ilk insan yaratildiginda seytan ben buna secde etmem diye yaraticiya baskaldirmis. Simdi komutaninin, patronunin karsisinda hazirola gecip dugme ilikleyen bizler yaraticiyi karsimizda gorsek donumuz bile kendi donuna sicar degil mi? Ne kibir ne ego hicbir sey kalmaz. Peki seytan gordugu halde yaraticinin kudreti onu nasil korkutmaz? Kaldi ki en zeki yaratiklardan birisi, aptal da degil, cezalandirilacagini da biliyor. Nasil oluyor bu isyan olayi? Mantikli mi?