7 Kasım

---

Anafartalar caddesinde indik, tam truva atının önünde, şu meşhur truva atı. Saatime baktığımda 8 olmamıştı bile ve hava hafif karanlıktı kapalı olduğu için, etrafımıza biraz bakındıktan sonra bir pastane gördük, girdik oraya güzelce kahvaltımızı yaptık. Orduevinin yerini sorduğumuzda pastanedeki adam güler yüzle bize tarif etti, yanlış gelmemişiz, indiğimiz caddenin ilerisinde kalıyormuş orduevi, adamla ayak üstü iki muhabbet ettikten sonra çıktık oradan.

K: Geldik meşhur Çanakkale'ye, hadi bakalım size yılın sorusu, direkt teslim olalım mı yoksa akşama kadar takılalım mı
A: Bence teslim olalım ya, akşama kadar gezme fikrini ortaya atan bendim ama kararımı değiştirdim, hava yağarsa biz gezerken kötü olacak.
K: Mantıklı
R: Hava yağacak gibi duruyor, bence de biz gidelim teslim olalım diyorum
K: O zaman geldiğimiz yerden geri yürüyüp orduevine gidiyoruz doğru mudur
A: Sen ne diyosun peki bu teslim olma işine
K: Bana hiç fark etmiyor, teslim olsak da olmasak da bir şey değişmeyecek
R: O zaman gidelim bari yavaş yavaş, etrafa baka baka, ezberleyelim ki şimdiden çarşıya çıkınca zorlanmayalım

180 derece arkamızı döndükten sonra yürümeye başladık, bir tane saat kulesi vardı onu aklımıza kazıdık, orduevinden bu tarafa geldiğimizde saatin sağında internet kafe, solunda telefoncu, düm düz ilerisinde de kafe, yemek yerleri falan vardı. iskeleyi geçtik, truva atında birer sigara içtik sonra tekrar yürümeye başladık, bir tane çocuk gördük bir kapıda dikiliyordu.

K: Nerde olum bu orduevi
A: Adam burayı tarif etti işte, sol taraf deniz orayı gibtir et, sağda kalıyor olması lazım ama yol bitti
K: Gidelim biraz daha bi markete falan sorarız tekrar
R: Bak ileride askeri kıyafetli birileri var galiba nöbetçiler, gelin soralım onlara belki de orasıdır