bugun ona cok benzeyen bir kiz

gordum. yillar gecmisti uzerinden kurtuldum diyordum seviniyordum ama bugun is yerinden donerken ona cok benzeyen bir kiz gordum dilim tutuldu. hemen arabami durdurup yanina gitmeye basladim. ben gitmek istemiyordum ama beni ona ceken birsey vardi. usulca camel'imdan yaktim bir tane kiz kafede oturmus tek basina kitap okuyordu oda severdi kitap okumayi kiza yaklastikca onu ilk gordugum anki gibi oluyordum soguk soguk terlemeler kalbin cikarmiscasina atmasi ve dilinin kurumasi. hemen usulca yandaki masaya oturdum garsondan usulca kahve getirmesini soyledim. kiz bana goz ucuyla bi bakis atti ve tekrar kitabini okumaya koyuldu. gozleride onu andiriyordu acaba diyorum kendi kendime acaba bu kiz o mu ? beni tanimamasi cok normaldi cunku biz ayrilali en az 6 sene gecmisti. bunlari dusunurken kahvem geldi garsondan okumak icin birsey istedim affedersiniz efendim ama malesef yok dedi tamam dedim tesekkurler. bu diyalog sonrasi kiz bana bakti ve cantasindan bir kitap uzatti ve isterseniz bunu okuyabilirsiniz dedi tam o anda o kizin agib oldugum kiz oldugunu anladim cunku ilk tanismamizda boyle olmustu. hic bozuntuya vermeden tesekkur edip aldim kitabi.

5 dakika gectikten sonra sessiz bir sekilde afedersiniz bakabilir misiniz ? dedim dinliyorum dedi gulun gozleriyle acaba masaniza oturabilir miyim yalnizim ve sizde yalnizsiniz bi bekledigimiz yok dedim. gulumsedi yalniz oldugumu nerden anladiniz dedi belkide sizi taniyor olabilirim dedim ve sahte bir gulucuk kondurdum suratima. gozlerimin icine bakip oturabilirsiniz dedi. kalkip onun masasina gectim. 5 dakika boyunca sessiz bir sekilde kitap okuduk sonra bana gozleriniz bana tanidik geliyor dedi. hemen hemen herkes bana bunu soyler dedim bilerek oyle dedim cunku beni hatirlamasini istemedim onun iyiligi icin ayrilmistim ondan cebimden camel cikarip uzattim sigara ictigini biliyordum cunku ayrildiktan 2 gun sonra baslamisti. gozume bakti ve bir tane aldi icinden cakmagiyla sigarasini yakip tesekkur etti onemli degil sana hersey feda diyemedim. 1 dakika sonra ne zamandan beri yalnizsiniz dedim. bi sure dusunup cevap verdi neredeyse bi 6 yil oluyor dedi. sasirmis numarasi yapip neden boyle bir genc kizin 6 yil boyunca hic iliskisi olmadi dedim. bu sorunun ardindan basladi anlatmaya

bundan 7 sene once lise 2 deyken bir cocukla tanismistim dedi sonra neden size bunu anlatiyorum ki siz bir yabancisiniz dedi belkide beni kendinize cok yakin goruyorsunuzdur dedim devam edin lutfen sizi dinliyorum. ilk goruste aska hic inanmazdim dedi ama bu cocugu gorunce bana birseyler oldu hic aklimdan cikmadi yaklagib 2 hafta sonrada aramiz cok iyi olmustu oda bana dogru geliyordu nedense dedi ve bende hemen ekledim belki o cocukta size bir ilgi duymustur ? belkide dedi yada baska bir ihtimalle benimle vakit gecirmek istiyordu dedi ve devam etti 3 hafta sonra beni bir yere cagirdi hemen hazirlanip gittim ve o gunden bana askini itiraf etti dedi o gun beni birakmayacagina soz vermisti ve ilk 10 ay hersey cok guzeldi hayat bana ilk kez boyle guzel geliyordu diye ekledi. ama cocukta bazi seyler degismeye baslamisti nedense bana soguk davraniyordu ve hep ya birgun gitme ihtimalim olursa diyordu ben hic bu cumlenin devamini getirttirmeden opuyordum onu tam 1 yil sonra sevgili oldugumuz gun beni birakip gitti bidaha hic haberini alamadim dedi gozleri yasarmisti gomlegimin cebindeki mendili uzattim rahatlayin icinizi dokun dedim sustu bir sureligine

