hayat hikayemi anlatıyorum piçleeeeeeeeeeeerrr

kadir inanır'dan farklı bi adamdı, daha cılız, gözlüklü, uzun sarı pardesülü bi adam..
saçlarının önü hafif dökülmüş.

geldi ilk başta anneme sarıldı, annem ağlamaya başladı, babam onu avuttu biraz..

ne konuştuklarını hatırlamıyorum, bi anlam verememiştim çünkü..

sonra babam bana döndü, kucağına aldı.. sarıldı öptü..

ilk dikkatimi çeken şey babamdaki ağır limon kolonyası kokusuydu..

bayram ziyaretlerini neden hiç sevmediğimi yıllar sonra fark ettim binler. kolonya bana babamı hatırlatıyor çünkü, o koku içimi acıtır hep..

annem sofra hazırlamıştı.. sonra sofraya geçtik.

menüyü hiç unutmam, tarhana, taze fasülye ardından pilav..

bir aile olarak yediğim ilk ve son yemekti..

hayatımdaki yemeklerin en güzeliydi..