a tale of two citiess

kesinlikle orijinalinin okunması gereken şahane roman. birçok türkçe çevirisini inceledim, dickens'ın yarattığı o etkileyici havayı hiçbirinde bulmak mümkün değil. zaten romanı bu denli güzel yapan sadece öykü değil, yazarın kullandığı dil, yaptığı mükemmel tasvirlerdir -ki bunu layıkıyla aktaran bi çevirisi de yok malesef.

(bkz: dünya klagiblerinde çeviri sorunu)

asla haddime degil biliyorum 'panpalar huur evlatları sizi ya', ancak elimde degil ben bu romani begenmedim. hatta son 100 sayfasina gelene kadar oldukca gibildigimi da itiraf ediyorum.

bu roman bir edebi eser olarak hayal kirikligina ugratti beni. (tabi beklenti yuzunden de olabilir, karsimda enfes bir dunya klasigi ariyordum) dunya edebiyatina merak sardim diyen birine tavsiye etmem. ancak fransiz ihtilali'ne dair bir nevi belgesel arayana kuskusuz ilac gibi gelir.

yazarin kendi deyimiyle "her yere bir kez bulastiktan sonra asla silinmeyen kan", benim ellerime de bulasti. kokusunu cikarmak kolay olmayacak.

adam giblenmeme rekoru kırms amk

an itibariyla ihtilalden 60 sene kadar sonra yazilmi$ roman. 200 kusur sene sonra okudugunuzda dahi size la bastille'i birebir ya$atir.dıbına koduumunoğulları ya sizi

ammına sokduumun çocuklaır mesela;
"it was the best of times, it was the worst of times, it was the age of wisdom, it was the age of foolishness, it was the epoch of belief, it was the epoch of incredulity, it was the season of light, it was the season of the darkness, it was the spring of hope, it was the winter of despair, we had everything before us, we had nothing before us, we were all going direct to heaven, we were all going direct to the other way- in short, the period was so far like the present period, that some of its noisiest authorities insisted on its being received, for good and evil, in the superlative degree of comparison only. "

diye başlar, bu başlangıcı okuduktan sonra bir süre daha devam eder, tekrar başa döner, tekrar okursunuz...
"it was the best of times, it was the worst of times" diye sayıklarsınız olur olmaz.
(wilwarin, 27.07.2006 12:06)

@1 huur çocuğu (türkçe) ,son of a bitch (ingilizce), seun van 'n teef(afrikaca), hurensohn (almanca), horr (arnavutca), huur uşağı (azerice), puta baten semea (baskça), son of сука (belarusca), кучи син (bulgarca), hajzl (çekce), 儿子的婊子 (çince), søn af en kælling (danca), bajingan (endonezca), որդի էգ (ermenice), hoorapoeg (estonyaca), فرزند فاحشه (farsca), klootzak (felemenkçe), anak na lalaki ng isang asong babae (filipince), paskiainen (fince), fils de pute (fransızca), mab ast (galce), fillo de puta (galicyaca), შვილი bitch (gürcüce), pitit gason yon femèl chen (haitice), kurvin sin (hırvatça), बदमाश (hintçe), בן כלבה (ibranice), mac bitch (irlandaca), hijo de puta (ispanyolca), jäveln (isvecce), figlio di una cagna (italyanca), sonur tík (izlandaca), fill de puta (katalanca), sukinsynu (lehçe), dēls kuce (letonca), šunsnukis (litvanyaca), kurafi (macarca), син на кучка (makedonca), bajingan (malezyaca), iben kelba (maltaca), drittsekk (norvecce), filho da puta (portekizce), nenorocitul (romence), son of сука (rusca), курвин син (sırpça), hajzl (slovakça, kurbin sin (slovence), mwana wa bitch a (svahili), ไอ้บ้า (tay dili), son of сука (ukraynaca), con trai của một bitch (vietnamca), זון פון אַ הור (yidce), κάθαρμα (yunanca)

tabii daha sonra ooaaammmunnnaaa koyyiiiimm charles dickens'la yapilan bir söyleside kendisi: "i like my sidney"(sidney'imi seviyorum) gibi ilginç bir tümce atmistir ortaya. bu, onun ezilene ve fedakar olana duydugu gönüldasligi sergiler.

gibtiimincharles dickensin zamaninda bir dergide her hafta bir bolumunu yayinladigi kitapmis kendisi. o yuzdendir ki kitap ortalarina kadar hersey karigibtir, kim kime dum dumadir. internette okudugum bir yoruma gore* charles bey bir onceki kitabinda, ismini hatirlayamiyorum, batirdigindan bu kitapta iyice kastirmismis.
son olarak okuduktan sonra 3 sayfalik bir essay yazabilmek icin kafayi yedigim kitaptir .sparknotes yeterlidir kanimca ders icin okunuyorsa, kitapla kasmaya gerek yoktur, sahsen alinacak bir lezzette soz konusu degildir.

ammına sokduumun kitabıbir dünya klasiği. fransız ihtilalini, sınıflaşmayı, sınıflaşmanın yıkılmasını, koyun halkı, aç gözlü halkı, koyun soyluyu, aç gözlü soyluyu gayet güzel anlatan, aşkı fedakarlıklarla tasvir eden bir charles dickens yapıtı. başları oldukça gizemli geldi bana ve en büyük korkum, karakterlerin, isimlerin arasında kaybolacak olmamdı. ama bunların hiçbiri olmadı ve roman yarısından sonra son derece sürükleyici bir hal aldı. ayrıca olay örgüsü o kadar başarılı kurulmuş, simgeler o kadar yerinde kullanılmış ki insan hayran kalıyor doğrusu...

kısacası sürekli okuma niyetinde olup da bu kadar geciktirdiğim için üzüldüm. bir an önce okunması gerekenlerden...

edit : typo düzelmesi

eevvveetttttttt byrinnnnnnnnnnnnn

eevvveetttttttt byrinnnnnnnnnnnnn

@1 ramiz dayi
hatta @1 eksici pic

giberim burda sanat konuşuyoz gelin hele binovskiler

evet buyrun bakalımm