tekrar devam ediyorum gerçekten okuyup rez alan panpalarımıza ne kadar teşekkür etsem azdır..

ogünü öyle geçirmiş deliler gibi mutluyduk, anlatılmaz bir mutluluktu bizimkisi..

günün sonunda yine birlikte yatağa girdik, günün yorgunluğuyla duygu yanımda öylece uyuya kalmıştı, onun melek gibi olan suratına baktıkça onu nekadar çok sevdiğimi tekrar tekrar anlamıştım.. günlüğü elime alıp o yanımda yatarken ben neler yaptığımızı tek tek en ince ayrıtınsına kadar yazıyordum, gerçekten zor günler geçirmiştik..

ben ilk sayfayı tamamlamış ikinci sayfaya geçtiğimde odanın kapısı açılmış gelen ablamdı..
+ablam
-ben

+sen hala yatmadınmı?
-yok abla birazdan yatacam, sen niye yatmadın?
+bende birazdan yatacam.. eğer istersen biraz daha duracaksan yanıma gel oturalım birlikte
-olur dedikten sonra balkona geçtik

+bugün maşallahın var gözlerin içi gülüyor
-nasıl gülmesin ki abla allah insana sevdiğine bağışlarmış demek ki
+öyle öyle.. bana bak bakayım benim bugün kulağıma bir kaç şey geldi
-ne geldi abla?
+nikah dairesine gitmişsiniz, testleride onun için yaptırmışsınız benim niye sonradan haberim oluyor
-abla kimsenin haberi yoktu ki herşey çok ani gelişti
+ben anlamam benim niye haberim yok(güldü)
-abla dediğim gibi bir anlık fikirle herşey ortaya çıktı bugüneymiş nasip hem kötümü oldu bak duygu'nun iyi olduğunu öğrendik hiç birşeyi yokmuş meleğimin.. allah dualarımı kabul etti..
+iyi olmazmı, peki nikahı kıysaydınız nolacaktı?
-birşey olmayacaktı abla evlenmiş olacaktık
+sen bu kızı bukadar çokmu seviyorsun?
-evet abla herşeyden çok seviyorum
+ben senden daha çok seviyorum can dostum o benim sende önce tanıyorum hem banane(yine güldü)
-ben daha çok seviyorum abla işte uğraşma benimle(bende gülerek cevap verdim)

içeri geçip sigara almaya gittim geldiğimde ablam paketden bir tane aldı;
+ben
-ablam

+abla napıyorsun
-birşey yapmıyorum
+abla kırma onu
-kıracığımı kim söyledi
+ee napacaksın o halde
-görürsün(ilk kez sigarama laf etmeyip oda benimle bir içti alışık olmadığı için öksürerek tabii ki)
+abla sen içermiydin sigara
-lisedeyken bir kaç defa içtim, kafam okadar dolu ki anlatamam
+hayrola abla noldu
-size üzülüyorum şu kızın çektiklerine senin çektiklerine bak..
+olsun abla allah bize bağışladı ya sen ona bak..
-haklısın ablacım..

muhabbet muhabbeti açtıkca konuşup durduk sabaha kadar.. sabah duygu uyandığında balkonda bizi gördü;

+duygu
-ben
• ablam

+napıyorsunuz sabahın bir vakti balkonda
-oturuyoruz aşkım
+iyi yapıyorsunuz oturmaklada saat daha çok erken değilmi
• uyuz gel bakayım yanıma (duygu kalkıp ablamın yanına gitti)

• sen hastamı oldun yoksa
+hayır iyiyim aşkım
• yaa öyle olsun bakalım baya bir gülüştük

devdıbını gelince anlatacam panpalar kusura bakmayın şimdilik çıkmak zorundayım.. kısa kesmek zorunda kaldım o yüzden..

panpalar beklettiğim için kusura bakmayın tekrar geldim anlatmaya devam ediyorum..

ablam öyle dedikten sonra baya bir gülüştük..(diğer enteryden devam ediyorum)

+duygu
-ben
• ablam

+saat daha çok erken yatmıyacakmısınız?
-bu saatden sonra da uyulmaz ki
• seni bilmiyorumda ben az sonra yatacam gözlerim gidiyor
-abla bir kaç saat sonra zaten işe gideceksin uyumanın anlamı yok
• olsun bir kaç saatde olsa uyurum ben
-iyi abla sen bilirsin
• ama beni kesin uyandırın, uykusuzum uyanamam
+tamam canım ben kaldırım seni git uyu hadi sen
ablam uyumaya gitti biz kaldık meleğimle baş başa

+aşkım istersen yatalım saat çok erken bak sende işe gideceksin
-aşkım hiç uykum yok, ben seninle kalmak istiyorum
+ama kendine dikkat et sağlığından olacaksın ben.. istersen yanına da gelirim
-gel aşkım sorman hata bekliyor olacığım
+tamam aşkım gelecem..

biraz birbirimize baktıkdan sonra ellerini tuttum;

+ben
-duygu

+aşkım biz nekadar şanslıyız değilmi?
-evet aşkım.. benim senin gibi bir sevgilim olduğu için ben daha çok şanslıyım (yine hemstır gibi kikirdeyerek gülüyordu.. dayanamayıp bende gülmeye başladım)
+bak ablamda aynı iddiaya giriyorsunuz kaybeden hep siz oluyorsunuz ben daha şanslıyım
-nedenmiş o?
+çünkü benim senin gibi bir sevgilim var ve her an yiyebilirim seni, dedikten sonra kucaklayıp yatağa zütürdüm.. gıdıklamaya başladım ben gıdıkladıkça o gülüyor, o güldükçe ben gülüyordum.. karnını gıdıklamaya başlayınca yine yüzü kıpkırmızı oldu(anlatmıştım ablamla gıdıklarken de aynısı olmuştu) hemen bıraktım.. hala gülüyordu;

+duygu
-ben

+aşkım ne istiyorsun benden?(gülerek)
-seni istiyorum yetmezmi
+aslında.. (durdu durdu) yeterde artar bile(yine gülmeye başladı)
-bak birde alay eder gibi cevap veriyor..
+hayır aşkım
-evet..
+hayır... (uzun bir süre gülerek böyle devam ettik) den sonra; yine gıdıklamaya başladım, karnından çok huylanıyordu anlatamam..

