bende anlatmak istiyorum

okul müdüründen rica edip bu arkadaşlarla aynı sınıfa yazdırdı babam beni.ilk zamanlar hazrolu çocukların bana alışmaları kolay olmadı malum ben çoğunun gözünde türktüm.yan yana oturmamız yasaktı sebep ise ben türk o kürtmüş soruna bak.e be amk daha kaç yaşındasın ? 13-14 yaşında veletler laflara bak. aileler beyinlerine bunları nasıl yerleştirdilerse artık bilemiyorum nasıl bir nefret nasıl bir kindir ben bunu ilk okul günümün çıkışında anladım. sınıfta en son ben kalmıştım hoca birkaç soru sormuştu çünkü derken hoca çıktı ve bende kapıdan adımımı atar atmaz tam 7 kişilik bir grup tarafından köşeye çoktan çekilmiştim bile. aralarında kürtçe konuşuyor çocuklar bende anlamıyorum tabi ne var noldu gibi sorular soruyordum sonradan farkettim ki,kendim soruyorum yine cevabı kendimde arıyorum bunların derdi ne diye.tam o sırada aralarından birisi çantasından bir bıçak çıkartarak boğazıma dayadı ve yarı kürtçe yarı türkçe birşeyler söylüyordu. seni giberiz adam akıllı ol bize bulaşma bize yanaşma tarzında cümleleri söylerken bende dua etmeye başlamıştım resmen dilim tutulmuştu sesim çıkmıyordu bırakın bağırmayı konuşmak için fısıldamak için bile sesim çıkmıyordu. bıçağı daha fazla hissetmeye başladığım bianda kapıdan kürtçe bir ses(sanırım bırakın onu tarzında birşeydi) belediye başkanının oğlu ozan imdadıma yetişmişti. meğer okul dışında ki kapıda beni bekliyormuş çıkmayınca şüphelenmiş ve gelmiş.o gelmeseydi ya o bıçağı boğazıma yerdım ya da ufak bir çizikle atlatırdım sanrıım.