inanılması güç dayak yeme hikayem

toplaşın beyler bayanlar birazdan ortadoğu ve balkanların en kanlı dayağını dinleyeceksiniz. dünya böyle zulüm görmedi..! artık bitsin bu işkence diye yakaracaksınız ama bitmiyor amısına koyim. kolduklarınıza kenetleneceksiniz az kaldı lan..! dram, entrika, aksiyon, macera hepsi bu hikayede siz değerli incici binlerle buluşuyor.

hazırlanın...

dayak hakkında ki görüşlere yer verelim...

"Film tekniği açısından dünya çapında bir dayak olmuş. ben ilk kez yerli bir dayağın dünya standartlarına ulaştığını gördüm. mükemmel olmuş."
-marlon brando

"tanrım adamın anasını gibtiler. izlediğim en iyi dövüş filmiydi. nasıl oluyorda bu kadar gerçekçi dövüşüyorlar?"
-dan aykroyd

"emin'den böyle bir dayak yenmesi beklenirdi. takdir edilesi bir başarı. çok emek verilmiş, iyi dövülmüş tebrikler."
-colin clive

"izlerken göz yaşlarıma hakim olamadım gerçek bir baş yapıt. türk dayak tarihinde bir dönemeç..!"
-morgan freeman

"özellikle islâmın aydınlık yüzüyle karartılmış ya da karartılmaya çalışılan hikâye anlatımı ile çok farklı ve insani bir dayak."
-fetullah gülen

"benim ruhum emin'in ruhu karşısında diz çöker imza ister."
-nihat doğan

hayatınızda bazı dönüm noktaları olur panpalar. buda benim için öyleydi. "insan bi dayakla nasıl değişir lan mal" demeyin..! değişir. hem ruh, hem bedenen değiştim. umarım sizde değişirsiniz lan, ama bedenen değil amk çok acıyo sonra.

emin: deliemin
x: o huur çocuğu

hadi panpalarım toplaşın

ben 1988 senesinin eylül ayında palmiye ağaçlarının gölgesinde, beyaz kum üzerinde, kuşların cıvıldadığı rüzgarın serin serin estiği mükemmel bir yerde dünyaya geldim. şaka lan mallar istanbulda devlet hastanesinde doğdum hatta hastaneye bile zor yetiştirmişler ölüyomuşum it gibi. ailem fakir binlerden oluşuyordu bu son derece fakir ve mutsuz aileye piyangodan isabet eden amorti gibi vurmuşum. büyük ikramiye diyemezdim zira bizim hayatımızda büyük olan tek şey babamın "okuda büyük adam ol" cümlesinde ki büyük kelimesiydi.

gibindirik geçmişimi kısa tutacağım. sizi bu karanlık yollarda fazla yormak istemem. aramızda bundan sıkılan arkadaşlar olabilir ve incide hikaye tutsun istiyorsan bu arkadaşların zütünü yalamak gerek. kendilerine selam ederim. yaşadığım yer o zamanlar kalabalık değildi panpalar yada ben henüz kalabalık nedir bilmiyordum. ama boy uzadıkça ve yaş ilerledikçe pelikan misali görüyorsun dıbına soktuğum dünyayı! ak züt kara züt farkına varıyorsun. bende kara zütü nasıl farkettiğimi anlatıyorum size. o eşsiz dayağı ve yaşadığım hazla karışık korkuyu...

doğumdan yıllarca sonraya geçiyorum geleceğe dönüş filminde ki doktor brown misali... yıl:2004

karadenizliyiz biz panpalar ve yaşadığımız civarda öyleydi. bilirsiniz varoşlarda hemşericilik vardır. herkes kendine yakın olanlarla yaşar mahallelere bölünür bir şekilde. ama bu semtte kro çoktu öyle bir baktığında türkiye haritası gibiydi lan. yukarda karadenizliler ortada anadolular aşağıdada doğulular garip bişey işte. ancak az öncede söyledim kro çoktu. lise dönemlerimdi o zamanlar lise 3 yıldı lan yanlış olmasın ama sanıyorum ki lise son sınıfın devre arası tatilindeydik, 15 günlük kısacık tatil nasıl değerlendirilebilir ki? cola turka kapağından çıkan topumuzla sokakta maç neyin yapardık, sapanla kuş indirirdik falan. bunlar bir yana, sürtüşürdük bazı kesimlerle anlarsınız ya. ne gariptir ki insan hayvandan farksız kalır böyle durumlarda. aynı topraktan değiliz diye gibindirik bir kavga vardır hep nedenini kimsede bilmez vardır işte.