+ben
-duygu

+aşkım sen çok kıskançsın
-hayır aşkım
+ama bak gıdıklanıyorsun, gıdıklananlar kıskanç olurmuş(küçükken annemde beni gıdıklar böyle derdi)
-yok öyle birşey
+bende inandım tabii tabii..
-evet itiraf ediyorum kıskancım, kıskanıyorum seni nolacaktı(güldü)
+yerim seni kız
-yede görelim
+gıdıklama başladım.. sonra bir an nolduğunu anlamadan ben bir an kasıldım..

nolduğunu anlamadan daha çok isteksizce koltuk altımdan kasılmaya başladım, haraket edemez oldum adeta bir yandanda acayip şekilde gülüyorum.. bir baktım duygu beni gıdıklıyor;

+ben
-duygu

+napıyorsun kız sen
-ödeşiyoruz işte
+nasıl ödeşmek bu, dur tamam yapma (derken daha çok gıdıklanmaya başladım)
-birazcık daha sonra bırakacam (dilini çıkartıp bana gülüyor)
+ee yettin ama kız (dedikten sonra altıma aldım) hadi gıdıkla bakayım şimdi de görelim(bende onu gıdıklamaya başladım)
-aşkım tamam yapma lütfen çok kötü oluyorum
+ödeşiyoruz fenamı işte..

sabahın kaçıydı tam bilmiyorum biz fingirdeşiyoruz(yanlış anlaşılmasın fingirdeşiyoruz derken birbirimizle boğuşuyor, cilve yapıyoruz..) biz gülüşmeye devam ederken bir kapı açıldı(dedim hayda kesin basıldık arkamı dönüğüm) arkama baktım kimse yok allah allah rüzgarda esmiyor nasıl açıldı bu kapı, duygu dedim aşkım bak kim gelmiş..

zeytin geldi bize havlıyor, duygu aldı yatağın üstüne çıkarttı(havlamayı kesti)

bu sefer başladık ikimiz bir olup sen kime havlıyorsun diye onu gıdıklamaya(karnını okşamaya, bilirsiniz ki çoğu köpek buna dayanamaz hoşuna gider yapılması için önünüze bile yatar) biz gıdıkladıkça zeytin yine havlamaya başladı.. hoşuna gidiyordu normaldi..
biz tabii eğlenirken saatin ne kadar hızlı geçtiğinin farkında değiliz, bir an biri zeytin gel hadi gidiyoruz dedi.. ben ilkimdim annemiş..

dedim anne saat kaç daha erken değilmi?
annem; oğlum saatden haberin yok herhalde bir baktım saat yedi olmuş bile..
kendi kendime ne ara saat bukadar hızlı geçti derken duygu;

ben kahvaltı hazırlamayı unuttum(annemden bir yandan özür diliyor, uyanık olupta hazırlamadığı için) annem dedi; olsun kızım önemli değil.. duygu koşarak mutfağa gitti, ben annemi kapıya kadar geçirdikten sonra duygu'nun yanına gittim..

+ben
-duygu

+aşkım hadi birlikte kahvaltı hazırlayalım
-aşkım sen, ben kahvaltıyı hazırlayana kadar dinlen istersen
+birtanem uykum yok ki dinleneyim yanında duracam ben senin
-aşkım bak gerçekten kendine eziyet ediyorsun ama
+birşey olmaz bana aşkım.. diyerek güldüm..
-eyvah eyvah
+noldu aşkım
-ablanı uyandırmayıda unuttum
+ben kaldırırım aşkım merak etme sen(dünden beri keyfim yerinde illa birşeyler yapıp trolleyecem resmen)

aldım elime sürayeyi;

+duygu
-ben

+aşkım napacaksın suyla
-hiç aşkım (gülerek mutfakdan çıktım)

ablamın yanına gittim; bilerek fısıldıyarak abla kalk hadi sabah oldu diyorum, uyanmıyor bir türlü(hem fısıldıyorum bilerek hemde uykusuz insan kalkabilirmi ha deyince? kalkamaz)

suraheyedeki suyu ablamın suratına attığım gibi ablam çığlık atarak uyandı.. duygu ablamın çığlığını koşarak geldi, bana bakarak;

+duygu
-ben
• ablam

+aşkım napıyorsun kıza ya..
-hiç birşey aşkım uyanmadı ama.. değilmi abla?
• uyandırdınmı uyuz
-uyandırdım tabii, gelip fısıldadım uyanmadın
• uğraşamayacam seninle sabah sabah git başımdan(kızgın kızgın bakarak banyoya gitti)
duygu da bir yandan hem bana bakıyor gülüyor hemde yapma şöyle şeyler diyor..

