https://youtu.be/TlzznvdLTdU

Sonsuz bir hiçlik, siyah bir karanlık, artık bedenim yok, düşümcelerim yok, sadece bildiğim doğrular kalmıştı.

Ufak sesler duymaya başlasam dahi, anlam verememiş, o karanlıkta süzülüyor iken sesler derinleşmeye ve benliğim, ruhum bir akıma kapılıp sürüklenmeye başladı kontrol edemiyordum,

Işıklar görmeye, ve sesler duymaya başladım, artık dünyadan bir boyutta olmadığımı biliyordum, göğüsümde hiç hissetmediğim tuhaf bir güç ile kısık gözlerimi aralamaya başladığım vakit ışıklar içinde ensar hocamı yatar iken görmüştüm, bilinci kendinde olmada dahi birşeyler okumaya devam ediyordu

Ama bu ışık neyin nesiydi diye anlamaya çalışıp, gözlerim ile sağı solu taradığım esnada, o ışıkların içinde gelen yaşlı amcayı gördüm, bedeninden öyle bir ışık çıkıyordu ki, yüzünü görmek istesemde bu ışık mani oluyordu,

Eline aldığı kazma ile toprağı kazmaya başladı,
Bir süre kazdıktan sonra, definecilerin gömdüğü bedeni çıkardı, beden ve içerinde bulunan koruyucu artık ölmüşlerdi, bu bedeni define koruyucularına teslim edip oradan uzaklaştı,

Bedeni alan koruyucular ise toprağı örtüp beden ile uzaklaştılar, artık ne etrafımızı saran, şerli cinniler ne de o karanlık vardı,

Kendimi toparlayıp, ensar hocamı kucakladım ve o bölgeden uzaklaştırdım. Ertan hocam rahmani bir varlık olduğu için bize ensar hocamı zütürdüğüm en yakın evde karşıladı.

Hocam sen nerdesin allah aşkına ?

+Yardım getirmeye gittim mustafa,

-kimdi o hocam?

+RiCÂLÜ'l-Gayb Kutbu mustafa,

Başımıza aldığımız olay oldukca büyükmüş demekki,

Hocamı orada bırakıp, köyün o zamanki muhtarı ismet abinin arabası ile bu günkü ismi Asarkaya olan eski yunan kalesine doğru yola koyuldum.