kıyıya vuruyordu cesetlerim

Tam tahmin ettiğim gibi olmuştu, kelimesi kelimesine…
Telefon elimdeydi hala ve gözyaşlarıma hakim olamadım, aramak gelmedi içimden, hayatımda yaşadığım en büyük hayalkırıklığıydı bu..
Başım tekrar çatlayacak gibi oldu ve Fulya ile geçen gece içki içtiğimiz kadehi çıkardım dolaptan..
Votkayı o kadehten içmeye başladım..
içtikçe kararmaya başladı her şey, rüzgar yumuşacık olsa da sert bir poyraz gibi geliyordu bana..
Bahçeye çıktım, yürümekte zorluk çekiyordum, tel örgülere tutundum ve yan arsada birkaç adım ilerimde 3-4 yaşlarındaki kız çocuğunu gördüm tekrar..
Gözlerini dikmiş bana bakıyordu ve simsiyahtı bu sefer kıyafeti, elindeki oyuncak bebeğin saçlarını okşuyordu..
Kaçmadım, ulaşmaya da çalışmadım, ona bakarak ağlıyordum..
Elinden oyuncak bebeği düşürdü, diz çöküp tekrar aldı bana bakarak ve arkasını dönüp uzaklaştı ormana doğru…
Yapayalnızdım ve ben buna mahkumdum…