neyse çok geç olmadan tekrar kahvaltı masasına oturduk, ablamda geldi..
ablam bana hala sinirli sinirli bakıyor,

+ben
-ablam

+noldu abla birşeymi var?(gülerek)
-sen yat kalk şu kıza dua et, sen yine kudurmaya başladın..
+abla sende iyice kızgın oldun çıktın(ablam yine bana kızgın kızgın bakmaya devam ediyor)

masadan kalktım; size afiyet olsun ben geç kalıyorum deyip hazırlanmaya gittim..
gözümden inanılmaz şekilde uyku akıyor(birşeyler yemekten çok çay içtim üstelik)

neyse duygu'yla vedalaştıkdan sonra hızlıca aşağıya inip işe gitmek için yola çıktım.. trafikde kırmızı ışık yandımı sevinip biraz gözlerimi kapatıp arabaların korna sesiyle uyanıp yola devam ediyordum.. zar zor iş yerine vardım, henüz yine daha erkendi.. diğerkiler gelmeden duygu'nun tuttuğu günlüğü çıkartıp yazmaya olan biteni günlüğe geçirmeye başladım.. olanları bitirmeye yakın uyuya kalmışım, müşterilerde gelmeye başlamış artık.. bizim güvenlik çocuk gelip; abi uyuya kalmışsın herhalde gece uykusuz kaldın ben sana bir çay söyleyeyim kendine gel dedi.. (bir an ilkindim iş yerinde olduğumu farkettim..) sen en iyisi bana türk kahvesi söylesene o daha iyi olur dedim, gülüp tamam dedi.. (allahtan günlüğü okumamış, tamam sizinle şimdi çoğu şeyimi paylaşıyorum yazıyorum ama o zamanlar herşeyimi paylaşmak istemezdim ve paylaşılacak şeyler vardır paylaşılmayacak şeyler vardır..)

neyse kahveyi içince biraz kendimi toparladım.. bir yandan müşterilerle ilgileniyor bir yandanda günlüğe birşeyler yazmaya çalışıyordum.. öğlene doğru duygu geldi, bizim çocuklardan birine beni idare etmesi için el hareketi yaptım.. oda birşeyler yaptı tamam anlamında(bizim çocuklar dediysemde benden oldukça büyük kişilerde vardı..)

benim karşımdaki rahat dururmu gitmiş hemen müdüre yetiştirmiş ... kız arkadaşı gelip izin saatinden önce çıkıyor vs. diye.. tam duygu'yla yolda yürüyoruz telefon çaldı, bir baktım ki bizim müdür arıyor..(içimden geçiriyorum aha şimdi sıçtık diye filan, biraz argo kullanıyorum ama artık kusura bakmazsınız umarım..)

açtım;

+ben
-müdür

+evet efendim
-izin saatinden önce neden çıkış yapıyorsunuz sebebi nedir öğrenebilirmiyim?
+efendim kız arkadaşım geldi bu sebeple çıkmak zorunda kaldım..
-kusura bakmayın fakat büyük bir şirketde çalışıyorsunuz müşterelerimiz önceliğimizdir..(gibi birşeyler deyip duruyor)
+evet efendim, haklısınız efendim(deyip duruyorum..)

kapattıkdan sonra;

+duygu
-ben

+aşkım noldu? bir sorun yok ya?
-hayır aşkım yok(gülüyorum, ama fırça yediğimin sesi telefondan duyuluyor rezil olduk adeta..)
+peki ozaman tatlım(oda güldü)
-aşkım hadi ne yiceğimize sen karar ver bakalım.. dedim filan yolda gidiyoruz yine telefon çaldı arayan yine müdür(içimden bu sefer gerçekten sıçtığım andır dedim)

+ben
-müdür

+buyrun efendim..
-demin ki olay için kusura bakmayın.. (ne olduğunu ilk anlamadım) yanımda ... hanım vardı(karşımdaki huur) o yüzden böyle davranmak zorunda kaldım
+estağfurullah efendim önemi yok..
-önemi yoktan değil ben kız arkadaşınızın durumunu zaten biliyorum gerekli yerlerede sizin için iletecem iyi günler.. (duygu'nun iyi olduğunu hala bilmiyor ondan böyle demişti)

benim isteksizce yüzümde bir gülümseme oldu, duygu ne olduğunu sorduğunda açık açık anlattım herşeyi.. oda bana gülüp peki aşkım demişti..

yemeğe gittik, biraz birlikte vakit geçirdikten sonra yine iş yüzünden ayrılmak zorunda kaldık.. tam ayrılırken;

+duygu
-ben

+aşkım benim günlüğümü gördünmü?
-neden noldu birtanem?
+sabah bulamadım da ondan soruyorum..
-ben almıştım aşkım, bilmiyordum
+tamam önemli değil bitanem sana bir şey söylicem..
-evet aşkım dinliyorum..
+istersen günlüğe beraber devam edelim, bir gün sen bir gün ben olurmu? acayip mutlu olduktan sonra öperek;
-tabii ki de çok isterim.. diyerek isteğini kabul ettim..

beyler kusurama bakmayın yine yarıda kesmek zorunda kaldım, size karşıda mahcup oldum.. inşallah yarın geldiğimde daha net bir şekilde anlatmaya devam edecem..

bu arada teröristlerin yaptığı saldırıyı gerçekten kınıyorum, allah şehitlerimizin ailesine sabır versin.. bende haberi görünce üzüldüm..

burdayım ve tekrar yazıyorum..