herkes kendi aralarında örgütlenir birbirini tutar. bizde öyleydik ama çokda güçlü olduğumuz söylenemez genelde dayak yerdi bizim elemanlar. ama harbiden kıyak çocuklardı ve hala aynı semtte beraberiz. benim olayımda böyle rutin gibi başladı doğaldı lan bunlar ama farklı bir durum vardı sanki. bizim arkadaşa bulaşan bizden biriydi. kastamonu'lu kapı komşumuz. babamın yakın arkadaşının oğlu. yani bizimleyken bizi gibmeye çalışan birisi...

panpalarım belirtmek isterim kızmayın bana burda etnik ayrımcılık yada hemşericilik yapmıyorum sadece yaşadığımı anlatıyorum kızmayın kırılmayın maksat eylenmek.

up up up hadi lan şukuluyorum gelin promosyon yapmayınca gelen yok amk yaaa hikaye boşa gitmesin panpalar

bir değil iki değil. bu bin bizim arkadaşlara racon keser olmuş. tahrik edici hareketler bilirsiniz.. küfür etmek, dik dik bakmak, arkasından ona buna atıp tutmak. bildiğin aranıyo itoğlu. beni gibin diye haykırıyor resmen. eceli gelen köpek misali dört dönüyo ortalıkta. kime ve neye güveniyo lan bu? kimse zütüne güvenmeden yapmaz bunları durduk yere...

benimde hamlem tam burda başlıyor gençler. ben ki kavgayı sevmeyen, konuşarak orta yol bulunabileceğine inanan birisiyim ama iyide kavga ederim. yada öyle sanıyorum. bir akşam sokakbaşında çekirdek çitliyoruz 3-4 kişiyiz bide bizden küçük bi arkadaş var küçük dediysem 2-3 yaş kadar. babası bigiblet almış velede karne hediyesi olaraktan. biz çitliyoz köşede, o bigibletiyle turluyo önümüzde hevesini alıyo garibim. derken bir bin göründü sokağın öbür tarafından...

kim olduğunu anladınız amk zaten. biz hiç oralı olmadık tabi selamımız bile yok birbirimize. tam önümüzden geçerken bizim veledin bigiblete bir tekme indirdi ki bende şalterler attı.

çek lan şu bigibletini ben geçiyorum görmüyomusun gibi bişeyler söyledi amık. çocuk lan o! senle başa çıkabilir mi zürriyetini gibtiğimin andavalı amacın ne dıbına koyim.

toplumun huzuru ve refahı söz konusuydu gençler ve ben tüm varlığımı bu uğrda armağan etmeye hazırdım bir anlamda. atıldım birden bir dizi tehdit ve küfür savurdum bu huur eniğine. ne vuruyon lan dedim çocuğa ne zararı var sana derdin ne dıbına koyim kimsenin senle muhattaplığımı var ve türevleri şeyler sıraladım bir kahraman edasıyla. arkadaşlarda çevreme dizildi ancak bilirim ki bire bir kavgada kıllarını kıpırdatmazlar dayak yesemde. kavga mertçe olur ulan yenersin veya yenilirsin biter adam toplamak huurluktur bizde. adam toplayanın anasını gibim emi.

her neyse altta kalır mı bu bin. başladı giberim sokarım dıbınaza koyarım bi dünya küfür. tabi bunlarıda yaparken geleneksel kavga hareketini yapıyo hani göğüs kabartırız ya horoz gibi. boyunda üç beş uzun benden bunun göğsüne gömdüm iki elime iterekten gibtir lan dedim amın evladı gibtir git belanı arama adam gibi takıl sokarım senin geçmişine akıllı davran. (lan dün gibi yazıyom ama cümleler buna benzer sapmalar olabilir amk idare edin). inat etti bida gelmeye başladı üstüme üstüme, artık baya dolmuştum sağlam bi indirdim suratına bunun...

