Ensar hocam olayı anlıyor tabi,

Defineyi kazacağımızı, ve bedeni onlara teslim edeceğimizi söylüyor.

Öğlen saatleri olmasına rağmen, yeni yeni atıştırmaya başlayan yağmur, yavaş yavaş siddetini arttırmaya başlamıştı, hayal meyal dahi olsa o gün yaşadıklarımı ,sadece orada bulunan bizler biliyorduk, ve yapım gereği, "ulan şurada ölsek bir allah'ın kulu ne ile savaş versiğimizi bilmeyecek" tarzı düşüncem beni ürpertiyordu, hızlanan yağmura rağmen burada bu anlaşmaya şahitlik etmek beni onore etmişti, seviyordum bu işi yapmayı,

Hocam anlaşmayı yaptıktan sonra, kazmamız halinde, köylüye zaraf gelmeyeceğinden emin olmak istedi e tabi hakkı adamın.

+Hocam ben kazayım mı ?

- ...

Yanıt dahi vermedi, Öfkeli bir ses tonu ile, Ya allah Ya bismillah diyerek, kazmayı eline aldı,

ilk darbeyi vurduğu anda, esat hoca ve ben yerle bir oluverdik, aniden cigerlerimin sıkışması ile nefessiz kaldım, peşi sıra gelen öksürük durumu daha da berbat ediyordu,