burda söylemiştim belki ailemle son gecem olacak veya daha çok birlikte olacığım günler olabilir diye.. son gecem olmadı çünkü bundan bir önceki enterydimde yazmıştım pasaport işleri vs. bir kaç hafta daha burlardayım, belki sözlüğe girebilirim bilmiyorum ama yine de şimdilik evimdeyim..

gece sözlükten çıktıkdan sonra sonkez sarılıyormuş gibi duygu'ya sarıldım öptüm kokladım.. sanki bir daha hiç göremeyecekmiş gibi..

yatağa girene kadar sürekli yanında oturdum sadece onun masumluğunu izledim.. hiç bir şeyden haberi yok oda beni izledi.. saat ilerliyor yine beni uyku tutmuyor, bir sağa dönüyorum bir sola dönüyorum yarın babam gelecek kimsenin haberi yok.. ne diye anlatacam duygu'ya annemlere ne diye cevap verecem bunu düşünüyorum.. iş yüzünden şehirden ayrılacığımı söylemiştim fakat babamın durumunu ne diyecem bilmiyorum sadece yatakda dönüp duruyorum.. hal böyle olunca uykumda gelmek bilmiyor, yatakdan kalkıp sabaha kadar oturdum.. bir elimde sigara bir elimde alkol içiyorum ama neye içtiğimi bilmiyorum sadece içiyorum.. (bu sefer efkar basmadı sadece öyle içtim)

aklımdan bir türlü çıkmayan hemsterim ben aylarca orada napacam onsuz, hiç bilmiyorum tek tesellim iyileşip sağ sağlim geri dönmek..

sabaha kadar nerden baksanız sebepsizce 2pakete yakın sigarayı bitirdim, şafağa doğru duygu yanıma geldi, al acele elimdeki bardağı koltuğun arkasına fırlataverdim(içtiğimi görmemesi için)

bu saatde hala oturuyormusun dedi, bende hayır yeni uyandım duş alıp yatacam şimdi dedim.. yanıma gelip beni öpmesiyle bir sen birşeylermi içiyordun diye sordu.. bende yine yalan söyleyerek hayır birtanem dedim..(ne kadar yalan söylesemde belli oluyordu)

yalan söylediğimi anladı ama yinede gülerek tamam sana inanıyorum hadi geç kalma yat yarın işe gideceksin diyerek gitti.. aslında işe filan gitmeyecem idari izin alıp babamı hava alanından alacaktım..

duygu yatmaya gittikden hemen sonra koltuğun arkasına baktığımda derin bir oh çektim, neyse ki bardak minderin üstüne gelmiş.. sadece dökülmüş ama kırılmamış, kırılsa kesin ufakta olsa bir tatsızlık yaşanırdı(tekrar içtiğim için)..

minderi aldığım gibi banyayo gidip suya tuttum ne faydaysa işe yaramadı, gittim balkona atıverdim.. geçmek bilmeyen sınırlı bir süre ile sabahı yapmıştım..

bu sefer farklılık olsun diye duygu kalkmadan kahvaltıyı ben hazırladım ve ben kaldırdım(eski enterylerimi okuyanlar bilir kahvaltıyı herzaman duygu hazırlardı)

kahvaltı ettikden sonra birlikte evden çıkıp, yollarımızı ayırdık.. duygu hastaneye ben babamı beklemek üzere hava alanına geçtim.. saat henüz erkendi ama ben yinede erken gittim, babamı beklerken sanırım uyuya kalmış olmayalım ki bir adamın dürtmesiyle uyandım hadi oğlum uyan diyerek.. uyku sersemiyim geceden beri hiç uyumadım baktım siması filan baya tanıdık geliyor gibi..

hafif kendime geldiğimde ilk başlarda pek inanamadım; sanki babam ama başka biri gibiydi, seneler sonra tekrar gördüğümde onun biraz daha çökmesini beklerken sanki daha da gençleşmişti.. ben ise babama göre daha çok yaşlanmış gibi duruyordum..

babama her nekadar içimden kızsamda bir an kendimi tutamayıp gözlerim dolu bir şekilde babama sarıldım yıllar sonra.. değişik bir duygu'ydu..

beni alıp yola koyulduk, yolda yürerken havadan sudan konuşuyoruz ben merak ederek beni nasıl bulduğunu sorduğumda gülerek; telefonu çalıpta duymayan bir sen vardın sanırım dedi..(gerçekten nasıl bulduğunu bilmiyorum)

daha sonra muhabbet benim hastalığıma döndü, bana hafif bir şekilde kızgın yüzle bakarak neden daha önce olan biteni anlatmadığımı soruyordu.. ben ise o anki kafayla hiç birşeyi umursamıyor dinlemiyordum bile..

sonra uzun süre bir sessizlik olduktan sonra sen beni dinlemiyormusun? dedi.. bende hayır baba tabii ki dinliyorum dedim.. (yine yalan söyledim)

sonra boşver deyip yine havadan sudan bahsetmeye başladık, konu bu sefer duygu'yla benim ilişkime geldi;

+babam
-ben

+en son bir kız arkadaşın vardı kusura bakma seni de kız arkadaşına ihmal ettim durumu noldu?
-iyi baba iyi..
+oğlum bak gerçekten çok üzgünüm..
-baba mühim değil şimdi daha iyi..

böyle bir süre konuştukdan sonra;

