bencede kendini bu kadar aşağılama dostum. en azından fiziksel özelliklerin konusunda böyle olma. Çünkü dışarıdan görülen bu toz pembe hayatın, her insanın içinde fırtınalar koparan kap kara bir yanıda vardır. Önemli olan kişilik, düşünceler ve insanların birbirine karşı olgun tutumlarıdır. En azından benim için böyle. Ha birde aldatılmak gibi daha acı ve izlerinin silinmesi zor bir durum var. O en acısı, yaşamadıysan eğer pek bilemezsin tabi. Kimse yaşamasın o içinden çıkılmaz durumu.. Özetle demem o ki; Seni fiziksel özelliklerin için tercih edecek insanlardan uzak durmalısın. Bu kim olursa olsun, ister arkadaş ister sevgili, eş yada dost hiç farketmez.

bu başlığı görünce aklıma jean paul sartre ve albert camus geliyor.

intihar olayını bir zamanlar cidden düşünmüştüm. Sonra bazı dostların desteğiyle bu düşünceyi kafamdan çıkarmıştım. Albert Camus nun Sisifos Söyleni adlı kitabını okuyunca biraz daha anladım aslında intiharında anlamsız olduğunu, hayat gibi. Cidden düşündüğüm zamanlarda ötenazi olayını araştırmıştım ve kafamada yatmıştı ciddi manada. Tabi şimdi hatırlayıp gülüyorum o zaman ki halime : ). intihar hiç bişeyin çaresi olamaz dostlar.

Her zaman söylemişimdir bunu kendi kendime. Hatta bazen karşımdaki kişilere bile.. Sarılma zamanıdır dost..

: )) ahahah doğrudur ya daha neler var neler. Sonra neden mutlu olamıyorum diyorlar. insanlar gerçekten sevip mutlu olamıyor ki sen nasıl olacaksın. Sen gözlüğe tene aşık olursun. Oysa gözler, kalp ve düşünceler varken işte.. yazık ne diyeyim.

Kesinlikle öyle hocam. Dış görünüşüyle yargılamak nedir ya, çocukluktan başka bişey değil. Zaten bu sözlüğün bitmesi 12 yaşındaki adamlarn gelişiyle başladı. O başlıklara çok takılmamak gerekiyor. Diğerleride troll yapmak amacıyla acılır genelde. Fakat ciddi manada bunu yapan insanlardan iğreniyorum ne yalan söyleyeyim. Tanımadan, anlamadan nasıl seversin ki birini. Huyunu suyunu bilmeden nasıl anlaşabilirsin.. Cidden aklım almıyor.

bu konuda gayet ciddiyimdir. Bakirim, yaşım 22.

Haklısın aslında. Ama bu iş tamamen, ne istediğini bilmekten geçiyor. Sadece bir ilişkim olsun, yada başka yönden birliktelikler( örneğin yalnızca cinsellik yaşamak vs. vs. gibi) yaşamak adına atılan her adımın sonucu acımasızlıkla sonuçlanır. ister istemez bi taraf bundan zarar görecektir. Çünkü temelde sevgi yok, saygı yok, belki olanıda vardır ama ben hiç duymadım, Bilmiyorum. Diğer bir yandan bu işin içine toplumsal yapı, değerler ve muhafazakar toplum anlayışı girince, işin içinden çıkmak iyice zorlaşıyor. Gerek aileden, gerekse okul ve benzeri kurumlardan aldığımız eğitimlerde bize rahat olmamız konusunda birşeyler verilmiyor. Birbirimizle diyalog dahi kuramıyoruz kimi zaman. Birbirmizi tanımak yerine, üstüne başına-saçına, yüzüne bakarak yargılar veriyoruz. işte bunada ön yargı diyoruz. Bir bakışta beğendğimiz biriyle hemen birlikte olmak istiyoruz ve eğer bunu başarıp tanışma aşamasına yavaş yavaş giriş yapıp, birbirimize uymadıgımızı veya anlaşamadıgmızı goruncede ayrılıp, acı cekıyor daha sonra ıse bırbırımıze tabiri caizse "tak" atıyoruz. Aslında ne erkekler nede dişiler acımasız. Acımasız olan düşüncelerimizde ki yanlış seçimler. Herkes kendi acımasızlığını kendi seçiyor malesef.

Bu dönemin ortalamasını 4.00 getirmemdir. Bakalım daha neler göreceğiz, hayırlısı.

böyle insanların olduğunu bilmek güzel cidden : )

haklısın. Güzel anlattın dost. Teşekkür ediyorum ilgin için. Gecen güzel olsun ( :

unutsaydım herşeyi çok daha güçlü olurdum. ben bitmekteyim.