kemik sesi gelir ya hani aynen öyle oldu gözleri filan doldu binin. o sırada bikaç abi var sokakta onlar çekti bizi ayırdı filan. standart tehdit cümleleri savurdu bu giderken, sen görüceksin olm, hesap sorcam sana gibi şeyler bilirsiniz. defoldu gitti sonra. bizde takılmaya devam ettik arkadaşlarla, desteklediler tabi iyi yaptın bine falan filan...

ertesi gün...

büyük bir park var hani şehir parkları var ya lan kocaman alamet. ordayız mahallecek maç yapıyoz zaman geçiriyoruz. bu binin bi akrabası var ufak bişey o geldi biz dinlenirken.

emin abi dedi seni dövücekler.

lafa bak lan herkesin içinde söylenir mi öyle şey rencide etti beni soysuz bin. kimmiş lan o dedim? korkmuyorum edasıyla.. x dedi... hay dıbına koyim bitmez bu iş. nasıl falan derken arkadaşlarına söyledi, seni tek yakalıyıp dövüceklermiş dedi.

tamam dedim yeğen aferin sana bizde boş gezmeyelim bu vesileyle...

@19 güldürdün bin nick altı yapıcam sana amk

akşam oldu gençler ama yalan yok tırstım. akıl işi değil olum bile bile pusuya düşmek giberler adamı lan. hiç öyle ağır dayak yememişim o güne kadar ufak çaplı yedik hep. kanın fışkırdığını amerikan filmlerinde gördük sadece. evdeydim saat 9 gibi.. anamın biriktirdiği paralarla zar zor aldığı çok kıymetli bilgisayarımda gta vice city oynuyom, arabaya travesti alıyom tenhaya zütürüyom araba sallanıyo sesler geliyo falan. sonra travesti iniyo ben onu öldürüp paramı geri alıyom. bedava gibiyom yani lan.

emin abiiiiiiiiiiiiiiiiiii diye ses duydum baktım camdan, sabah bana ihbarda bulunan bin.

noldu lan dedim?

abi dedi seni köşede bekliyolar...

köşede! beni! bekliyo-lar. "lar" eki ilk defa böyle çoğul geldi kulağıma lan...

kim diyemeden sıvıştı bu bin. çıksam bi dert çıkmasam korkak diye adımız çıkıcak. lan o nasıl bir muhasebedir herşeyi düşünüyosun dıbına koim. nolabilir ki dedim çıktım. çok şey olurmuş bilemedim...

gittim köşeye, işte karşımda o bin...

noluyo lan dedim evden nie çağırıyosun bütün gün sokaktaydım gördün ses yapmadın şimdimi erkekleştin? dedim... demez olaydım..! boş arsa var ordan 4 bin çıktı dıbına koyim.

bu x bini bir palazlandı görmeniz lazım...

şimdi konuşsana oğlum şimdi erkeklik yap falan gibisinden konuşuyo it arkasını sağlama almış ya. lan dedim oğlum emin sen şimdi yarra yedin seni allah kurtaramaz. harbidende kurtarmadı gençler.

bu dört kişi kro eşrafından tanınan serserilerdi. ben bıçağı sadece hıyar soymakta kullanırken bu arkadaşlar adam soyuyolardı. her türlü yarra yemiştim üstelik onlar toplamda 5 adet iken ben sadece 1 adet idim. adil değil dimi lan.

bu hemşomuz anlaşılan bu cesareti kro arkadaşlarından buldu ve bize yaptığı gereksiz tacizlerin arkasında yatan gerçek buydu. parçalar birleşmişti tıpkı polisiye filmlerdeki gibi... ama ne fayda yarra yering olmuştum.

büyük raconlar duyulmaya başlandı. farkındaydım rengim atmıştı genelde tırsınca öyle olurum. bunu görünce dahada zevk aldıklarından şüphem yok.

bizim arkadaşımıza nasıl gider yaparsın lan sen huur çocuğu
senin ananı giberiz
yaşatmam lan seni burda
gırtlağını keserim olum senin
...
...
daha sayim mi dıbına koyim. beni korkudan öldürücek ne varsa söylediler. bu binte bıyık altından gülüyo kenarda karışmıyo hiç. benden çıt yok korkuyorum lan.

yürü dediler...

nereye yuuuaa evde babam bekliyo dedim.
cümleye bakın lan. dün aslan olan ben şimdi evde babamın beklediğini söyleyerek bu gençlerin beni azad etmesini umdum. ummaz olaydım.