+ee şimdi hayatında kim var bakalım?
-baba ben evlendim..
+hadi ama şaka yapma
-gerçekten baba evlendim, duygu'yla beraberiz..
+benim niye bunlardan haberim yok?(yüzü düşük bir şekilde)
-baba gerçekten ozamanlar sana çok kızgındım bu sebeple haber vermedim.. özür dilerim..
+olsun oğlum kızgın olmakta haklısın ben yine size haksızlık yapıp kendimi düşündüm.. ama birdaha ne sana nede ablana ulaşabildim..
-ablamı ben tehbiledim ozamanlar onun bir günahı yok..

neyse babamla sohbete daldık ama hala duygu'ya nediyeciğimi bilmiyordum.. havalimanın çevresinden baya bir uzaklaştıkdan sonra kara kara napacığımı düşünüyorum.. ilk önce aklıma duygu'nun babamı görmemesi için otele yerleştirmek geldi ama olmazdı ayıp olurdu zaten babam o cümleyi kurduktan sonra başımdan aşağıya kaynar sular döküldü resmen; sen pasaport işlemlerini halettinmi çıkışın için? hayır baba haberim yoktu dedim.. onları halletmemiz gerek olduğunu söyledi(bu sefer kesin sıçtım napacam günlerce evde) duygu'yda iş yüzünden gideciğimi söyledim.. herşey yine bomtak olmuştu..

babam zaten olayı çat pat biliyordu ona danışmak aklıma geldi, ama oda kararsızdı..
yine kara kara düşünerek bizim eve vardık yukarı çıktık.. bir kaç saat oturup birşeylerden konuşuyorduk ki; dış kapının açılma sesi geldi.. ben ayağa kalkarak hoş geldin hayatım dememe kalmadan ne göreyim mk ablam annem bize gelmiş..(lan olum niye işler bukadar taka sarıyor anlamıyorum ki..) ablam baba deyip donup kaldı.. annemde donup kaldı..

durumu izah etmeye çalışırken ablam elindekileri bırakıp babamın yanına koşarak sarıldı, annemde bana bön bön bakıyordu..

+ben
-annem

+siz niye bukadar erken geldiniz çalışımıyormusunuz siz
-duygu söyledi şehir dışına çıkacakmışsın bir gelip görelim akşam beraber vakit geçirelim istedim.. dedi..(kendimemi kızayayım yoksa duygu'yamı? ama ona kızamazdım birşeyden haberi yoktu)
+ee ablamın senin işi gücü yokmu niye bukadar erken geldiniz onu soruyorum, dedim..(sanki evden kovarmış gibi)
-oğlum izin aldık işte..

annem sonra babama dönüp, hoş geldin dedi.. babamda hoş bulduk dedi.. (belki yıllar sonra ikisi birbirine cevap vermişti..)

daha babamın niye geldiğini bile söyleyemeden; baba gel annemler birşeyler hazırlasın bende seni şehri gezdireyim biraz dedim.. babam tamam oğlum çıkalım dedikten sonra direk annemlerle vedalaşarak dışarı çıktık..

yolda babam ablanlar gelecekmiydi? diye sorunca benimde haberim yoktu şuan sen ne biliyorsan bende onu biliyorum işte dedim.. daha sonra duygu'yu arıyarak;

+ben
-ablam

+hayatım ablamlar bizemi gelecekti?
-evet aşkım
+peki canım niye daha önceden haber vermedin?
-aşkım süpriz yapmak istedim.. kızdınmı yoksa
+yok aşkım niye kızayım ki, düşünmen yeter.. dedikten sonra kapattım.

yolda hala kara kara düşünüyor bu akşam neler olacığını merak ediyordum..

beyler burda kesiyorum kusura bakmayın, babam bizde gelince devam edecem..
bu arada bu yazdıklarım dün başımdan geçenler.. herşey 2-3 gün öncesine dediğim gibi gitmedi çünkü bazı değişikler olmak zorunda oldu..

dün için kusura bakmayın kısa kesmek zorunda kaldım neyse devam ediyorum;

telefonu kapattıkdan sonra ben kara kara düşünmeye devam ederken telefon yine çaldı, kendi kendime haydi bakalım bu sefer kim arıyor derken duygu'nun aradığını gördüm.. başta telefonu açmak istemedim ama sonra işler dahada sarpa sarmaması için açmak zorunda kaldım..

+duygu
-ben

+aşkım şimdi aklıma geldide..
-ne geldi aşkım?
+sen bugün işe gitmedinmi?
-gittim aşkım
+annemler seni aramayacaktı, ablanıda tehbiledim..
-aşkım halsizim ondan izin aldımda çıktım..
+hım.. peki ben sana akşam oturma demedimmi
-aşkım yanına gelip yattım zaten sen uyuyordun farketmedin herhalde
+peki aşkım dediğin gibi olsun bakalım(yine hemster gibi ses çıkararak güldüğünde bende isteksizce güldüm)
-tamam aşkım öpüyorum..

bunuda zar zor atlattım ama akşama kim bilir neler olacaktı bilmiyorum.. babamla cafe bi yere oturmaya gittik.. ben uykusuzlaktan ölüyorum uykumu açması için kahve söyledim, akşamda biraz içmiştim meret fayda etmiyor.. gözlerim sürekli kapanıyor..

babama dedim baba yürü kalkıyoruz ben oturdukça daha da uykum geliyor.. ordanda kalkıp yola çıktık, aklıma avm gibi biryere gitmek geldi.. ama avmde napacaktık bilmiyorum ki.. evde annemler var evede gidemezdik.. birden aklıma annemlerin evine gitmek geldi ama bende anahtar yok, duyguda vardı.. onun yanına da gidersem babamı görecekti.. (akşam zaten gibe gibe görecekti ama şimdiden haberi olsun istemiyordum çünkü bizi tutacak oyalayacaktı..)

neyse duygu arayıp müsait olup olmadığını sordum oda müsait olduğunu söyledi..

duygunun yanına gittikden sonra hastane otoparkına vardığımda duygu'yu aradım, hayatım ben geldim otoparktayım, gelirken annemin evinin anahtarlarınıda geitirmisin diye söyledim.. tamam deyip 5-10dakika sonra kadar yanıma geldi..