daha sonra noldu ? geri geldi mi dedim suratima cok uzgun bir ifadeyle hergun ona ulasmak icin cok caba sarf ettim ama hic kimse o cocuga noldugunu bilmiyordu kardesi dedigi insanlar bile dedi. cok ilginc dedim nereye gitmisti acaba dedim sonra sorumu cevaplamadan devam etti en sonunda dayanamayip evlerine gittim annesi beni tanirdi ve beni gelinim diye severdi kapilarini caldim annesi acti kapiyi beni iceri aldi birseyler ikram etti ve oglum gelecegini soylemisti seni cok iyi karsilamam gerektigini soylemisti dedi o nerde dedim oglunuz hic kimse bilmiyor o cok uzakta dedi amerikaya gitti iste tam o anda dunya basima yikilmisti annesi bile ona ulasamiyorsa ben nasil ulasaktim diye devam etti hergun onun beni biraktigi sokaga oylece baktim belki biranda oraya gelir ve bana bakar diye ama hic gelmedi dedi. neden amerikaya gitmis ki dedim. bilmiyorum dedi annesinin dedigine gore gitmek zorundaymis ve bana bunu anlatacak gucu kendinde bulamamis dedi. bu boyle devam mi etti her an onu mu beklediniz dedi. bazi zamanlar baska sevgililerim oldu ama kimse o olamiyordu dedi. 2 tane daha kahve soyledim. devam edin lutfen dedim bi sigara yakip devam etti.

hic kimse o olamadigi gibi o hic bir zaman olmayacakti artik dedi. artik agliyordu lutfen dedim aglamayin. gozlerini mendilimle silerken ozur dilerim dedi bende ozur dileyecek olan siz degilsiniz benim dedim size bu sorulari hic sormaman gerekirdi dedim gozlerimin icine bakip arada sirada iyi oluyor icimi dokuyorum dedi. sahte bir gulucukle cevap verdim 10 dakika boyunca sessizlik oldu. ikimizde kitap okuyuor gibi davraniyorduk ama ikimizde birbirimizi dusunuyorduk biliyorum daha dogrusu ben onu o aklinda kalan beni dusunuyordu. kendine gelince bana sordu ayni soruyu siz ne kadar sureden beri yalnizsiniz dedi gozlerine icine baktim kahvemden bir yudum alip hatirlayamiyorum dedim. oyleyse anlatin dedi. bundan yillar once bir kizla tanismistim dedim ilk gordugum gun hala aklimda dunyanin en guzel insaniydi o bakmak bile cok guzeldi. onu aklima gelen butun guzelliklerle karsilastiriyordum ama hic biri onun kadar guzel olamiyordu dedim. guldu keske benide boyle goren biri olmus olsaydi dedi gulumsedim bu kizla aram cok iyi oldu ama bir sure sonra ayrilmak zorunda kaldim cunku bu ayrilik onun hayatinin devami icin onemliydi ben tam o zamanda anlamistim bu hayatimin devaminin cok taktan olacagini ama o kizin hayatininda benim gibi taktan olmasi beni cok kotu hissettirirdi daha dogrusu dusuncesi bile dedim yani fedakarlik yaptiniz agib oldugunuz kizin hayati icin askinizdan vazgectiniz bu tebrik edilecek bir davranis daha dogrusu dedi. peki ya kiz sizi aramaya calisti mi dedi evet ama hic bir zaman ulasmasina izin vermedim birgun bana ulasirsa geri benle olmak isteyecegini her zaman biliyordum dedim. gulumsedi kahvesinden bi yudum alip sessiz sessiz bana bakti