Tanışdığımızda 18 yaşındaydı kendisi, ben ise 20. Kısa sürede sevmiştik birbirmizi, her ne kadar apayrı dünyaların insanları olsakta ve birbirimizi çok göremesekte, duygularımız denk gelmişti birbirine. Tabi ki yaşanılan her mutluluk gibi buda kısa sürmüştü, zaten inanamıştım böyle güzel ve mükemmel gitmesine... illaki birşeyler olacak ve bu güzel anları bed günlere çevirecekti.
O sevdiğim, değer verdiğim iyi kalpli insan tamamen değişmişti artık. ilkgün ki melek resmen evrilmişti bir şeytana. Yufka yüreklilğini koruyan ben olmuştum ve her seferinde kanmıştım yalanlarına, fakat kaypak bir aptallıkla affetmiştim. Ama olmayacaktı işte ve uzatmanın bir anlamı yoktu artık. Herşey bitmişti bir yaz akşamı koca bir hüsranla. Onla son konuşduğumuzda bana her zaman beni seveceğini ve asla unutmayacağını-unutamayacağını, 20 yaşına girdiği gün ilk önce beni arayacağını ve "hala çok sevdiğini söyleyeceğini" söylemişti. içimde artık en ufak sevgi yoktu ve bu söylediğini pek umursamamıştım. Fakat yaklasık 2.5 hafta önce, yani 6 ocak çarşamba günü bütün gün bekledim belki arar diye. Tabiki de aramadı ve aslında beni hiç bir zaman gerçekten sevmedi. Evet beni hiç bir zaman unutmadı, unutamadı. Çünkü hiç bir zaman aklında olmadım-olamadım.

Güzel geceler...

https://www.youtube.com/watch?v=VtGWqfFz1HU

Gönlümde keder var terkedilmekte. Bir zalimi sevip sevilmemekte. Sen kurtar allahım zalim felekten. onada kulunun sevgisini ver..

Sonunda finalleri bitirdik.. Ama bitmek bilmeyen bu iç sıkıntım, eriyip giden ruh ve bedenim ne zaman son bulacak bilemiyorum.. Hayırlısı.

Biriyle konuşup dertleşmeyeli uzun zaman oldu. Yaşanılan, yaşanmakta olan ve belkide yaşanılacak şeyleri yazdığım uzun bir kaynağa sahip oldum kendimce. Buraya yalnızca içimi dökmek istiyorum...

Her insanın mutlaka bir derdi vardır. Olmasa bile insanoğlu kendine bir dert yaratmak zorundadır. Bu hayatın işleyişi ve mental anlamda insanın doğasında olan bir gerekliliktir malesef. Her neyse.. Bende çevremdeki kalabalıkta yalnız kalmış; ezik, kendine güvenini iyice kaybetmiş ve tabiri caizse masivadan tecerrüd etmiş bir ruh halindeyim uzun bir zamandır. Sevginin değerinin olmadığı, saygının son derece dibe battığı, vicdanın insanlık tarihinden silindiği bu dönemin belkide son neferleri arasında yol almaktayım-almaktayız. Çaresizliğin içinde yaşamaktan artık sıkılmış, bütün dertlerin bir bir üst üste gelmesinden, hayatın sillesini yemekten, insanlardan kazık yemekten, büyük korkular yaşamaktan ve en önemlisi giderek benliğimi kaybetmekten bıkmış durumdayım. Hem fiziksel hem ruhsal anlamda zayıflamaya başladım. Hastalıklar, üzüntüler, sıkıntılar, yorulmalar... Hepsi = 10 kilo.. Az gibi gözüksede 59 kilo bir insan için heralde fazla olsa gerek... Görenlerin bunu yüzüme söylemeside artık pek canımı acıtmıyor, eskiden olsa muhakkak alınırdım : ). 3 yaklaşık 4 yıl içerisinde hayatımın resmen gölge zonuna girdiğini görüyorum, malesef..
Neyse fazla dillendirmeninde bir manası yok bu durumun aslında, içimden geldi bir an, yazmak istedim. Fakat ne olacağını çok merak ediyorum. Nereye kadar gidebilirim böyle? cidden bilmiyorum... iyi geceler.

neden döviz bürosuna gitmedin peki ?

juventus 0 - 3 barcelona

2 kelime edilebilecek nadir insanlardandın be , böyle ansızın neden gittin ki ? keşke başka bir şekilde ulaşabilsem sana , doğru düzgün konuşcak kimse yok : /

helal olsun valla sevindim . : )

kendimi öldürmeyi düşünecek kadar sevdim ama anladım ki herşey anlamsızmış , bir değer bilmeze bütün benliğinizi yüklediğiniz de sizi elinin tersiyle itiyormuş. kimseyi çok sevmeyeceksin .

o kadar iyi anlıyorum ki , sana seni ne denli iyi anladığımı anlatsam sen de beni anlamazsın. herşeyi biçim güzelliğine çeviren mide bulandırıcı insanlardan tiksiniyorum. hayatın gerçek yüzünü göremeyen , kendini kandıran ve kandırılan zavallılara acıyorum.

Hepinize çok teşekkür ederim. Beni duygulandırdınız güzel insanlar.

https://www.youtube.com/watch?v=H2Z7rubuw-o

iyi günde herşey güzel oluyor , kötü günder herşey kötü oluyor . canciğer olanlar artık olmuyor , aldana aldana öğrendim artık ...

https://www.youtube.com/watch?v=H2Z7rubuw-o
birde bunu dinle güzel kardeşim.