+duygu
-ben

+hoş geldin aşkım
-hoş bulduk canım napıyorsun
+iyiyim aşkım sen napıyorsun
-bende iyiyim.. anahtarları verebilirmisin
+vereyimde noldu neden gideceksin ki?
-hayatım anlattığım gibi biraz halsizim işte eve gidip yatacam..
+bizim evimize noldu?
-aşkım annemler evde ayıp olur şimdi yatarsam..
+haklısın düşünceli kocam benim deyip yanaklarımı sıktı(o güldükçe ben isteksizce gülüyordum)

zarda zorda olsa anahtarları alıp eve gidip biran önce yatmak istiyordum.. halsizlik tavan yapmış ayakta duramayacak hale geldim..

vedalaştıkdan sonra yine yola çıktık.. yolda inanılmaz şekilde trafik vardı anlatamam o bir kaç saat uyku resmen ogün bana haram oldu.. trafikde iyice vakit kaybedip eve zar zor vardık..

babamdan özür dileyerek televizyonu filan açtım bırakarak direk yatmaya gittim.. kafamı vurduğum gibi uyuya kalmışım zaten, gözlerimi açtığımda yanımda birşeyler ötüp duruyordu.. telefonmuş.. elime aldım arayan duygu'ydu açtım;

+duygu
-ben

+aşkım nerdesin daha
-geliyorum aşkım şimdi uyuya kalmışım kusura bakma
+tamam birtanem benim için sorun değil ama annemler meraklandı..
-tamam geliyorum şimdi..

kalkıp hemen üstümü başımı düzeltip salona geçtim, babamda salonda uyuya kalmış.. uyandırdıktan sonra hızlıca yola koyulduk.. şöyle bir sorunumuz vardı, hala duygunun olan bitenden haberi yok ve annemle ablamda babamın neden geldiği bilmiyordu..

babamla yolda birşey bulmaya çalışıyor ama bir türlü bulamıyorduk.. aklıma birden fikir geldi ben ilk girip babamda sonradan gelecekti ve böylece babamın geldiğinden haberimiz yok gibi davranacaktık..

ama olmazdı çok saçma olurdu çünkü hem ablamlar babamı görmüş hemde ne ara babamla konuşmuştukda babam evi bulacaktı..

neyse bir fikir üretemeden eve vardık.. duygu gülerek hoş geldiniz, misafirimiz kimdi hayatım niye haber vermedin dedi..(ulan babamı tanımadı ama ablamlar duygu'ya birşey söylememiş şimdi yalan söylesem işler iyice sarpa saracak en iyisi gerçeği söylemekti..)

daha sonra yine gülerek; çok özür dilerim tanıyamadım bir an hoş geldiniz dedi..(kendi tanıdı zaten) babamda gülümseyerek hoş bulduk dedi..

ben duygu'ya annemler evdemi dediğimde evet dedi..

babamla birlikte eve geçtik, masa kurulu ama hala yemek yememişler bizi bekliyorlardı..
oldukça sessiz bir geçen yemeğin ardından ablam atlıyı verdi;

+ablam
-ben
• babam
.duygu

+ee baba napıyorsun bayadır görüşemedik..
-abla boşver adam yol yorgunu soru sorularını sonra sorarsın
• bırak oğlum istediğini sorsun kız birşey olmaz.. iyiyim kızım sağol sen nasılsın..
babama kaş göz yapıyorum bir türlü anlamıyor(yanlış bir şey söylese yandık..)
+sağol baba bende iyiyim ee türkiye ye niye geldin hangi rüzgar attı seni böyle?
(burda herşey bitmişti kesin sıçmıştık..)
• süpriz yapayım dedim ama oda olmadı gibi.. yakalandık bugün size(diyerek güldü, iyi sıyırmıştık)
+olsun ya birşey olmaz..
• ee kızım sen nasılsın(duygu'ya söyledi)
.iyiyim efendim siz nasılsınız?
• şükür bende iyiyim..

o geceyi baya iyi kurtarmıştık.. öyle sohbet ede ede geçti..

gelince devam edecem.. kusura bakmayın biraz keserek anlatmak zorunda kaldım durum öyle gerektirdi..

daha önce kaldırdığım enterylerde olan biteni kısa şekilde cevaplayıp yazmıştım, onları merak eden arkadaşlar varsa mesaj atarsa geri cevaplarım..

spoiler yemek istemiyorum(zaten baya şey öğrendiniz ama yinede dinlemek isteyenler olursa) mesaj atsınlar o arkadaşlara tekrar yazı halinde yazacam.. kendinize iyi bakın..

evden ayrılmadan önce son gece uyumadım hatta enteryde filan yazmıştım kafam incin konuşacak varsa yazsın diye..

saat epey geçti sanırım çok mesaj gelmedi o gece, ama sağolsun bir panpamız mesaj atmış telefonu bozukmuş iyi kötü yine yazışarak kafa patlattım.. bu arada onada burdan teşekkür ederim, bana hep destek olanlardandı kendisi..