aslina bakarsaniz sizin kadar fedakarlik yapamam ben dedi neden ki diye yanitladim. bakti ben kendime bu iskenceyi cektiremezdim dedi ve saate bakti cok gec olmus dedi ben kalkayim dedi. sizi gideceginiz yere birakabilirim eger isterseniz dedim cunku benim gidecek bir yerim yok dedim hafifce siritti ve olmaz dedi size o kadar guvenemem diye yanitladi. merak etmeyin hic birsey olmaz ama eger bu vakitte yureyerek eve giderseniz daha buyuk bir tehlike icine girebilirsiniz dedim. sizi neden geri ceviremiyorum acaba dedi bilemiyorum dedim garsona hesaptan daha fazla bir miktar verip ustu senin dedim ve ciktik. arabaya bindik ve evine dogru gitmeye basladik yolda cok bir muhabbet olmadi cunku ikimizde birbirimizi dusunuyorduk. telefon numaraniz var mi dedim bu sehirde hic arkadasim yok diye devam etti. suratima bakti siz araba suruyorsunuz verin telefonunuzu ben kayit edeyim dedi telefonu cebimden cikarip uzattim kayit edip geri bana verdi isminiz guzelmis dedim tesekkur etti. evinin onune gelmistik arabadan inerken kitabi uzattim sizde kalsin dedi zaten 3 kere bitirdim dedi pekala diyip arka koltuga koydum. telefon numaranizi alamadim hala dedi merak etmeyin dedim ben sizi ararim tekrar bulusuruz diye cumleyi bitirdim. tamam dedi bekliyorum sizin gibi arkadaslara ihtiyacim var cunku dedi merak etmeyin dedim. iyi geceler diyip kapiyi kapatti ve eve girdi. bende yavas bir sekilde evime dogru gitmeye basladim

eve vardigim gibi masaya oturup sessiz bir sekilde aglamaya basladim bu yaptigim onun icin dedim kendi kendime simdi ondan uzak durmam lazim hayati icin diyordum ama bir yandanda hala beraber olabiliriz diyordum bu sabaha kadar boyle gitmisti pazar gunuydu ve onun nereye gidecegini cok iyi biliyordum arkadaslarimla hep onu takip ettirmistim cunku. ilk bulustugumuz o buyuk parka gidip kitap okuyacakti gene bir kahve icip evden ciktim yureyerek parka dogru gitmeye basladim bu sefer neler olacagini dusunmeye basladim sonra birden kendimi parkta buldum. iste oda ordaydi bankda oturmus kitap okuyordu. telefonla aradim ve nerdesin bulusalim dedim buyuk parktayim istersen gel dedi tamam dedim ve telefonu kapattip hemen yanina oturdum suratima hic sasirmadan bakti ve merhaba bana hic bir sey soylemeden terk eden cocuk dedi sustum kafami asagiya egdim. seni tanimadigimi dusundun degil mi dedi evet dedim arabadan indigin an seni tanimistim dedi. peki ya neden soylemedin dedim. belki bana bu sefer gitme sebebi soylersin diye dusundum diye yanitladi. gozlerinin icine baktim oda hic uyumamisti gozlerinden belliydi.

bu parktaki gecirdigimiz ilk gunu hatirliyormusun dedi. butun detaylariyla dedim. bu bankta oturup gokyuzune bakarak gelecek hakkinda hayaller kurup durmustuk dedi gulumseyerek. evet dedim. peki ya neden bunca hayallerimizden vazgectin dedi. vazgecmek zorundaydim dedim eger vazgecmessem senin hayatin devam etmiyecekti. guldu yuzumu bakip sence hayatim cok mu guzel dedi. biliyorum degil ama ben olsaydim cok daha kotu olabilirdi. ben senle her turlu seye raziydim dedi basimi tekrar asagi egdim korktugum yuzlesme ani beni tuzaga dusurmustu. bak dedim kendimi bu sorularla cok yargiladim tamam mi seninde haklilik payin var benimde haklilik payim var diye devam ettim. pekala hakli oldugun yerleri anlat dedi. basladim. sen benim icin o kadar degerliydin ki kendi gelecegimden cok senin gelecegini dusunuyordum. cunku ben kendi hayatimi senin icin yok etmeyi goze almistim dedim. devam et dedi.

