2004 ten bugüne hikayem

Hani bazı dostlarınız vardır. Öz kardeşiniz olsa ancak öyle olur. Benim de böyle birkaç arkadaşım var hayatımda çok şükür. ileride ölüme gitsem arkamda bırakacaklarımı emanet ederim, saniye düşünmem amk. Bunları yeri geldi mi tanıtacağım zaten.
Neyse amk bir gün bu arkadaşlarımdam mig aradı (kod adı tabi amk savaş uçağı mı bu)
m: napıyon bilader?
b: nolsun be kardeşim gidip gelmece.
m: bak akşam üstü liseden bir arkadaşımla buluşacağım sizin orada. işin erken biterse sen de gel. Hem görüşürüz
b: bakarız kardeşim ama uğrarım herhalde.
Böyle kapattık telefonu. Ama ben hangi arkadaş falan sormadım. ilgilenmedim bile amk. Nereden bileyim o arkadaş benim 8 senemi bir şekilde gibip atacak.

@17 platonikgerizekalı kardeşim de yeter bize. sağol panpa

reserved

beyler okuyan bir kişide olsa devam edeceğim arada ses verin bari burada yalnız kalmayayım amk.

tabi hepimizin lisede bıraktığı aşkı vardır. onun etkisini üstümde taşıyorum ama artık maymun gözünü açtı hesabı. zaten üniversiteyi de kazanmışım. sanki istanbulu fethettim amk. üniversite kazanmanın bir tak olmadığını bitirince anlıyorsunuz panpalar. neyse sanki harvard dan davet almışım gibi yürüyorum yollarda.

Neyse panpalar başlıyorum. Lise bitmiş. Liselier bilmez ama öss’ye girmişim. Netler sağlam. istediğim okul olacak. Ege iletişim RTS bölümü. Oldu da zaten amk. Hala düşünürüm acaba doğru mu yaptım diye. Bir daha okusam yine o bölümü okurdum ama medya sektörü kadar gibik başka sektör azdır. Neyse ilerleyen zamanlarda onu anlatacağım.
Biraz tattilden sonra muhasebeci dayımın yanında çalışmaya başladım. Hemen atlamayın amk yaşım daha 18. Getir zütür yapıyorum. Vergi dairesi, beyanname, makbuz falan gidip geliyorum. izmir’in o sıcağında otobüs falan geziyorum ama pek gibimde de değil. Üni’yi kazanmışım amk. Aklım orada. Akşama kadar yolları arşınlıyorum. Akşamda panpalarla basketbol oynuyorum. Günler böyle geçiyor işte. Dünya s.kime minare g.tüme hesabı

girişi de gömdük artık uçabiliriz. aklınıza takılan ne varsa anında sorun sağlıklı ilerleyelim

Panpalar hikaye ağustos 2004 ten başlıyor. Şimdi bazı aynştayn panpalr neden lan diyebilirler. Liseyi bitirip de üniversiteye başladığım yıl. Daha doğrusu hayatı tanıyıp kazıkları yiyip yiyip yeniden toparlamayı el mecbur züt gardiyan öğrenmeye başladığım zaman.
Hikayeye dalmadan önce bir kaç şeyi paylaşayım siz billurlu panpalarımla. ilk önce amacım şuku ya da sayfalarca hikaye yazıp ünlü olmak değil. Amacım sadece yaşadıklarımı da yazmak değil. içlerinde kimsenin bilmediği ayrıntılarda var. Bazı yerler itirafname olacak sayın tayfa.

Upupupupupupupupupupup

beyler kusura bakmayın telefon görüşmesi yaptım ondan geç kaldım hemen başlıyorum

anlat panpa

2004 yok hayat yalan..

Bekliyoruz kanka

9 gibi başlıyorum hikayeye. daha çok panpa okusun bu hikayeyi

Amk yine gece başlıyor. Gün içinde bir an evvel gece olsun diye bekliyorum ama gece olunca içimde bir hüzün kafamda milyon tane düşünce. Karanlık sadece gökyüzüne inmiyor. Benim ruhuma da benim benim beynime de geliyor. Ama sabahla aydınlanan biten bir karanlık değil bu. En son ne zaman sabaha beraber ben de aydınlığa kavuştum hatırlamıyorum.

reserved

upupupup

evet beyler bayanlar hiç kimse sallamasa da ben bu gece anlatmaya başlıyorum. içinde aşk, ihanet, biraz cinsellik, acı her türlü tak var. Rahatlamam lazım. Bu gece başlıyorum. Takipte kalın