kapitalizm

demokrasi sanrısı için vazgeçilmez sistem. (belirli sınırlar dahilinde) müthiş demokratik bir serbest zaman sunar.

amma ve lakin, iş hayatında demokrasi gibi bir olgudan hiçbir taktirde bahsedilmez. yani, bireyin, gündelik hayatının neredeyse yarısının (ki çalışma zamanının bu süreye indirilebilmesi için resmen silahsız bir iç savaş verilmiştir) geçtiği koşullar ile ilgili bırak söz sahibi olmayı, fikir üretmek ya da tartışmak bile söz konusu değildir.

(ideal bir kapitalist sistemde) gündelik hayatta, kapitalizmin genel çıkarlarına aykırı gelmeyen limitler dahilinde, sürekli gözetlenerek, sistemin onayladığı ve statükonun sürdürücüsü olarak temsili bir demokrasi söz konusudur, ama iş hayatında kimi şirketlerde monarşik, kimi şirketlerde ise korporatist yönetim modellerine tabisinizdir. "bu maddelerin değiştirilmesi teklif dahi edilemez."

kapitalist modelin demokratik olduğunu iddia edenler demokrasinin ne olduğundan bihaberler. kapitalizmin "başarısı" iş hayatını merkeze alıp, gündelik hayatı iş hayatı için rezerv üreten bir toplama kampı ve iş hayatının ürünlerini ortaya serdiği bir pazar yerine çevirmekteki başarısıdır. sistemin genel idaresine dair yabancılaşma, kamu ile yönetimi arasındaki devasa işbölümü ve uzmanlaşma ise bunun üzerine tüy diker.