sonra birden amerikaya gitmem gerekti. annemin mutlulugu icin soguk davranmam o yuzdendi. ben amerikaya gidince senle konusamayacaktim ve sende buna katlanamayacaktin biliyordum bunu cunku 1 saat konusmassak ikimizde gibintili oluyorduk diye devam ettim. ben amerikadayken bu yuzden kendine zarar verebilirdin dedim bunu ikimizde biliyoruz dedim. eger kendine zarar verme secenegi aklimda geldiginde senden ayrilmamin cok daha mantik olacagini dusundum. gene bi umut olacakti senin icin hayatina kisa bir sureligine devam edemeyip sonra devam edebilirsin diye dusundum kurdugumuz hayalleri gerceklestirebilecegini dusunmustum dedi. gozlerimin icine bakti. gulumsedi fedakarsin ama sensiz bir gelecegi istemedigimi hic anlamamissin dedi. bensiz bir gelecek istemiyordun bunu biliyordum ama lisedeydik unutmak icin cok uzun bir sure vardi unutabilirsin diye dusundum hatta bir sure sonra benden nefret edip adimi bile anmayacagini dusundum dedim. aslina bakarsan seni unutmayi denedim ama bu gibtigimin sehri bana hep seni hatirlatti dedi. bu sehirden ayrilmayi denedim ama diger sehirlerde hic tanidigim olmadigi icin onuda yapamadim kisacasi beni burada tutsak gibi birakip gittin diye cumlesini bitirdi. aklimdan ben megersem bi canavarmisim diye gecirdim bunlari hic dusunememistim.

bak dedim aslinda ben bunlari hic dusunmemistim. sen sadece korkup kactin dedi. bisey diyemedim cebimden bi sigara yakip oylece oturdum evet belkide korktum diye dusunuyordum. uzun bir sessizligin ardindan o verdigim kitabi bana sen almistin dedi gozleri dolu bir sekilde gulumseyerek onun icin tekrar sana verdim. montumun ic cebinden bana verdigi o eski fotografi cikardim ne zamandan beri verecegim gunu bekliyordum dedim bu senin hatiran bana ait degil elimi tutup hayir dedi o sende kalacak. kalmamali dedim. yuzume bakti boynumda asili duran kirilmis tokasina bakip bu tokayi coktan attigini dusunmustum dedi aslina bakarsan cogu kez atmaya calistim ama gidip attigim yerden geri aldim dedim. gozlerimin icine bakti. sessiz bir sekilde elini elimden cekti cantasindan 1 sigara yakip usulca icti. her zaman sunu dusundum neden sen hic kimseye benzemiyorsun dedi. ben herkes gibiyimdir belki gozunde sen hic kimseye benzetmek istememissindir dedim. bakti oylece ve sustu orda oylece oturduk arada sirada bir birimize bakip duruyorduk

seni iki gundur rahatsiz ettim dedim ayaga kalktim kendine iyi bak dedim ve gitmeye basladim. bu sefer gidemezsin dedi. o soz biranda onume duvarlar ormustu. ayakta oylece durdum. bu sefer buna izin vermeyecegim dedi burdan ilk gunki gidis saatimizde beraber gidecez dedi. geri oturdum banka basladi anlatmaya ilk baslarda seni unutmaya calistim buda ilk 1 yil oluyor dedi. senin bana verdigin herseyi gozumden uzaklastirdim dedi. biliyorum diye devam ettim. ama 1 yilin sonunda her ne kadar sen hic olmamissin gibi davransamda unutamayacagimi anladim ve bu sekilde yasamayi ogrenmeye basladim dedi. ilk baslarda yalnizlik cok kotuydu sanki koskoca karanligin icinde bir kibrit ile igib yaratmaya calismak kadar zordu dedi. ama sonra bu kibriti nasil kullanacagimi ogrendim. seni aklima getirdikce yalniz olmadigimi ve bu kibritten bir tane sen tutuyorsun diye dusundum. iste o zaman alismaya basladim. aklimdan seni olusturdum. yalniz basima evde otururken hep senle konustum sessiz bir sekilde. yalniz gecitigim her dakika sanki yanidim sen varmissin gibi dusundum diye devam etti. ve sonunda alistim sensizlige bir hayal yaratarak dedi. herkes cok degistigimi soyluyordu cunku herkese agresif davraniyordum herkese bagirip cagiriyordum. senin geri gelecegine inaniyordum bu yuzden hep gezdigimiz yerlere gidiyordum belki ordasindir diye dedi. bitmis sigarasini atip yenisi yakti ve devam etti.