mesajda gidip duygu'ya herşeyi itiraf etmemi söylemişti(bilmeyenler için kendisi şuan eşim) ben ilk başta reddetim bu fikri reddettim..

sonra bu panpamın istemlerine karşın gidip uyku sersemi duygu'yu uyandırdım.. ilk baktım öyle dona kaldım birşey diyemedim, kendimi toparlayıp olan biten herşeyi anlattım..

ilk kez duygu'dan azar işittim, demediği laf kalmadı.. olan biten hakkında bir bilgisi olmadığı için bana kızmakta oldukça haklıydı..

ben baya bir azar işittikden sonra annemlere haber vereciğini söyledi ben hayır diyerek karşı geldim, annemlerin benim kötü durumda olduğumu öğrenmelerini istemiyordum.. bu yüzden karşı geldim.. duyguda bana karşı geliyordu aramızda hafif bir tartışma oldu o ısrar ettikçe bende ediyordum daha sonra isteksizce ağzımdan o söz çıkı verdi;

eğer annemlere birşey söylersen inan iyileşsem bile yüzüne bakmam(seni terkederim gibisine) bunu duyduktan sonra tek bir kelime etmedi.. suratı asık bir şekilde bana bakıyordu..

koltuğa oturdum gelip dizime yattı, bana hiç birşey söylemiyor ama oldukça kırmıştım onu farkındaydım..

öylece oturdum yine saf saf düşünüyordum.. dizimde uyuya kalmış, kucaklayıp yerine yatırdım.. evden çıkarken ona haber vermekle vermemek arasında kalmıştım resmen.. ama onu bir hafta göremeyecektim(yanıma gelecekti izin alıp) o yüzden bir şey demek istemedim, daha doğrusu vedalaşmaya cesaret edemedim..

son kez öpermiş gibi öptükden sonra sessizce evden çıktım.. ablamlardan babamı aldıktan sonra hava alanına doğru gidiyordum ama sürekli aklımda benim küçük hemsterim vardı..

şimdiden onu özlemeye başlamıştım sanırım.. hava alananına vardığımızda babam diğer işlemleri vs hallederken telefonum çaldı, arayan duygu'ydu ne diyecektim ki hiç vedalaşmadan çıkıp gitmiştim evden.. telefon defalarca kez çaldı ama açmaya yüzüm yoktu, açmadım sadece çaldı..

tüm işlemler bitip uçağın kalkış saati geldiğinde son kez buraları görebilecekmiş gibi etrafa bakıyordum..

biraz iyi biraz kötü bir yolculuktan sonra sağ sağlim ülkeye vardık, yol yorgunluğu ve geceden kalma uykusuzlukla oldukça bitkin düşmüştüm.. doğrudan babamın evine gittik, babam işlerini büyüttüğü gibi evinide büyütmüştü.. daha önce gittiğim evinden daha büyük ve daha güzeldi..

neyse eve girdiğim gibi nerde yatacığımı sorup direk yatmaya gitmiştim..

okadar kötüydüm ki ertesi sabah uyanmışım, beni aylar sonra uyandıran duygu değil babamdı.. (nekadar kötü bir durum anlatamam)

birşeyler atıştırıp hasteneye gideciğimizi söylemişti..
ilk günden başarısız olacağa benziyordum yanımda duygu olmadığında kendimi oldukça kötü ve yalnız hissediyordum..

neyse kahvaltından sonra hasteneye doğru yola koyulduk..
her yer çok çok değişikti, inanın kendi toplumumu asla aşağılamak istemem ama nasıl diyeyim inanın burası bizim ülkemize göre daha farklıydı..

caddelerde bile bigiblet yolu vs. varken bizim ülkemizde yüreyen yaya ya saygı göstermeyen araba kullanıcıları var.. değişik gelmişti..

neyse hasteneye vardığımızda babam orda yaşadığı için çoğu şeyle o ilgileniyordu ben sadece doktorlar beni muayne edeciği zaman filan ordan oraya gidiyordum.. farklı farklı testler yaptılar saçma saçma makinaların içine girdim.. oldukçada rahatsız edeci ve huzursuzluk yaratıyordu..

ikindiye doğru doktorun sekteri seslendi, bende tam içeri giriyordum ki sekreter birşeyler dedi anlamadım, babam sorduğumda doktor yalnız babamla görüşeciğini söylemiş..

ben dışarı çıkıp babamı beklerken yanıma hatunun teki oturdu, bana bakarak gülümsedi bende ona bakarak gülümsedim kafamı çevirdim..

bir kaç dakika geçtikden sonra bizim hatun konuşmaya başladı, ilk başlarda yanında oturan insanlara diyor sandım ama sonra elinle dürtmesiyle bana dediğini aldım..

kadın sürekli konuşuyor ama zerre birşey anlamıyorum..

ilk kendi dilimde dediklerini anlamıyorum dedim, haliyle oda beni anlamadı bön bön baktı..

sonra ingilizce olarak çevirerek söyledim geri ingilizce olarak cevap verdi.. aramızda kısa bir konuşma geçti;

+hatun
-ben

+ortak bir yönümüz olmasına sevindim hiç olmazsa anlaşabiliyoruz
-evet fakat sanırım burdan sonra görüşemeyeciğiz sadece bugünlük şansımıza karşılaştık
+anlıyorum
-anlayışınız için teşekkürler
+peki siz hastamısınız yoksa hasta yakınımısınız
-evet hastayım
+geçmiş olsun dedi ki babam çıka geldi.. hadi oğlum gidiyoruz dedi.. tamam deyip toparlandım, yolda babam konuşmaya başladı;

