Çok uzun zaman oldu. Bir arkadaşım olabilir. Okuldan bir arkadaş belki. Onu bunu bilmiyorum ama evi kontrol etsem iyi olacak. Alelacele eve gittim. Banyoyu kontrol ettim. Tekrar temizledim. Kütüphanemin karşısına geçtim. Kitaplarıma göz attım. O da ne? Kütüphanemde neden angiblopediler var. insan vücudu ile ilgili galiba. Pek anlayamadım. Nereden çıktı bunlar? Üç ağır kitap. içini karıştırdım biraz. Bir şey bulamadım. Katil kimse evime rahatlıkla girebiliyor. Telefonum çaldı.

Kitaplarımı buldun mu?

insanları öldürürken bunlardan mı yardım alıyorsun?

Hayır. O doğuştan gelen bir yetenek.

Manyak herif. Ne istiyorsun?

Yedi gün bitip benim yüzümü gördüğündeki şaşkınlığı istiyorum.

Peki hangi kütüphaneydi? Araştırmaya başladım. Ayrıca o evime girebildiğine göre tanıdığım biri olmalıydı. Rıza ile ortak tanıdığımız biri belkide. Sokağımdaki kütüphaneye gittim. ilk kitap. Kütüphanenin ilk kitabı falan mı acaba?

Kitapta ne olabilirdi? Kütüphaneyi araştırdım. En eski kitapları, eskiyi anlatan kitapları.. Bir şey yok. Sonra diğer tarzda kitaplara da bakmaya başladım. Sıra polisiyeye geldi. Tam incelemeye başlayacaktım ki telefonum çaldı. Arayan iş arkadaşımdı.

''Alper işten çıkarılmışsın. Rıza'ya ne oldu? Benim neden hiçbir şeyden haberim yok.

Fırsatım olmadı Hamdi.

Hamdi iş yerinde Rıza ile benim en yakın arkadaşımızdı. Bu sefer biraz sinirliydi.

Fırsatın mı olmadı? Rıza'nın öldüğünü bu kadar sonra mı söyleyecektin? O patron bozuntusu da hemen yerinize buldu birini.

Kim?

Ekrem. Şirket kimin eline kaldı ya.

Ekrem tanıdığım en rekabetçi kişiydi. Yerimi almasına hiç şaşırmadım.

Yapacak bir şey yok. Benim şu an çok işim var. Aslında iş çıkışında şirketin karşısındaki cafe ye gelebilirsen iyi olur. Çok kötü şeyler oluyor.

Tamam görüşürüz.'' dedi ve telefonu kapattım.

05.05.2008

Sabah bir telefonla uyandım. Tanımadığım bir numara.

Merhaba Alper. Beni hatırladın mı?

Manyak herif.

''Ne diyosun sen. Ben Rıza'nın sevgilisi Aslı.''

Bunu ilk kez fark etmiştim. Aslı'nın sesi çok erkeksi. Yada bu olaylardan sonra paranoyak oldum.

Özür dilerim Aslı. Nasılsın?

Pek iyi değilim. Onu sen bulmuşsun öyle mi?

Evet.

Kim yapar böyle bir şeyi?

Bilmiyorum.

Acaba seninle konuşabilir miyiz? işin yoksa sana gelmek istiyorum.

Tabi. Gel. dedim ve telefonu kapattım

Sen ne yaptığını sanıyorsun? dedi patron.

Rıza, Aslı sırada kim var?

'Bu kadarı da fazla. Aslı'nın cesedi hala ortalıkta yokken beni nasıl suçlarsın?' dedi patron.

'Sen bunları nasıl biliyorsun?'

Konuşamadı.

'Çık çabuk !'

'Aslı en son senin yanına geliyordu. Gelmedi ama.'

Güvenliği çağırdı ve beni dışarı çıkardılar. O anda telefonum çaldı.

