herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

seçili ikna etmek en azından rahatlatmak zorundaydım amk.
"aşkım" diyye girdim ki az rahatlasın amk.
devam ettim sonra

"... ne nasıl başlar bilmiyorum ama ben yanındayken sana söz veriyorum beraber yaşadığımız herşeyin sonu güzel olacak" dediim önce
ben öyle diyince gülümser yüzüme, inanır sandım ama aynıydı yuz ifadesi.
baktım nasıl olsa inanmıyo amk dedim salla adnan
"... başta kabul etmeyecekler.
kızacaklar ikimize de
sonra seni ne cok sevdiğini hatırlayacak ailen
bağırlarına basacakları seni, dolayısı ile beni.
babanla tavla oynıycam yalandan yenilcem. sırf bize surat yapmasın diye.
sen onu sevinirken görünce bu gün konustuklarımızı hatırlayığp güleceksin
baban bana güldüğünü sanıp "kocan da hiçbişey bilmiyo" diyecek. bu sefer ben de dayanamayıpp gülücem.
erik ağaçları var bizim sarıyerdeki evimizin bahçesinde.
bak şimdi aylardan mayıs, sen erik çekince canın ben dalından toplıycam sana.
babam sana arka cıkar bana kızar muhtemelen. belki annem bozulur biraz ikimize birden
ama bebeğimiz doğunca unutulcak hersey.
bebeğimiz doğacak.
senden benden bi parça.
o zaman hersey bambaska olacak.
hani annem kızmıstı ya ikimize yalandan bebeğin adını siz koyun annecim dersin.
o zaman unutur herseyi
korkma babanlara da bi isim koydururuz.
herkesin dediği olur" dedim
amk bana kalsa bizim oğlanın ismi ispanyolların ismi gibi olacaktı.
ama bunları, daha doğrusu onca yalanı soyleyince secil daldı.
sanki biraz rahatlamıs gibiydi.
biraz sustu. bası göğsümdeydi.
kaldırdı başını, yüzüme baktı
"ikincisinin adı lavinia olsun mu?" dedi gülümseyerek.
amk her kusu gibtik leylek kaldı.
birini doğurdu da ikinciye isim arıyoruz.
"he amk olsun" dedim içimden, dışımdan da "tabii aşkım sen nasıl istersen... "