1. 426.
    0
    eliyle kafama bastırıyordu, küflü duvarların nemli kokusu, ağzımdaki bantın ciğ kokusunda eziliyordu. platonun mağara metaforunda gibi hissettim kendimi.

    çatıdan damlayan sularla berkintonun ayak sesleri birbirine karışıyordu, zaten hep karışmazmıydı.

    kafası karışık, ne yapacağını bilemez tavırlarla bir aşağı bir yukarı yürüyordu. böcekti galiba, nasıl gördüğümü, bildiğimi bende bilmiyordum.
    ···
   tümünü göster