Hamdi bir süre sonra geldi. Beraber kutuya bakmaya başladık. Sonra parmakların arasında bir kağıt buldum. Tam bakacaktım ki polisler geldi. Kağıdı cebime sıkıştırdım ve kapıyı açtım. Polislerden iki tanesi benim ve Hamdi'nin ifadesini aldı. Diğerleri kutuyu inceledi. Cemre denilen kadını araştıracaklarmış. Polisler gidince Hamdi:

Alper. insanın aklına gelmiyor değil. O adamın ailesi olamaz mı? Bunları duyunca Hamdi'ye bir yumruk attım.

O olay hakkında konuşmuyoruz.

Düşün bi. Başka ne sorunumuz olabilir ondan başka.

Beyler olayı bir sonraki entry anlatıyorum

Amk kopyala yapistir yapmak bu kadar zormu alın beyler hikâye https://www.wattpad.com/8...-1-hafta-kimseye-söyleme

Edit ; niye cuguluyorsunuz orusbunun dogurduklari
Adam hikâyeyi çalmış sizi bekliyor insanlık yapiyoruz

Evinize gelen kutudaki parmaklar Aslı Çelebi denilen birine ait.
Cesedi nereye attın?

Ben yapmadım.

''Rıza'nın evinin her yerinde, mühürde parmak izin var.

Ben yapmadım.

Aslı Hanım en son sizin evinize gelmek üzere yola çıkmış.

Saçmalık. Beni bırakın. Şu Cemre Dinle denilen kadını araştırın.

Araştırdık.

Ee ?

Cemre Dinle sizsiniz.''

Hemen kutuyu incelemeye başladım. Küçüklük resimleri vardı en üstte. Fakir bir aileydiler galiba. Ama mutlu bir tablo çiziyorlar. Ders notları falan vardı. Kalın kalın kitaplar. Tam umudumu yitiriyordum ki bir günlük buldum. Okumaya başladım. Ailesinin durumunu, zor geçen okul yıllarını anlatıyordu. Kutuya tamamen bakmadan önce patronla tekrar konuşsam iyi olacak. Evden çıkıp eski iş yerime gittim. Kapıyı hızlıca açtım. Patron sinirle bana bakıyordu.

Eda da öldü. Bu katil kimse yakınımda biri. Kimseye güvenemem. Ama kim? Kaç günüm kaldı? Ayın 3 ünde ilk telefonu aldım. 10 'unda bitiyor. Aslı için de 10'unda fakülteye gidecektim. Şansa bak. Sonuç olarak yine ifade vermem gerekiyor.

Eda B. en son sizin evinize girerken görülmüş. Söylemek istediğiniz bir şey var mı?

Hayır.

''Nereden tanışıyorsunuz?'

'Aslı ile ortak arkadaşımızdı.'

'Ne konuştunuz?'

'Ayın 10 unda Aslı için bir anma töreni yapacaklarmış fakültede. Beni de çağırdı.'

'Başka bir şey?'

'Kutu'

'Ne kutusu?'

'Hiçbir şey. Gidebilir miyim?'

'Daha sonra ifadeniz gerekebilir. Bu süre içinde evinize birini almayın o da ölmesin.'

imalı imalı baktı. Dışarı çıktım. Kutuyu ona söyleyemezdim. Ben araştıracağım. Bu sırada komiser salondan koşarak çıktı. Arkasından giden polisleri durdurup sordum...

'Alo.'

'Alper Bey ben polis memuru Hakan.'

'Bir sorun mu var?'

'Eda B.'yi tanıyor musunuz?'

'Evet.''

'ifadeniz gerekli.'

'Neden.'

'Evinizin yanındaki çöp kutusunda cesedi bulundu.'

06.05.2008

Sabah işe gidecekmiş gibi uyandım ve ardından Hamdi geldi. Birlikte iş yerine gittik. Sekreterle konuştum.

Çok önemli. Patronla görüşmem lazım.

Bir saniye. deyip patronu aradı ve geldiğimi söyledi.

içeri buyrun. dedi patron ve hemen içeri girdim.

