hayat hikayemi anlatıyorum piçleeeeeeeeeeeerrr

doktor anneme her zamanki ilaçlardan yazdı. annem ilaç içmekten nefret eder.

çünkü doktorun yazdığı ilaçların bazılarının halüsilasyon gibi yan etkileri var.

bir defa o yüzden gece tüm apartmanı "evin içinde bir hırsız bıçakla dolaşıyor." diye ayağa kaldırmıştı binler.

bu arada annem 20-30 yaşları arasında gayet sağlıklı, normal bir insandı.

babam ondan boşanıp, polonya'lı kadından çocuk doğurduktan sonra bu hale geldi diyebilirim.

2001 yılında dedemi kaybetmemiz ve dayımında iş icabı sürekli yurt içi gezilere çıkması onun çöküşünü hızlandırdı. etrafında benden başka kimsesi yoktu çünkü.

mahallede de "doktorun amerikada çocuk yapıp, istanbul'a yolladığı kadın" diye anılması da onu çok etkiledi.

neyse ilaçlarını da malum halüsilasyon korkusuyla içmediği için o dönem annem ve benim için zor geçmişti.

işin içine bir de benim o bahsettiğim kıza duyduğum aşırı özlem girince tamamen çekilmez bir dönem olmuştu.

ama ondan sonraki 4-5 ay hayatımın en güzel günlerini yaşadım binler.