inanılması güç dayak yeme hikayem

akşam oldu gençler ama yalan yok tırstım. akıl işi değil olum bile bile pusuya düşmek giberler adamı lan. hiç öyle ağır dayak yememişim o güne kadar ufak çaplı yedik hep. kanın fışkırdığını amerikan filmlerinde gördük sadece. evdeydim saat 9 gibi.. anamın biriktirdiği paralarla zar zor aldığı çok kıymetli bilgisayarımda gta vice city oynuyom, arabaya travesti alıyom tenhaya zütürüyom araba sallanıyo sesler geliyo falan. sonra travesti iniyo ben onu öldürüp paramı geri alıyom. bedava gibiyom yani lan.

emin abiiiiiiiiiiiiiiiiiii diye ses duydum baktım camdan, sabah bana ihbarda bulunan bin.

noldu lan dedim?

abi dedi seni köşede bekliyolar...

köşede! beni! bekliyo-lar. "lar" eki ilk defa böyle çoğul geldi kulağıma lan...

kim diyemeden sıvıştı bu bin. çıksam bi dert çıkmasam korkak diye adımız çıkıcak. lan o nasıl bir muhasebedir herşeyi düşünüyosun dıbına koim. nolabilir ki dedim çıktım. çok şey olurmuş bilemedim...