beyler size çok değer verdiğim kızı anlatcam

derslere tam giren, hiç ders kaçırmayan ben yavaş yavaş derslerden uzaklaşır olmuştum.
ama yine derslere girmemezlik yapmazdım. eve giden mesajla ailenden nutuk dinlemek yerine derste uyumak daha cazip geliyordu.
derslerde ismim hocaların ağzından düşmese de sıkıntı yoktu benim için, sınıf içinde öyle.
haftalar hızlı bir şekilde geçerken artık hafta sonu gelse de işte dershaneye gitsem falan demeye başlamıştım.
sınıftakilerle muhabbet okuldakiler ile muhabbetten daha iyiydi.
lisede
-aga şu kıza bak amk ne manita be söyle çakarım böyle çakarım...

dershanede biraz daha farklı, sanırım birazda sempatik olmamdan kaynaklanıyor olsa gerek lisede baktığım kızın 3-4 katı güzellikteki kızı koluma tapık dolaşıyordum.