hayat hikayemi anlatıyorum piçleeeeeeeeeeeerrr

gerçekten de olmadı beyler.

o akşamdan sonra yine aradım uğraştım ama bana bi kaç kırıcı laf daha söyledi, müsadenizle onlar bana kalsın.

ayrıldık.

annemin babamdan sonra o kadar depresyona girmesini anlıyordum ama bir yandan da ona hep kızıyordum içimden.

insan kendisi için yaşamalıydı bu hayatta. birisi onu terk etti diye o kadar sarsılmamalı diye düşünürdüm hep.

ben de aynı hatayı yaptım beyler.

aynı annem gibi ben de depresyona girdim bir süre.

2 ayda 5 kilo verdim.

yemek yiyemiyordum, yedikten sonra da feci bir mide bulantısı yaşıyordum.

akşamları karnım çok ağrıyordu. çok ama çok mutsuzdum beyler..

inançlı biriyim, intiharın çok büyük bir günah olduğunu biliyordum.

sırf o'ndan korktuğum için bir de annemi yalnız bırakmamak için 3-4 defa bu kararımdan döndüm.

işte bu yüzden hala hayattayım.