1. 301.
    +1
    Kendime geldiğimde o sıkıntı hali bitmişti artık ve hiç birşey tarafından köntrol edilmediğimi hissedebiliyordum. Caminin köşesine geçip oturdum. Kimse yanıma gelmiyordu gelen tek kişide bir an önce burdan çıkman lazım evladım. Senin sorunların bizim baş edebilceğimizden çok daha fazla dedi. Boş boş suratına baktım ve yavaşca kalkıp terkettim orayı.Çıkar çıkmaz annemi aradım teyzemlerdeydi o da kuzenimi hastaneye kaldırmışlar. Hastane adresini verdi oraya gittim. Doktorların söylediğine göre derin bir koma halindeymiş.ilk muayene eden doktorla konuşmaya gittiğimizde doktorun sözleri beni gerçekten çaresiz bıraktı. Bedeni burda ama sanki aklı uçup gitmiş dedi.Her yönden baskı yiyordum. Diğer çocukları aradım. Asıl fırtına o zaman koptu bedenimde trafik kazası geçirmişlerdi ve yoğun bakımda yatıyorlardı. Kullandıklara araca bir kamyon arkadan çarpıp altına almış. Daha sonra şöförün söylediğine göre düz ve boş yolda ilerlerken aniden fren yapmışlar ve bu da duramamış.Bu olayları duydukça onlarla temasa geçmem gerektiği düşüncesi tüm aklımı kaplamıştı.
    ···
   tümünü göster