk anlat, askeriye mi normal bir yer mi orası amk
R: Olum arkadaşın yalancısıyım ben, onun söylediğini söylüyorum size işte
K: Ee peki sen onunla nasıl konuşuyorsun
R: Telefonu yanında adamın at kafası, nasıl konuşacam başka türlü, ben ankesörlü o kendi telefonu, ben aradım onu hep
A: Bizim izmirdenmiş bu çocuk, yan bölükten
K: Neyse, bi gidelim de görecez bakalım nasıl bir yermiş amk, söylendiği kadar rahat mıymış değil miymiş görecez
R: Rahat ol reis, sıkıntı çekmeyecez hiç
K: Ben sana nasıl güveneyim amk
R: Güvenmekten başka çaren yok
A: Haklı ama bu malın ipiyle de kuyuya inmeden önce dikkatli olalım, ne olur ne olmaz. Pat diye telefonla da gitmeyelim yani
K: Nasıl pat diye telefonla gidecez yanımızda mı sanki telefonlarımız

Cebimizde az bir para vardı o yüzden fazla da harcamak istemiyorduk, tamam bira falan içmiştik ama aldığımız maaş zaten 36 liraydı amk, o da harca harca bitmiyordu askeri kantinde, sigara içmeyen biri hiç çarşıya çıkmasa o 36 lira ile karnını doyurur askeriyede 1 ay boyunca.