inanılması güç dayak yeme hikayem

bir değil iki değil. bu bin bizim arkadaşlara racon keser olmuş. tahrik edici hareketler bilirsiniz.. küfür etmek, dik dik bakmak, arkasından ona buna atıp tutmak. bildiğin aranıyo itoğlu. beni gibin diye haykırıyor resmen. eceli gelen köpek misali dört dönüyo ortalıkta. kime ve neye güveniyo lan bu? kimse zütüne güvenmeden yapmaz bunları durduk yere...

benimde hamlem tam burda başlıyor gençler. ben ki kavgayı sevmeyen, konuşarak orta yol bulunabileceğine inanan birisiyim ama iyide kavga ederim. yada öyle sanıyorum. bir akşam sokakbaşında çekirdek çitliyoruz 3-4 kişiyiz bide bizden küçük bi arkadaş var küçük dediysem 2-3 yaş kadar. babası bigiblet almış velede karne hediyesi olaraktan. biz çitliyoz köşede, o bigibletiyle turluyo önümüzde hevesini alıyo garibim. derken bir bin göründü sokağın öbür tarafından...