1. 26.
    +2
    beyler bahçeye geçtik. ben, şimdi güvende miyiz falan diye sordum. yani sonuna kadar gitmedik sonuçta. korkup bıraktık. gökçe bir cümle kurdu beyler, amın kılı gibi ürperdim: “ o kadar kolay değil, eminim hala buradadırlar. “ beyler zütümün kılları titreşti korkudan. eylül, nasıl ya falan diye ağlamaya başladı. beyler o anı siz yaşasaydınız zütünüz takuna karışırdı korkudan. yani nasıl ağlamışlar falan demeyin amk. ben aynızamanda sinirlendim de. “ ulan madem imam olmadan çağırmayın diyo orda ne tak yemeye çağırdın o zaman.” diye bağırdım buna. bu da sinirlendi. “ ben tek başıma çağırmadım, siz de geldiniz.” dedi. valla orda öldürcektim onu, mert araya girdi. eee dedi ne tak yicez?
    ···
   tümünü göster