öncelikle belirteyim bu bir motivasyon hikayesi değil, GÜNLÜKTÜR ve GÜNCELLENECEKTiR! o yüzden başlamadan kaydet
.
.
kısaca kendimden bahsedeyim;
25 yaşında ortalama bir inci sözlük loser'ıyım. Ailemle aram ne iyi ne kötü, hayatımda hiç kız arkadaşım olmadı, boş bir ilçede arkadaşsız büyüdüm, üniversiteyi yarıda bıraktım. Ne tipim iyi ne de boyum 1.90 ne de kasım var.
.
.
intihar etmeyi uzun bir süredir düşünüyorum; bu kendime verdiğim son şans olacak. 1 sene içinde kendimi topladım topladım, toplayamadım bu sefer bitiriyorum.
Geçen pılımı pırtımı toplayıp evden çıktım gelip izmire yerleştim. Plan yok, iş yok, para desen 9 aylık çalışmamdan az bir birikimim var.
.
.
Kısa süreli hedeflerim ise;
--En az asgari maaşlı bir iş bulmak
--Ev kiralamak
--Normal iş dışında günde 2-3 saatimi harcayacağım 2. bir iş(kendi işim)
--Basit kişisel gelişim.(Bakım, 1 sosyal aktivite ve spor)
--Kız arkadaş edinmek(ya da düzenli ciks partneri)

Ağlama veya şikayet etme lüksüm yok, başarılı olamazsam 1 sene bir önemi olmayacak hiç birinin.

ilk geldiğimde kısa bir süre bir arkadaşımın evinde kaldım(adam akıllı arkadaşım olan 2-3 kişiden biri) bu süreçte kira ve iş kovaladım. Bir markette kasiyer olarak başladım işe, ev kiraları çok pahalı olduğu için de dükkan kiraladım 15-20 m2 lik. Birikimim dükkana verdiğim depozito, kira, elektrik, su açtırma benzeri masraflara gitti elde var sıfır. Bir yatağım veya duşum yok. Buzdolabı ya da çamaşır makinesi desen onlar hayal!
-Maaşım 15-20 gün sonra yatıyor o zamana kadar çamaşırlarım idare eder.
-Duş için ise şofben alacaktım ama sonra kuzenimin aldığı ucuz şofbenle çarpıldığı geldi aklıma, o yüzden 1 kettle, kova ve tas aldım.(evet duşumu böyle alıcam birader bir sorun mu var?!)