beraber kurdugumuz hayallerimizi devam ettirdim her bos animda cunku onlar bana guc veriyordu dedi. sessiz bir sekilde dinlemeye devam ettim bana hic bakmiyordu kafasini geriye yaslamis gokyuzune bakiyordu ilk gun yaptigimiz gibi bende kafami geriye yaslayip devam ettim dinlemeye. herkesten uzak evimizdeydik her hayalimde dedi cocuklarimizla sadece biz sen her hayalimin basinda isten eve geliyordun bana anlattigin gibi dedi. cocuklarimizla ucsuz bucaksiz yesillikli alanlarda oynuyoruz ve hic yorulmuyoruz dedi ve yuzunde hafif bir gulumseme olustu. daha sonra beraber geri donuyoruz evimize dedi. hayallerimin hemen hemen hepsi bu sekilde dedi. hayallerini bile bana guc veren bir adami neden unutayim ki dedi. ve bana donup gulumsedi. hep istedigim gibi dedi yanimdasin ve bunlari dinliyorsun hep sana anlatmak istedim dedi ve elimi tekrar tuttu. bu sefer anlatma sirasi bendeydi.

ilk zamanlarda bana verdigin degerli esyalar sen gibi kokuyordu. kurdugumuz hayalleri aklima geldikce degistiriyordum seni uzaktan izliyordum hayallerimde sen hayatina devam etmissin ve mutlu olmussun gulumsuyorum basardim diyorum o artik mutlu. sonra canim acimaya basliyor ama baska bir adamla mutlu benle degil diyorum ve hayali hemen yok ediyordum. bu boyle devam etti bir sure sonra elime telefon gecti annemi ve arkadaslarimi aradim. anneme senin birgun illa gelecegini seni cok iyi agirlamasini tembihledim. daha sonra arkadaslarimla konusup seni sordum iyi oldugunu ve biraz degistigini soylediler. bu degisimin normal oldugunu sakin benden bahsetmeyin dedim. ve tekrar devam ettim yalniz basima dusunmeye basaracagini dusunuyordum beni unutacaksin bunu yapabilecek guclusun diyordum sanki senle konusurmuscasina. ardindan ruyalarimda hep seni goruyorum her gece o guzel yuzunle bana gulumsuyordun. uyanip sessiz sessiz agliyordum dedim. yanimda bulunan tek resmini hep yanimda tasiyordum cunku o bana hep benimle oldugunu dusunduyordu.

bir sure sonra aklima geldigin zaman hemen farkli birsey dusunup aklimdan cikarmaya calisiyordum seni ama beceremiyordum her zamanki gibi. uzun uzun seni dusunmeye basliyorum suan napiyor acaba diyorum beni dusunuyor mu ? diyorum ve hemen ardindan beni dusunmemesi lazim diye devam ediyorum kendi kendime. unutmustur artik beni diyorum o kadar 3 sene gecti ustunden mutlaka unutmustur diye kendimi ikna ediyorum ve inaniyorum kendime. hergun nereye gittigini ne yaptigini ogreniyordum arkadaslarimdan her haftasonu bizim bulustugumuz yerlere gidiyordun. unutmadi diyordu bir yanim bir yanimda belkide oralari seviyordur diyordu. ben ise oralari seviyordur dusuncesine inaniyordum. sabah uyandigimda aldigim bir deftere senle ilgili ruyalarimi yaziyordum. cunku o ruyalari unutmak istemiyordum. gunler bu sekilde gecti. ve sonunda turkiyeyi ziyaret etme vaktim geldi elimde olmadan bu sehir geldim bi yandan belki seni gorurum diye dusunuyordum ve tam 3 hafta sonra karsima ciktin dedim. gulumsedi hadi kalkalim dedi gitme vaktiniz geldi. ayaga kalktik yavas yavas ikimizin elleride ceblerin icinde oylece yurumeye basladik. o gun gibi ilk bas onu evine birakacaktim biliyordum.