"yürü lan dıbına koduum giberiz seni burda, aşağa alinin bahçeye gidiyoz konuşucaz orda senle" dedi içlerinden biri.

hemen aşağı sokakta koca bi arsa var ağaçlık biyer alinin bahçesi derler sahibinin adı ali işte. topal bi adamdı allah rahmet eylesin.

o karanlıkta orda ne işimiz vardı ki? napıcaklardı? dövseler sokaktada döverler... bunca zahmete ne hacet?

"gibicekler mi lan acaba?" dediğinizi duyar gibiyim. heveslenmeyin lan bu hikayede sex yok. gibmediler dıbına koyim ama gibmiş kadar oldular.

aralarına aldılar beni yürüyoruz 100-150 metre bi mesafe zaten. az sonra oradaydık. nerdeyse zifiri karanlık az ötede bi sokak direği aydınlatıyor dünyamı sadece. ah ben o belediyenin dıbına koyim hizmet diye bir tek onu kodular koca mahalleye. o direkte benim dayak yemem için loş bir ortam yarattı. neyse konu belediye değil.

artık gelmiştik, arsanın orta yerindeydik... raconlar devam etti bende konuşmaya başladım nihayet. bir zaman sonra korkunun faydası olmadığını, dayağın kaçınılmaz olduğunu anlıyorsunuz. bu noktada devreye iyimser cümleler kurup kendini affettirmek geliyor aklınıza. ama karşımdakiler kro dıbına koyim. adam devletten korkmuyo adalet dinlemiyo benimi dinlicek lan?

çevremi sardılar sorgu sual çok net hatırlamıyorum konuşmaları. kafama çok tekme yediğimden o kısmı silinmiş gençler affedin lan. suçum büyüktü bu bini dövmekle artislik taslamakla suçlandım. ama dövmemiştim bile lan x'i bitanecik vurdum sadece onuda haketti zaten. durumu izah etmeye çalıştım ancak amaç belli olduğundan kıçımı yırtmam faydasızdı...

ittiler filan. bu binte izliyo hala zütü yemiyoki gelsin bitane vursun karı kılıklı bin.

4 kişi beni dövecek lan bari çok dövmeseler diyorum.

ve çok geçmeden başladı gençler...

sol kulağımın üstüne sağlam bir yumruk geldi hiç beklenmedik bir anda. 1-0 öndelerdi ve görünen oydu ki bu maç çok farklı bitecekti...

bu yumruk beni çok sarstı. ve diğerlerinin gelmesi çok geçikmedi. dört kişi aynı anda üstüme çullandılar. toplamda sekiz yumruk eder, ikide bende var on etti. sekiz ayak onlarda, ikide bende ettimi sana yirmi. çarp şimdi ikiyle kırk yapar. neyse.

kendimi korumaya çalıştım ama kalabalık olduklarından başaramadım. bikaç tane vurdum birine ama bu onları daha çok sinirlendirdi sanırım. küfürler eşliğinde başıma büyük darbeler aldım. bi an gözüme öyle bir indirdi ki birisi yıldız gördüm allahıma kitabıma. yüzüme gerçekten hatrı sayılır yumruk yedim. başımı korusam karnıma, karnımı korusam başıma indiriyolardı ve bunu saniyede onlarca kes yapabiliyorlardı. ellerimle yüzümü kapamaya yeltendim arkamdan uçan tekme yedim resmen. öyle bi indirdi ki kancık nefesimi kesti diğerleride saldırmaya hiç ara vermediler yumruklar her yanıma iniyor. taşaklarıma çok sağlam bir tekme yedim bu beni deviren hamle oldu.
yere düştüğümü hatırlıyorum ve yere düşmek hiç iyi bişey değilmiş...

ulan hızlı yazıyom amk 3 dk arayla nerdeyse. bi yandanda şukuluyom sizi binler ayıp ediyonuz ama