Fazla vaktim yok. Seni işe almam için mi yalvaracaksın?

Rıza ile neden kavga ettiniz. Şaşırmış görünüyordu.

Ne kavgası?

Cuma günü tartışmışsınız.

Evet. Senin yaptığını yaptı. Telefonlarla ilgili beni suçladı.

Telefonları nerden biliyorsun?

Tahmin ettim. Fazla vaktim yok demiştim. Artık git.

Sinirle çıktım odadan. Telefonum çaldı...

Beyler kısacık bir ara vericem 15 ila 40 dakika arası bi zamanda gelirim. Okuyanlara teşekkürler

Dedi ve telefon kapandı. Aslında bu işime bile gelirdi. Bir hafta kendimi şifreye vermem lazım. Oturduğum sokağın biraz aşağısında bir kütüphane vardı. Şifreler ile ilgili bir şey aradım ve işime yarayacak bir şey buldum. Anagram... Bu şifre bir anagram olabilirdi.

Kelimeleri değiştirmeye çalıştım. Pek işe yaramadı. Daha anlamsızlaştı. Biraz daha bakındım kitaba. En mantıklısı bu gibi geldi. Eve gidip birkaç deneme daha yaptım ve şifreyi çözdüm.

Verdiği kelimeler Hanedeki katip ki kül tüp. Aslında çok kolaymış. Kütüphanedeki ilk kitap.

Kitapların ismine göz attım. Fazla zamanım yoktu. Hamdi ile görüştükten sonra tekrar gelecektim. iş yeri biraz uzaktı.

Cafeye gittiğimde Hamdi gelmişti bile. Hatır sorma faslını geçtik. Konuya girdim.

''Rıza'nın katili benim peşimde.

Ne diyosun ya?

Rıza'nın cesedini bulduktan sonra bir telefon geldi. Bir şifre çözmem lazım. Şifreyi çözdüm ama çok mantıksız.

Şifre ne?

Kütüphanedeki ilk kitap.Düşünceli bir ifade kapladı yüzünü.

Hangi kütüphane sence?

Bilmiyorum.''

'Bir gelişme mi var?'

'Aslı'nın cesedi bulundu galiba.'

'Neredeymiş? Benimde gelmem lazım.'

'Olmaz. Eğer bir gelişme olursa sizi ararız.'

Onlar koşarken arkalarından hemen arabama atlayıp onları takip ettim. Olamaz. Burası yanmış bir gecekondu. Tüm izler silinmiş olmalı. Uzaktan onları seyrettim. içeri girdiler. 10 dk sürmedi çıkmaları. Önce bir torbanın içinde bir ceset sonra ellerindeki delil torbasında Aslı'nın çantası. Ceset zütürülürken eli dışarı çıktı. Kegib parmaklı bir el. Onlar çıktı. içeriye göz atmam lazımdı.

Telefonu kapattım. Ne yapacağım şimdi. Beni bulurlarsa içeri tıkarlar. Şifreyi çözemem Ama diğer yandan o manyak da beni öldüremez. O zaman plan şu:

Kalan günlerimde şifreyi çözmeye çalışırım. Bulamazsam teslim olurum. Peki şimdi nereye? Öncelikle arabayı bıraktım. Aklıma Hamdi'den başka biri gelmiyor. Onun evine gidebilirim. Şu an aranıyor değilimdir ama yinede kuytu köşelerden Hamdi'nin evine gittim. Kapı açıktı. Koşarak girdim içeri. Işıklar kapalıydı. O kadar stresliyim ki kapının açık olması hiç garip gelmemişti. Işıkları açtım. Salon boştu. Ama bazı eşyalar yere düşmüştü. iki olasılık var. Ya bizimki içip kafayı buldu ve etrafı dağıttı. (umarım böyledir) ya da düşünmek istemediğim şey olmuştu. Banyoya gittim. Temizdi. Odasına gittim. Yorganına sarılmış uyuyordu. Rahatladım.