evi parka yakindi mahallenin onunde durduk ilk gunki gibi beni opup yarin ki napacagimizi zaten biliyorsun deyip eve dogru yurumeye basladi ikide bir arkasini donup bana bakiyordu. sonunda evine girdi bende ellerim cebimde basladim yurumeye. birgun sonra golu izlemeye gidecektik. cok garip hissediyorum bi yanim pismanlik duyuyordu bir yanimda seviniyordu ama gozleri yasli bir sekilde eve dogru devam ediyordum. eve girdim annem kardesimle televizyon izliyordu odama gecip telefonumu kontrol etti bir mesaj gelmisti ve o mesaj ondandi. eve saga salim vardin mi yazmisti. anneme gidip telefon numarami verdin mi diye sordum sen geldikten sonra bir hafta sonra bir kiz arayip telefon numarani istedi dedi. tamam dedim gectim geri iceri suan evdeyim dedim tamam dedi yat artik yarin erken bulusacaz unutma dedi. nasil unutabilirdim ki artik o gunleri tum detayiyla hatirliyordum. birgun oncenin verdigi uykusuzlukla yatakta oylece uyuyup kaldim. uyandigim gibi ustumu degistirip oturup onu alacagim vakti beklemeye basladim hersey tamamdi. aklimda soru isaretleriyle evden ciktim ve basladim yurumeye.

ikinci bulusmamizdaki gibi mahallenin onunde durmus benim geldigim yone bakiyordu heyecanla. yuzumde hafif bir tebussumle yanina gittim ve sarildim. nereye gitmek istiyorsun diye sordum. guldu gidecegimiz yeri biliyorsun deyip muhabbet ederek gole dogru gitmeye basladik. inanamiyordum hersey ilk zamanlarda oldugu kadar guzeldi. sanki aramiza hic ayrilik girmemis girememisti. onca sene yalniz basimiza kalanlar bizler degilmisiz gibiydi. gole geldik gidip oturduk agacin altina ve basladik tekrardan hayaller kurmaya ama bu sefer hayallerimiz cok daha netti. ilk zamanlarda kurdugumuz hayallerin devamini getiriyorduk. artik ikimizde hic bir zaman ayrilmayacagimizi bildigimiz icin bu kadar net hayallerimiz vardi. biranda aslinda dedi hemen hemen hergun bu gole izlemeye geliyorum ve her zaman bu agacin altinda oturuyorum diye devam etti. her zaman sunu dusundum acaba birgun tekrar yanimda olup burada beraber hayal kurar miyiz ? dedi. ben birsey diyemeden istegim gerceklesti artik yanimdasin dedi basini gogsume koydu. saclarini koklayip evet dedim artik hep senin yanindayim. biraz daha orda oturup kalktik eglene eglene eve dogru gittik. mahallenin girisine birakip evime dogru gitmeye basladim.

bu sure boyle 3 ay devam etti hergun bulusup hic gibilmadan gezdik eglendik. o 3 ay icinde birbirimize normalde oldugundan cok daha fazla baglandik. onu tekrar evine biraktigimda bugun biraz ergen yatacam telefonuda kapiyacam ararsan ulasamazsin dedi hic sorgulamadan tamam dedim. o evine dogru gitmeye basladi ben ise kuyumcuya dogru. aklimdan yarin evlenme teklifi edecem kararini almistim. kuyumculari uzun uzun gezip ona en cok yakisacak yuzugu aldim. geri eve geldim ve anneme kararimdan bahsettim sevinmisti kadin. odama gectim oturup dusunmeye basladim iste dedim iste sonunda hayallerimizi gerceklestirebilecez. yuzugu masanin ustune koyup uzandim bir sonrasini dusunmekten uyuyamiyordum. oyle bir geceyi atlattiktan sonra kahvaltimi edip onun uyanma saatini bekledim. cumartesi gunuydu her zamanki gibi saat 10 da kalkacakdi. o vakte kadar bana verdigi kitabin icini incelemeye basladim. butun onemli sayfalarda ismim yaziyordu. yuzumde aci bir gulumsemeyle sana yasittigim acidan kurtulcaksin diye aklimdan gecirip kitabi geri koydum. o vakti hemen geldi. telefonunu aradim bulusmak icin yer soyleyecektim. ama aradigimda dilim damagim kurumustu. cunku telefondan bu numara kullanilmamaktadir bildirimi geldi ilk basta operatorde sorun var heralde diyip gene aradim gene ayni cevap ardi ardina aradim ama degisen birsey olmadi. hemen ayakkabilarimi giydim kosarak evine dogru gitmeye basladim.

