bende hayat hikayemi anlatıyorumm

artık büyüdüm.. ailemize aman laf gelmesin kız kısmı evinde olur filan hesabı.. evden okula okuldan eve annemle beraber gezmeklere giderdim.. asosyal olmamdaki en büyük neden ailemdir. orta 2. sınıfta bir tane sıra arkadaşım vardı adı sercan deli dolu bir kızdı hoşuma gidiyordu.. ve çok sosyal bir kızdı. imreniyordum. ve bir sevgilisi vardı ondan biraz büyüktü liseye gidiyordu.. annem bu durumu öğrenmiş ve bana o kızın yanında oturmayacaksın diye baskı yapmıştı.. bende git öğretmene söyle ben isteyerek oturmuyorum onun yanında dedim ve tartışma büyüdü büyüdü.. annem eline bir sopa alıp bütün etlerimi kabartmıştı popomun üstüne oturamıyordum.. o gün çok ağladım ve içimdeki anne sevgisi tamamen bitti.. o gün annem kendine dair her şeyi bitirdi ve ilerleyen zamanlarda bunun telafisi için hiç bir şey yapmadı