+babam
-ben

+sigarayı acilen bırakmalısın
-bilmiyorum baba bırakabilirmiyim
+bilmiyorum değil bırakmak zorundasın
-tamam baba
+hastalığından bana neden daha önce bahsetmedin?
-baba aynı şeyleri tekrarmı konuşacığız
+hayır ama bir kaç daha geç haberim olsa hastalığın daha ilerleyecekmiş
-ee şimdi nolacakmış?
+tedavi olacaksın büyük bir olasılık olumlu geçecekmiş ama
-aması ne baba
+düşükte olsa kurtulamayabilirsin, ama aklından bile geçirme ben yanındayım atlatacaksın oğlum
-sağol baba..

ertesi gün yine babamla aynı hastene gitmek için yola koyulduk, gittiğimizde babam tekrar kayıt filan yaptırdı, daha sonrasında her yerime sürekli iğneler batırıyorlar bana göre saçma işler yapıyorlardı..

hasteneye yatışım istendi ama ben yatmamakta kararlıydım, yapamazdım çünkü hastenelerden nefret ederim.. hele ki kalmaktan..

ama nafile iyileşmem için gibe gibe yatacaktım o hasteneye..
yatışımı tamamladılar bu akşam tek olacaktım ne babam ne duygu nede ablam yanımdaydı..

hava kararmasına doğru canım sıkıldı, dışarı çıktım bir de ne göreyim o dün gördüğüm kadın yine burada..

bankta tek başına oturmuş napıyor bilmiyordum, ilk başta yanına gitmek istemedim ama canım sıkılıyor ve hastanede de yapacak birşey yoktu.. çekinerek gidip yanına giderek oturdum..

beni gördü gülümseyerek;

+kadın
-ben

+sadece şans eseri karşılaşılaştığımızı söylemiştin
-şans
+ben şansa inanmam
-neden
+bilmiyorum ama inanmıyorum.. sen inanıyormusun
-evet inanıyorum
+neden peki
-eşim yüzünden
+evlimiydin?
-evet
+bende evliydim
-peki eşin nerde
+ayrıldık
-senin adına üzüldüm, peki burda napıyorsun
+arkadaşım için kalıyorum
-anladım

neyse biz hergün böyle buluşur olduk, babamın gelmesine gerek duymuyorum çünkü her sorunum olduğunda ona danışıyor ve bana yardımcı oluyordu..

ne yalan söyleyeyim tedaviler boyunca bana vurulan iğneler beni yiyip bitiriyor fazla halsiz düşüyordum..

artık duygu'nun özlemeni çok fazla çekmiyorum daha doğrusu yalnızlık çekmiyordum..

bu süreçte babam arada hastaneye gidip geliyor, aklımdan duygu'nun ne zaman geleciği filan tamamen çıkmış ben neredeyse addie ile tamamen bağlanmıştım..

naptığımın bende farkında değildim ama günümüzü gün ediyorduk.. sürekli bir birmizin hayat hikayesini anlatıyorduk..
aynı şeyleri anlatıp duruyorduk ama vakit geçiriyorduk işte..

büyük gün geldiğinde yanii duygu'nun geleciği gün ben unutmuştum, halsiz bir şekilde odama gelmiş direk yatağa girmiştim, gece addie de yanıma gelmiş ama ben farkında değildim.. kız bir arkadaşının yanına bir benim yanıma geliyordu kontrol etmek için.. haliyle oda yorgun düşmüş yanımda ki koltukda gece uyuya kalmış..

sabah uyandığımda bir yanımda addie diğer yanımda babam vardı.. babam bana kaş göz atıyor anlamıyordum, duygu'da kapıda bana uzaktan bakıyormuş farkında değilim..

babam kulağıma fısıldayarak oğlum duygu geldi, yanındaki kız kim dedi.. bende sadece arkadaşız baba öyle sandığın gibi birşey yok dedim..

+babam
-ben

+tamam oğlum benim için sorun değilde duygu nediyecek, hem niye yanında kaldı akşam?
-bende bilmiyorum baba..

kalkıp kapıya doğru yöneldim duygu'ya sarılarak hoş geldin birtanem dedim.. gözleri doldu bir an; hoş bulduk.. dedi..

ben sevinçten filan ağlıyor sanıyorumda yok hiçte sandığım gibi değilmiş..

sona bana bakarak;

+duygu
-ben

+benim neden yüzüme bakmak istemediğini şimdi daha iyi anlıyorum..
-nediyorsun aşkım sen?
+bilmiyormuş gibi yapma, ama hayatında başka biride olsa sen iyileştikden sonra beni bırakabilirsin.. seni iyi görmek istiyorum sadece
-aşkım ne bırakması, gerçekten birşey anlamıyorum.. bahçede konuşalım gel

dışarı çıktık banka oturduk;

+ben
-duygu

+evet aşkım şimdi söyle
-ben seni gerçekten seviyorum inan bak o gün için üzgünüm sana bağırmam gerekirdi
+aşkım boşver.. sen noldu onu anlat bana lütfen
-yanındaki kız kimdi
+arkadaşım
-burdamı?
+aşkım inan daha tanışalı 1hafta olmadı burdaki tek dert ortağım.. yoksa ben senden başkasına bakarmıyım
-ama ogün söylediklerin
+aşkım hayır olurmu öyle şey..

olan biteni zaman geçtikçe yazacam, az bir bölüm daha vardı fakat şimdilik yazmaya vaktim yok..