kosarak onun mahallesine girdim etrafa bakiyordum cunku belki onu gorurum dusuncesi vardi ustumde. evleri o biraktigim yere 3 dakika uzakliytaydi ve mahallenin basindan gozukmuyordu. evin onune geldim kapiyi calmaya basladim ama acan cikmadi. dayanamayip evin icine baktigimda dunya basima yikilmisti. ev bombostu. hemen etrafta koca karilardan aradim onlar herseyi bilirdi cunku. tam o sirada karsi camda oylece etrafi seydiren teyzeyi gorup ona dogru gittim. afedersiniz bu evde oturan aile nerede biliyor musunuz diye sordum. onlar 1,5 hafta once baska sehire tasindilar peki ya dedim hangi sehir biliyor musunuz ? valla dedi o aile cok sessiz bir aileydi muhabbetimiz hemen hemen hic yok ama kizlari 1 haftadir buralardaydi dedi. nerde kaliyordu diye sordum. su ilerde benim akrabamin kizi zeynep var onun yaninda kaliyordu dedi. tesekkur edip oraya dogru kosmaya basladim. aklima tek bir zeynep gelmisti. lisedeyken bizim arkadasimiz olan zeynep olmaliydi. evinin onune geldim uzun uzun kapiyi caldim sonunda acti kapiyi. nerde dedim nerde o bulmam lazim lutfen diye devam ettim. en bas anlamadi. sonra dun aksam gitti bu sehirden dedi. hangi sehir dedim soyle hemen. bilmiyorum ki dedi banada hic birsey soylemedi diye devam etti. yalan soyluyordu biliyorum ama zeynepten hic bir sekilde bilgi alamazdim. aklima nakliye sirketini bulmak geldi ve geri kosarak o koca kariya gittim. nefes nefes bu aile tasinirken sen burdamiydin dedim. ben gunun hepsinde burdayim evladim neden dedi. nakliye sirketinin adini hatirliyormusun dedim. hatirliyorum dedi ismini verdi. hemen kosarak eve dondum niyetim internetten arastirmakti.

eve nasil girdigimi hatirlamiyorum. hemen bilgisayara oturup internetten aramaya basladim. bizim sehrimizde o isimle bir firma yoktu ama gibtigimin 9 sehrinde 2ser tane vardi telefon numaralarini alip tek tek aramaya basladim hepsinden cevap ayniydi biz ayda 10 kere o sehre geliyoruz kardesim diyorlardi. butun kapilar kapanmisti suratima kime sorduysam bilmiyordu. zeynep'in evine geri gittim bak dedim zeynep hangi sehirde nolur soyle. ama hic soylemedi. biranda dunya basima yikildi. herseyi deniyordum bi umut bari sehrini ogreneyim diyordum ama hic bulamadim. oturup odama mantikli bir sekilde dusunmeye calistim. benle tekrar bulusmustu cunku benden intikam almak istiyordu. ona cektirdiklerimi bana cektirmek istemisti ve basarmisti. bilerek lisedeyken yasadigimiz iliskiyi bana tekrar yasatmisti cunku o zaman ne kadar mutlu oldugumuzu bana tekrar gostermek istemisti. gidisimden sonra ne kadar aci cektigini anlatamiyordu o yuzden ayni aciyi tatmami istiyordu. plani kusursuz mu yapmisti yoksa ben mi onun kusursuzluguna inanmistim bilmiyorum. amerikaya donmeme 1 ay aci cekiyordum.

amerikaya gidecegim gun gelmisti ama gidecegime uzulmuyordum onun gidisine uzuluyordum artik hersey tekrar imkansizdi. amerikaya gectim bu olayin uzerinden yillar gecmesine ragmen hala unutamadim. annemgil amerikaya gelmek uzere. ama onun nerde oldugunu hala bilmiyorum aldigim yuzuk, cektirdigimiz fotograflarin hepsi duruyor. senelerdir hayallerle yasar hale geldim. icimde tek bir umutla yasiyorum oda belki birgun onu bulabilirim. ve tekrar mutlu olabiliriz.