1907 ünifeb

2011'den beri içinde bulunduğum oluşum.. biraz içimi dökeyim dedim..

1907 ÜNiFEB misyonu:

“taraftarı olduğu Fenerbahçe spor kulübü’ne, içinde yaşadığı çevreye ve topluma artı değerler sağlamak”

üniversiteye başladığım günlerde -lisede herhangi bir bilgim yoktu ÜNiFEB ile ilgili- okulumda ilk olarak Fenerbahçe ile ilgili bir topluluk var mı onu arayarak işe başladım. geldiğim nokta ise burası. hayatımın belki de en yoğun,en çileli,en cefalı,en fedakar,en kaliteli,en mutlu,en mutsuz - bu en'ler gittikçe büyür- günlerini bu toplulukta yaşadım.

hem kendi örgütlenmemden hem de ÜNiFEB örgütlenmesinin bulunduğu onlarca okuldan onlarca arkadaşım, kardeşim oldu. hangi şehre gidersem gideyim o şehirdeki örgütlenmenin kapısını çalıp beni boş çevirmeyeceklerini,el üstünde tutacaklarını, kafelerde hesap öderken birbirimizi tutacağımızı bilirim.

Fenerbahçeli olmamızın akıl sağlığımızı zorladığı, bizleri ruhen ve bedenen bitiren kötü olaylar silsilesi ise şunlarla başladı.. 90 nesli olarak aklımızın yettiği gs'nin 4 yıl üst üste şampiyonluğu-uefa-süper kupa durumlarıyla başlayan belki de en unutulmayanı denizli faciası ile süregelen bu garip dönem 2010 bursa-3 temmuz 2011-avrupa ligi benfica-avrupadan men-2+1 sene gs şampiyonluğu ve neredeyse statsız, orda burada maç oynayarak şampiyon olan beşiktaş 2016 serisi ile devam etmiştir. bunların hepsi de aziz yıldırım'ın başkanlığındaki Fenerbahçe'nin başına gelmiştir.

abilerimizden bildiğimiz ÜNiFEB in başına gelen belki de en büyük olay 6 kasım 2002'deki derbi olaylarıdır. olayların detaylarını burada anlatmayacağım. ancak her ÜNiFEB üyesi-mezunu bu olayların nasıl gerçekleştiğini kimlerin başrolde olduğunu bilirler. tribünlerdeki bölünmeler, farklı farklı gruplar, bizcilik değil bencilik anlayışı,hep ben yaptım ben bilirim ben kovdum ben şampiyon yaptım tavırları Fenerbahçeyi ve tribündeki bizleri bu hale getirmiştir. artık ipler kopma noktasındayken de bazı şeylerin oturup konuşulması gerekir.

bizler, 1907 üniversiteli Fenerbahçeliler birliği üyesi/üyeleri/mezunu/mezunları olarak Fenerbahçe adının, armasının,formasının geçtiği her yerde bir kuruş menfaat beklemeden destek olduk. kimseden ne talimat aldık ne de birilerinin boyunduruğu altına girdik.

u 17 maçına da gittik, ankara,eskişehir, konya,rize, trabzon,bursa, sivas,kayseri, antalya'ya da... ülkenin dört bir yanında ne kadar yöre varsa hepsine karşılık beklemeden gittik, gitmeye de devam edeceğiz. Fenerbahçe'nin aydınlık geleceği olan bizler anıtkabir'e de,çanakkaleye'de,sosyal sorumluluk projeleriyle de ülkemizin ne geçmişini ne de geleceğini unutmayacağız.

anadolu'nun ücra köşelerindeki minik kardeşlerimize harçlıklarımızdan arttırıp yardım yapmaya devam edeceğiz. borçla, krediyle sağdan soldan bulduklarımızla kombineyse kombine, formaysa forma, ürünse ürün almaya devam edeceğiz. adını deplasman yollarında haykırmaya, gittiğimiz şehirlere bereketini zütürmeye devam edeceğiz.

ömrümüz yettiğince Fenerbahçe armasını koruyup kollamaya,ona zarar verenleri dışlamaya devam edeceğiz.

Berkay abimizin dediği gibi;

"1907 ÜNiFEB sıradan bir taraftar topluluğu veya sadece bir tribün grubu değildir. hedefimiz, Fenerbahçeli üniversite öğrencileri arasında ideal bir birlikteliği oluşturmak ve gücümüzü Fenerbahçe etrafında birleştirerek hareket etmektir. "