Polislere haber vermedi mi yani? Nasıl bir plan bu? Eve gitmem lazım. Ceset oradaysa şifre de oradadır. Banyoda ellerimi yıkadım ve hızlı adımlarla evime gittim. Etrafta polisler yoktu. Kapıya geldiğimde içerideki manzara için kendimi hazırladım. Yavaşça kapıyı açtım. Salona gittim ve ışığı açtım. Gözlerim kapalıydı. Yavaşça araladım. Kafası olmayan bir ceset salonumun ortasındaydı. Yaklaştım. Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Sanki ilk kez ağlıyordum. Ceset ayaklarımın dibindeydi. Dikkatli bakınca eline sıkıştırılmış bir kağıt parçası olduğunu gördüm. Kağıdı aldım. Açarken ellerim titriyordu. Kağıdı açtığımda ipucunun bir resim olduğunu gördüm. Bir kız. Ruh gibi. Ölenlerden birini mi temsil ediyor? Belki de yine bir kadın öldürecek. Gecenin karanlığından faydalanarak cesedi bir torbaya koyup dışarı çıkardım. Deniz kenarına gittim. Etrafıma bakındım biraz. Kimsenin olmadığından emin olunca cesedi denize attım. Hamdi'nin başsız vücudu denizin sularıyla uzaklaştı. Uykum gelmişti. En iyisi bir otele gitmek. Ama önce eve uğrayıp almam gereken bir şey var...

04.05.2008

içimden kelimeleri tekrar edip durdum. Çok saçma geliyordu kulağa. Uyumaya çalıştım fakat yatakta bir sağa bir sola dönmekten uyuyamadım. Uyuyamayınca internetten araştırma yapmak istedim. Pek başarılı geçmemişti.

Güneşin doğmasını bekledim. Banyomun Rıza'nın kanıyla dolu hali gözümün önünden gitmiyordu. Ama kan olduğu nerden çıktı? Belkide başka bir şeydi. Ya değilse? Düşüncelerimin arasına sıkıştım. Aramayalı 5 saat oldu. Acaba tekrar arar mı?

Kütüphanede şifreler ile ilgili bir şey bulabilirdim. Tam çıkıyordum ki telefonum çaldı. Arayan patronumdu. izin vermeden lafa girdim

Ben de şimdi çıkıyordum efendim.

Zahmet etme. Erken çık, işe gelme... iyiymiş.

Özür dilerim. Şimdi geliyorum.

Gelme. Bu yaptığın kaçıncı sorumsuzluk. Kovuyorum seni.

edit: imla

içerisi biraz küf kokuyordu. Eski bir gecekondu işte. Aslı'nın cesedinin bulunduğu yer çizilmişti. Etrafa bakındım. Aslında öğrenci kartı ve cüzdanı bir sandalyenin arkasına düşmüş. Cüzdan da dolu. Peki ne istiyor? En son şifreyi hala çözemedim. Benim kitabım. Ne demekti bu? Hava kararıyordu ve bu kanlı yer beni iyice korkutmaya başladı. Bir anda telefon çaldı.

'Alo'

'Beni özledin mi?'

'Bende diyordum manyağın biri beni arasın.'

'Son günlerin nasıl geçiyor?'

'Son günlerim olduğunu da nereden çıkardın?'

'Şifreleri boşver. Kalan günlerini yaşa.'

'... '

'Sesimi özlemedin herhalde.'

'Ne var?'

'Şey. Az önce polisleri aradım.'

'Olay mahaline girdiğim için mi?'

'Hayır. Banyodaki kanlar için' dedi ve giderek yükselen bir sesle kahkaha attı.

07.05.2008

Uyanır uyanmaz toparlandım ve otelden çıkış yaptım. Eda'nın verdiği adrese gittim. Eski bir evdi. Tek katlı, küçük bir bahçesi vardı. Zili çaldım. Biraz şişman , saçı incin bir kadın kapıyı açtı. Kendimi tanıtınca içeri davet etti.

Başınız sağolsun.

Sağolun.

Nasılsınız?

Ağlamaktan kızarmış gözleri tekrar doldu.

Nasıl olur bu? Son senesiydi, doktor olacaktı, herkes severdi onu, hiç acımadan öldürmüşler.

Aslı nın kardeşleri, babası yok mu?

Kardeşleri çalışıyor. Ailemizde tek okuyan oydu. Doktor olup babamı iyileştireceğim derdi.

Babasının nesi var?

Trafik kazası . Felç geçirdi.

