8 yıl bir erkek tarafından kovalandım

anlatıyorum. önce mahir, sonra darthvenom nickli oç. hepsi mahirin o kötü ceket giydiği günden sonra başladı.

edit: dinleyen tepki versin lütfen

edit2: dinleyenler var, ilerleyen entrylerde hikayemi daha güzel anlatmaya çalışacağım. *

100. yıl semtindeki çağrı bey lisesinde iyi ceketli çocuklara alışmıştım. sabah okula neşeyle gidiyordum. güneşleri 25 watt bir nisan sabahı kötü bir ceket kokusu aldım, kalbim bir anda cız etti. evet mahirdi bu, eve geri dönmek istedi ayaklarım, ama çok geçti. mahir elinde çuvalla karşıma çıktı. ve çuvalı başıma geçirdi. kaçırıcaktı beni. kıvrak hamlelerle kendimi toparladım. mahirin taşşaklarına okkalı bir tekme geçirdim. bu beni kurtaran hareket oldu. ve okula koştum. arkama bakmadan okula koştum.

devam edeceğim beyler. yavaş yavaş. anılar aklımda canlandıkca yazıyorum. 24 saat yazamam. bazen çok kötü oluyorum anılarla tekrar yüz yüze gelince. elim ayağım boşalıyor. amacım sizi bekletmek değil. gerçekten. 8 yılı 1 günde yazamam. bana biraz zaman tanıyın

beyler şimdi kız tarafı mı olduk biz?

kötü ceketli, aman kötü günler geride kalmıştı artık hayatıma yeni bir sayfa açmaya hazırlanıyodum.

10 yıl sonra pgiboloğuma da aynı bunları söyliyecektim. meğer ağır travmamın başlangıcı bu olaylarmış

güldüm serefsiz

sesli güldüm bin

güzeeeeel iş var bu karşı hikayede *

mahiri hastaneye kaldırmışlar. oh olsun. kafama geçirdiği çuvalın hatrınada 1 bıçak darbesi yemiştir umarım. beddua üstüne beddua. çocuğa demediğimi bırakmadım. ama bir yandan da hakediyor. ne demek lan sen bütün duvarla adımı yaz. kavgalara gir bıçaklan felan. bıçağıda atan hakan değilmiş. başka bir arkadaşıymış. onu da yine dedikoduyu seven arkadaşlarımdan öğrendim. her haber onlarda. seviyorum böyle olmalarını. ayaklı gazeteler sizi..

mahir ipnenin tekisin. tamam. ama ölme lan..

o aralar içimdeki şeyin özeti buydu..

http://www.eksisozluk.com/

anam babam diyom bak anam babam

salak o kizin yanindaki abisi değildi ki kiz sevgilisini abim diye tanitmisti

hayatımın bir anda bu kadar aksiyonlu gitmesine şaşırmıyordum. annem hep derdi, güzel kızların başından bela ekgib olmaz diye. ne kadar haklıymışsın. şimdi 2 tane ipnenin elinde oyuncak oldum. bir o yana bir bu yana.

eve gidince kendimi yatağa attım. komidinin üzerindeki o taş kitabı gördüm. hakanın verdiği kitaptı. oç oku oku oku diye yalvardığı kitabı kitlemişti bana. okuyucaktım mecbur hissediyordum kendimi.

içimdeki ses: "özet geç.."

kitabı çantaya koyarken oç ye içimden etmediğim küfür saymadığım beddua kalmamıştı. 50 kilo kitabı çantamda, sırtımda taşıtıyordu resmen eşşek herif. ulan insan bi der, ağır gelirse eve kadar yardım edeyim diye. nerde onda o incelik. neyse, sırtlandığım gibi çantamı evin yolunu tuttum. yolda bakkala uğradım. annem gelirken ekmek al demişti. ucundan kırıp yiye yiye eve gittim.

bir anda kitabın sonunu okumak geldi aklıma. son 5 sayfa okusam yeter lan dedim. 5 sayfayı okumam 2 gün 12 saatimi aldı. oçları nasıl yazmışlarsa kitabı. o biçim bir anlam kalınlığı vardı. ohaa dedim lan bu hakan ne kadar zeki bi çocukmuş. koca kitabı devirmiş mi yani. şuan çok büyük saygı duydum çocuğa dedim içimden. bu kitabı devirmiş ve anlamış, etkilenmiş tavsiye edicek kıvama gelmiş. helal lan dedim hakan helal. yarın gidiyimde ona çok etkilendiğimi bir nebze olsun hissettireyim istedim. hem sevinir lan gariban

ertesi gün yanına gittim

-hakan,

inanır mısın harika bir kitap, çok etkileyiciydi. mükemmel. dedim.

dumur oldu.

-nasıl yani ya dedi.

okudun mu hepsini.

-evet çok sürükleyiciydi, şahaneydi dedim.

ne anlatıyor sence peki? vermek istediği mesaj ne diye sordu..

haaaaassssskkkktttrrr! dedim içimden

3 günde okuyamıcağımı anladı tabi oç. zarf atıyo ağzımdan laf alcak.

düşündüm düşündüm düşündüm...
aklımdan buna bi laflar hazırladım. sora dayanamadım döşedim

kızları etkilemek isteyen erkeklerin ne gibi yöntemlere başvurabileceğini anlatıyor, çok değinmiş ona ama ben biliyordum zaten...

gözlerindeki hagibtir bakışlarını görmeliydiniz. ilk kez annesinin avlandığını izleyen aslan yavrusu belgeseli izlediniz mi hiç. işte o yavrunun bakışları gibi. şaşkın.. masum..

reserved amk aslı reyis!!!

hakan dedim mahir dedim. bunlar bana takmış hakim bey dedim. (ne dediğimi hala bilmiyorum). yazı yazmış öküz, duvarlara, hakanda bunun üstüne gitmiş. ikiside takmış, benim hiç suçum yok. benim sevdiğim var asker. ben bunlarla işim benim askerim. ben askerim. her şey mahirin hakan. ofğğğğ.. (ağlıyorum) ııüüüürrraaaaaaaaaaağğ (böğürüyorum)..

hakan demek dedi adam. tamam git evine dedi bana. ordan nasıl bir anda çıktım hatırlamıyorum. bir yadan burnumdan gözümden akan sıvıları koluma sürüyor. bir yandan koşuyordum. eve doğru koştum. koştum. koştum. sonra olayın şokunu atlatmaya başlayınca dank etti. 70 km yol mu koşucaksın aslı. binsene bi dolmuşa. koşarak dolmuşa bindim. 8 dk koşmuşumdur. nefes nefese dolmuşta herkes bana bakıyordu. benimse hiç kimse umrumda değildi.

zaaaaaaaaaaaaa güldüm :D

okula hızla girdim. hangi o... derken dur aslı dediler. bu ne hız. bu ne ciddiyet. bu ne öfke. resmen burnundan soluyosun. görmediniz mi kızlar dedim. gördük gördük otur bakalım dediler. herkes başıma toplanmıştı. olayların etrafında döndüğü havalı kızlardan biri gibi hissettim o an kendimi. kızgınlığım bir nebze geçmişti. bana birşeyler anlatmaya çalışıyor gibiydiler. tam çözememiştim ne olduğunu.

mahir... dediler. mahir yazmış duvarları. pelin söyledi dün görmüş. boya kovasıyla gelmiş. tiner felanda varmış. sora duvarları yazmaya başlamış. uzun uzun cümle kurmuş resmen duvarlara senin için... dediler.