8 yıl bir erkek tarafından kovalandım

anlatıyorum. önce mahir, sonra darthvenom nickli oç. hepsi mahirin o kötü ceket giydiği günden sonra başladı.

edit: dinleyen tepki versin lütfen

edit2: dinleyenler var, ilerleyen entrylerde hikayemi daha güzel anlatmaya çalışacağım. *

o gün abimle birlikte okula gelmiştik. çünkü mahir beni hep rahatsız ediyodu. zaten ceketide kötüydü. o yüzden abimi getirdim yanımda.

derken o da ne salak tipli bi bin geldi ve abime kafayı çaktı. abi abi diye haykırdım ama yumrukları durmadı. vurdu vurdu vurdu. bu arada adım aslı.

abimin ağzı burnu kan içindeyken oç sanki yanlışlıkla yapmış gibi özür diledi ve bir anda kaçmaya başladı. olanlara anlam veremedim

abimi hastaneye kaldırdık. ertesi gün okula çok kızgın döndüm. bir baktım o aynı oç. bişeyler söylemeye çalışıyor. üff snnane be slk diyip yanından uzaklaştım. duymak istemiyodum artık kimseyi.

anamı babamı okula çağırdım, alın artık beni bu okuldan dayanamıyorum dedim. onlarda geldiler saolsunlar, sora ben başka bi okula naş..

yeni okulumda yeni arkadaşlar edindim, hem o mahir ve oç de yoktu. rahat bir nefes aldığımı düşünüyodum. bu okuldaki erkeklerin ceketleri daha güzeldi. mahir gibi pis pasaklı ceketleri yoktu. ama mahirin ceketi çok kötüydü.

kötü ceketli, aman kötü günler geride kalmıştı artık hayatıma yeni bir sayfa açmaya hazırlanıyodum.

10 yıl sonra pgiboloğuma da aynı bunları söyliyecektim. meğer ağır travmamın başlangıcı bu olaylarmış

100. yıl semtindeki çağrı bey lisesinde iyi ceketli çocuklara alışmıştım. sabah okula neşeyle gidiyordum. güneşleri 25 watt bir nisan sabahı kötü bir ceket kokusu aldım, kalbim bir anda cız etti. evet mahirdi bu, eve geri dönmek istedi ayaklarım, ama çok geçti. mahir elinde çuvalla karşıma çıktı. ve çuvalı başıma geçirdi. kaçırıcaktı beni. kıvrak hamlelerle kendimi toparladım. mahirin taşşaklarına okkalı bir tekme geçirdim. bu beni kurtaran hareket oldu. ve okula koştum. arkama bakmadan okula koştum.

okulda ağladım ağladım ağladım. ama nasıl anırarak ağlıyorum. gören kız değil bu der. işte öyle içten ağlıyordum. sonra eve gittim. çuval meselesini babama anlattım. önce şaka sansada gerçek olduğunu anlayınca hanım tüfeğimi getir diye heybetli heybetli bağırdı. annem bizde tüfek yokki diyince babam savcılığın yolunu tuttu. mahire suç duyurusunda bulunmuş.

mahir takunu yiyim aslının babası abi desede fayda etmemiş. mahiri kötü ceketiyle birlikte içeri almışlar. duyumlarıma göre bunu içeride bi güzel benzetmişler. ceketinide almışlar diye duydum. bu da süt dökmüş kediye dönmüş. bidaha aslıya dokanmam diyomuş.

ama başka belalara bulaşmış. kötü ceketli çocuğun içindeki o kötü çocuk, oç yi bıçakla tehtid etme ve yaralamaya kadar gitmiş. o zamanlar şöyle dedim. amn brbrlerni yesnlerde bna bulşmasnlar slklar. başıma geleceklerinden habersizdim tabii. nerden bilebilrdimki

normal bir hayat sürmeye başladım bir süre. arzuyla kız kıza takılıyoduk. zamanında bana son pedini vermiş harbi bir kızdır. şuan savcı. bide tanoş vardı taner. onlada arada bi takılıyoduk. o da şimdi polis oldu. sağlam maaş alıyo bin.

birde diğer sınıftan emine vardı. ben 3 çocuk istiyorum ben 3 çocuk istiyorum diye tutturmuştu kevaşe. kevaşe dediğime bakmayın ama onu da severim. kendine uygun 3 çocuk yapabilecek bir donör buldumu bilmiyorum ama umarım onunda hayatı güzel gidiyordur.

o aralar bir telefon sapığı dadandı bize. arıyo arıyo oç. açıyoruz kapatıyo felan. bigünde dersaneden aramış gibi yaptı oç. sanki yedik. annemgiller yedi ama ben yemedim. yinede bozuntuya vermedim. telefonu aldım elime, içli içli bir alo dedim. hop küçük dilini yuttu oç dıtdıdtıdtıdıt telefon kapandı. slk işte..

yaz tatili girdi araya sora okul tekrar başladı. daha ilk günden kötü ceketli mahiri ve oç yi kapıda gördüm. bişeyler konuşuyolardı. oç ye biraz daha kanım ısınıktı. hiç değilse mahir gibi beni evin önünde çuvallamaya kalkmamıştı. aaa oç naber dedim, ki neyseki duymadı. öksürür gibi yapıp aaa hakan nabıon yea dedim. bi baktım herifin tipinde bişeylik var. kalp krizi mi desem, cırcırmı olmuş desem. tam karar veremedim.

okumuyosanız devam etmiyorum beyler..

devam edicem ama dinlendiğini bilmem lazım beyler boşa anlatıyomuşum gibi geliyo

sora biz bu oç le baya bi yakın olduk. aslında tanerle daha yakındık. bu oç tanerin tırnağı olamazdı vücut bakımından felan ama iyi çocuktu. daha doğrusu bana ilkten öyle gelmişti. sohbeti iyiydi. arada bi konuşuyoduk. konuşurken terliyodu bu salak arada. ne oluyodu tam anlamıyodum ama eli felada titriyodu. bi gün hasta mısın diye sordum. evet abla dedi. bana abla dedi salak dili de dolanıyodu hep. ama iyi çocuktu. ceketi felanda iyiydi.

bigün okula gittiğim anı unutamıyorum. hakan okula gelmemişti. sınıfta bikaç kızda inceden ağlıyo gibiydi. aha dedim kirli ceket bu sefer şişledi oç yi. yanlarına sokuldum. birazda korkarak. kötü haber duymaktan korkuyordum. noldu dedim kızlara. biri sümüğünü içine çekip. hakan... dedi. noldu hakana dedim. annesi dediler. hakanın annesi ölmüş. beynimden vurulmuşa döndüm. kendi annemi düşündüm, onu düşündüm. kendime gelemedim. sonraki günlerde hakanın yanında olmaya çalıştım. salak tavırları bir yana annesi ölmüştü lan. benim hiç annem ölmedi. anlayamazdım onu ama anlamaya çalışıyordum. yanına gidip naber lan işe yaramaz diyordum bazen. el şakalarıyla onu neşelendirmeye çalışıyordum. yanımda hemen yavşıyodu. ama içindeki hüznü gitmemişti. belliydi.