'Hamdi hemen kalk!!'

Bağırdım ama uyanmadı. Uykusu ağırdır diye düşünerek kendimi teselli ettim. Yanına gidip dürtmeye başladım. Yorganı kaldırdığımda gördüğüm şeyin kegib bir kafa ve kandan ibaret olduğunu anladım.

Evime gidip Aslı nın kutusuna iyice bakmam gerek. Belki gözden kaçırdığım bir şeyler vardır. Sokağa geldiğimde ortalık sessizdi. Kendi evime gizlice girdim. Kutuyu aldım. Şifre kağıtlarının yanımda olduğuna emin olup evden çıktım. Bir otele gittim. Ama burada fazla kalamazdım. Her an her şey olabilir. Kutuyu olduğu gibi yatağa boşalttım. Her şeye iyice bakmam lazım. Kalın kalın kitaplar vardı. Sayfalarına iyice baktım. Aslı tıp fakültesi öğrencisi. Bu yüzden kitaplardaki çoğu şeyi anlamadım. Günlüğü okumaya başladım. Rıza ile tanıştığı günü,onu çok sevdiğini yazmış. Biraz daha ilerleyince işler garipleşiyor. O da telefonlar alıyormuş. Şifrelerden bahsediyor. Ölmeden bir önceki gün aynen şöyle yazmış:

Zaman doluyor. Ben başaramadım. Yarın öleceğim belkide. Bunları kimin yaptığını bilmeme rağmen elimden bir şey gelmemesi çok kötü. Yarın onunla konuşacağım.

Aslı ertesi gün patronla görüşmeye gitmişti...

Ne. Ben mi?

Cemre Dinle ismi takma bir isimmiş. Şahısın gerçek adı Alper Dincel.

Nasıl ben anlamadım bunu.

Ben yapmadım. Aslı ile biraz konuştuk. işi vardı. Sonra çıktı evden.

Nereye gitti?

Bilmiyorum.

Siz o gittikten sonra nereye gittiniz?

Eski patronumla görüştüm.

Neden?

Rıza ile kavga etmiş. Ben de katili arıyorum.

Şimdilik gidebilirsiniz.

Sırada ne var? Evime mi gitseydim? Bunları düşünürken eski patronum çıktı karşıma. Benden şikayetci olur mu acaba? Olursa olsun. Şifre. Cebimde şifre vardı. Heyecanla çıkardım cebimden.
Benim Kitabım. Ne ? O kitabı bana veren kişi katil olabilir mi ? Kitabı bana kim verdi?

WATTPADDEN ALINTI BEYLER iSTEYENE LiNK ATARIM ŞUKULAMANIZ YETERLi
edit: katil aslı beyler şifre küllerimden doğacağım. o çarptıkları evsiz adam aslının babası
edit2: BUYRUN BEYLER LiNK https://www.wattpad.com/9...topla-son-b%C3%B6l%C3%BCm

Şok oldum. Kutunun içinde yamuk yumuk kegib kanlı parmaklar vardı. Kimindi bunlar? Aklıma kimse gelmiyordu. Hamdi!! Hemen Hamdi'yi aradım.

Alo Hamdi orda mısın?

Evet. Bir sorun mu var?

Hemen gelmen lazım.

Evde misin?

Evet.

Tamam geliyorum.

Polisi arasam mı? Tabi ya. Cemre denen kadını da bulurlar.

Alo. Bir ihbarda bulunmak istiyorum. Evime bir kargo geldi. içinde kegib parmaklar var. Lütfen gelin.

deyip adresi verdim.

yüzünü çevirerek

ben sana kimseye bişeyden bahsetme demedim mi!? diye haykırdı

aşırı derecede korkmuştum ne yapacağımı bilmiyorum o sırada masanın altında 3 zenci tekrar çıktı ve bir güzel gibip finali boşnak saksosuyla yaptılar

buda böyle bi anımdır