Çok üzüldüm. Acaba yapabileceğim bir şey var mı?

Aslında bir şey var. Aslı nın cesedini teşhis etmek için çağırmışlardı beni. Ama ben onu görebilecek kadar güçlü değilim. Acaba benim yerime siz gider misiniz?

Tabiki. Ben artık gideyim.

Pislik herif! Hiç acımamış ona. Midem bulandı. Hemen odadan çıktım. Peki geri kalanı nerede? Polisler hala oradadır. Telefon çaldı.

'Arkadaşının yeni görünümü hoşuna gitti mi?'

'Ulan seni bulup aynı şeyi sana yapmaz mıyım ben!'

'Ne bu şiddet? Evine git de arkadaşını al.'

'Orada olamaz. Polisler oradaydı. Oraya gidemezsin.!

'Peki ya polisleri hiç çağırmadıysam?'

'Tuzak mıydı?'

'Sence?' dedi ve telefon kapandı.

Patron mu? Ne konuştular acaba?

'Eda başka bir şey biliyor musun?'

'Hayır. Aslında seni fakülteye çağıracaktım. Aslı'nın adına bir anma töreni planlıyoruz. Ayın 10 ' unda.'

Elinde bir karton kutu vardı.

'Bu kutuda ne var?'

'Aslı'nın eşyaları. Fakültedeki dolabında kalanlar.'

'Önemli bir şeyler var mı?'

'Eski resimler , notlar falan. Bakmak ister misin?'

'Evet aslında çok iyi olur.'

'Tamam. Hazır sen almışken işin bitince ailesine teslim eder misin?'

'Tabi. Sen adresi ver.'

Teşekkür etti ve bir kağıt uzattı. Sonra görüşürüz dedi ve gitti.

Okumaya devam ettim. Bir şiir yazmış.

En kötüsü değil mi bilmek ne zaman öleceğimizi
Korkmaz mıyız bıktığımız hattan ayrılmaktan
Rüzgar alıp zütürse beni
En uzak diyarlara
Mutluluk orada beni tekrar bulsa

Güzel şiirmiş. Yarın öleceğini bilmek gerçekten korkunç. Okumaya devam ettim.

Küllerimden doğup tekrar geleceğim
Sevdiğimin intikamı için yakacağım kendimi
Ne zaman nasıl gelirim bilmiyorum
Ama sizin için geri döneceğim

Bu kısmı biraz garipti. Peki ona nasıl şifreler gelmişti. Şiirler bir ipucu olabilir mi? Biraz inceledim. Galiba sıradan şiirlerdi bunlar. Yarın kutuyu ailesine teslim ederim. Tabi günlük dışında.

Katil bunların sarhoşken dövüp gibtikleri yaşlı adam buna haşmetliyi kökleyip bagirta bagirta gibecek

Kapıya yönelmişken duvara yazılmış şiirler gördüm.

Bunları Aslı mı yazdı?

Evet çok güzel şiir yazardı. Bir kelime verin ona. Nasıl yapıyorsa akrostiş şiir yazardı iki dakikada.

Akrostiş mi?

Evet.

Evden çıktım. Biraz uzaklaşınca cebimdeki günlüğü çıkardım. Şiire göz attım. ilk şiirin baş harflerinden Ekrem ismi çıkıyordu.

sonra 3 zenci daha geldi siz anladınız olayı *

Önlerden rez

Ve sonra edanin yaninda getirdigi 3 tane zenci 42 şer cm hasmetlileri kafama vurup beni bayilttilar ve sktiler o gunden sonra duzenli olarak haftada bir kere yapariz

I want the play game dararam dararam dara dararam

Doktor, polis ve hemşire. Beni üzerine beyaz bir örtü olan cesedin yanına getirdiler. Çok soğuk bir yerdi. Hemşire benim kadar meraklı bir şekilde örtünün açılmasını bekliyordu. Doktor sedyenin başına geçti. Yavaş bir şekilde örtüyü açtı. Örtünün altında yanmış bir vücut vardı. Yüzü küle dönmüş. Ama saçlarının tamamı yanmamış. Çok dikkat etmemiştim ama hatırlamaya çalışınca Aslı nın saçlarının da bu renkte olduğunu hatırladım. Açık kahverengi, uçları hafif boyalıydı. Şimdi tek fark saçlarının arasındaki küller. Oydu. Fiziği, yanmış da olsa yüzü ona benziyordu. Onayladıktan sonra doktor paketlenmiş bir kağıt uzattı.

Bu kelimeler bir şey ifade ediyor mu?

