bugun ona cok benzeyen bir kiz

bu parktaki gecirdigimiz ilk gunu hatirliyormusun dedi. butun detaylariyla dedim. bu bankta oturup gokyuzune bakarak gelecek hakkinda hayaller kurup durmustuk dedi gulumseyerek. evet dedim. peki ya neden bunca hayallerimizden vazgectin dedi. vazgecmek zorundaydim dedim eger vazgecmessem senin hayatin devam etmiyecekti. guldu yuzumu bakip sence hayatim cok mu guzel dedi. biliyorum degil ama ben olsaydim cok daha kotu olabilirdi. ben senle her turlu seye raziydim dedi basimi tekrar asagi egdim korktugum yuzlesme ani beni tuzaga dusurmustu. bak dedim kendimi bu sorularla cok yargiladim tamam mi seninde haklilik payin var benimde haklilik payim var diye devam ettim. pekala hakli oldugun yerleri anlat dedi. basladim. sen benim icin o kadar degerliydin ki kendi gelecegimden cok senin gelecegini dusunuyordum. cunku ben kendi hayatimi senin icin yok etmeyi goze almistim dedim. devam et dedi.