Tam yürümeye başladık Cansunun babası aradı beni, açtım telefondaki Cansu. Konuştuk biraz, merak ettiğimi söyledim Nilüferde bir yer ismi verdi bana sen de gelsene dedi, Ahmetcanın da yanımda olduğunu söyledim o da gelsin dedi, annesi de arkadan "Gelsinler gelsinler yabancı değiller" diyordu duydum onu, tamam geliyoruz o zaman diyip kapattım, söyledim Ahmetcana tamam gidelim dedi. Söylediği yer yürüyerek biraz uzaktı o yüzden otobüse binmek zorunda kaldık, yaklaşık 15 dakikalık bi yolculuğun ardından geldik söylediği yere, bulduk onları gittik yanlarına. Kanadalıyı gördüm, beni bir gülme tuttu o an.

C: Neye gülüyosun sen be
K: Hiç, yanındakine gülüyorum
C: Nesi varmış da gülüyorsun
K: Fotoğraftakilerle farklı, fotoğraflarda küpesi falan yoktu, ona gülüyorum. Türkçe biliyo muydu bu
C: Çat pat, şu an anlamıyor mesela bakışından belli
CB: Hoşgeldiniz çocuklar
A: Hoşbulduk abi
CB: Nasılsınız
A: iyiyiz abi sizi sormalı
CB: iyiyiz biz de işte öyle bir çıkalım dedik şu küpeli vatandaş geldiği için
A: iyi yapmışsınız
C: Anlatın bakalım ne var ne yok
K: Aynı, yine birileri yüzünden sinir olduk
C: Dur tahmin edeyim

Üçümüz de aynı anda Sena dedik.

C: Eh yani
CA: Kimdi bu Sena hiç yabancı gelmedi
C: King'in belalısı(Güldü)
CA: Ha şu Sena, tamam hatırladım şimdi(O da güldü)