Kelimelere baktım. Anma töreni. Aslı'nın anma töreni olduğunu biliyormuş bu herif. Ölüm tarihimi hatırlatıyor. Başımı olumsuz biçimde salladım. Kendimi toparlayıp oradan çıktım. Sokakta yürürken hala çözemediğim bir şifre olduğunu hatırladım. Benim kitaplarım. Kütüphaneme konulan kitaplar. Onlar kimin? Bunu hiç düşünmemiştim. Evime gittim. Kitaplara tekrar göz gezdirdim. Hayır. isim yok. Ama bir üniversitenin ismi var. Ama bu üniversite Aslı'nın üniversitesi. Vakit kaybetmeden oraya gittim. Kapıdaki ilan gözüme çarptı.

Büyük kaybımız. Aslı ve Eda. Sizi çok özleyeceğiz.

Eda. Tabi yaa. Katil Eda nın cesedine de şifre koymuş olmalı. Ama bunu sonra düşünürüz. Önce kitabın sahibini öğrenmem gerek. Bir saniye. Katil anma törenini biliyor, kitapta bu üniversitenin ismi var. Katilin kesinlikle burada olduğu hissine kapıldım. Tam Ekremin olamayacağını düşünürken karşıma çıktı. Şaşkın bir ifadeyle

Burada ne işin var? dedim.

Arkadaşım burada okuyor. Onu ziyarete geldim.

Yanında bir kız vardı. Bizi tanıştırdı.

Sen ne yapıyorsun burada? Elimdeki kitapları göstererek

Bunların sahibini arıyorum. dedim. Kitapları görünce kız atladı.

Bir bakabilir miyim?

Tabi. deyip kitapları ona uzattım. Kitaplara bakınca:

Ama bunlar benim. Nereden buldun?

...

şuku yada çugu verinde kaldığım yeri unutmıyım pls

Günlükte bahsettiği kişi Ekrem miydi? Neden şifre yapıyor? Doğru düzgün yazsa ya. Neyse. Peki ikinci şiir ne ifade ediyor? Baş harflerinden anlamlı bir şey çıkmadı. Bunu sonra düşünürüz. Önce şirkete gitmeliyim.

Ekremin odasına giderken Hamdi nin masası çarptı gözüme. Başka biri var şimdi başında. Kendimi toparladım. Eski ofisimin kapısını çalıp benim yerimde oturan katile bakıyordum. Belkide katil değildi. Ekrem beni görünce ayağa kalkıp elini uzattı. Elini sıktım ve bir sandalyeye oturdum. Odam çok değişmemiş. Masanın üzerindeki aksesuarlar değişmiş sadece. Eşyalar aynıydı. Benim zevkimdi. Lafa o başladı.

Nasılsın görüşmeyeli? Yersiz bir samimiyet hissediyordum.

idare ediyorum. Peki sen?

iyiyim. Gördüğün gibi terfi ettim. Samimiyet kayboluverdi.

Evet. Bunu görüyorum.

Bir şeyler içer misin?

Hayır seninle konuşmam gereken bir şey var.

Dinliyorum.

''Aslı'yı tanıyor musun?''

Yüzü şaşkın bir hal aldı..

Slksınn hızlı olrmsuunn .s .s

aq quantin tarantino gibi senaryo yapıyor geçmişe gidiyor geleceğe uçuyor kafam karıştı. adam

Onun mu? Şimdi Ekremle birlikte bir şüphelim daha var. Onunla özel olarak konuşmam lazım. Kitapları kıza verdim. Onlardan uzaklaştım. Bir süre sonra takip etmeye başladım. Ekrem kızın yanından ayrılınca kızın yanına gittim.

Merhaba.

Merhaba.

Kitaplar hakkında birkaç soru sorabilir miyim?

'Tabi. Ama önce ben bir soru sormalıyım. Onları nerede buldun? Uzun zamandır onları arıyordum.'

Rol mü yapıyordu?

inanmayacaksın ama bunlar evimdeki kitaplıktaydı.

Orada ne işleri var?

Bende bunu öğrenmek istiyorum.

Anlayamadım.

'Bak. Bu kitapların sahibi aynı zamanda Aslı nın Eda nın katili. Söylemek istediğin bir şey var mı?'

Saçmalık. Onlar benim en iyi arkadaşımdı. Dördümüz kardeş gibiydik.

Dördünüz mü?

Evet. Ayşe. O kayıp. Korkuyorum. O da ölmüştür diye çok korkuyorum.