4 yıl

uyandığımda annem neslihan'ın aradığını söyledi. kalktım aradım.

- hayatım sen kaçta izmirdeydin?
- 4
- neden haber vermedin?
- uyuyosundur diye düşündüm.
- evet uyuyordum. çünkü dalga geçiyorsun sandım eve geldim ama yoksun.
- sen yokken kalamazdım orda.
- hea ben eve dönene kadar izmirdesin yani.
- evet.
- tamam döncem yarın.
- yarın gelirim o zaman.
- tamam hayatım.
- hadi öptüm.
- bende.

telefonu kapatıp, kendi kendime dedim ki;

"ulan hatun herşeyi böyle zorlamayla yapacaksa beraber olmamızın ne anlamı var?" işte kayış koparan cümledit bu beyler sizi nolursa olsun moduna sokar.