devam ediyorum binler..
duyguyla neşeli vakit geçiriyorduk ortam oldukça güzeldi, tıpkı küçük çocuklar çocuklar gibiydik(belkide sahiden ikimizde birer küçük çocuktuk kim bilir önemli olan o vaz geçilmez sevgimiz ve aşkımızdı) eğleniyor herşeyi beraber yapıyorduk.. sağolsun babamda gerçekten bana babalık yapıp arkamda duruyordu, bütün masraflarımız ondandı..

daha sonra lunaparktan çıkıp gezmeye devam ettik, heryere uğruyor sürekli birşeyler alıyorduk (kendimi balayında gibi hissediyor fakat biz hala sadece birer sevgiliydik.. olsun be sadece benim hemsterimi mutlu görmek bana yetiyorda artıyordu..) saat gecenin bir yarısı olmasına rağmen sanki gündüzmüş gibi insanlar hala dışaradaydı.. dükkanlar herkes birbireyle beraber birşeyler konuşuyor fakat ben anlamıyordum.. neyse hemstirimla uzun bir süre yürüdükten sonra(baya yürümüştük o gün) babam bizi bir bowling salonuna zütürmüştü.. bizim eğlence merkezlerimiz gibi değil içki içeride serbestti.. herkesin elinde mutlaka bir kadeh birşeylerle görürsünüz..

neyse babam gidip herşeyi ayarladıktan sonra ben ve hemstirimla babam karşı oynayacaktık(çok oynamasamda az çok biliyordum) ayakkabıları filan değiştirdik salona doğru geçtik.. hazırlandıktan sonra babam gülerek başarılar çifte kumrular sizi diye güldü..
(bizde gülerek başarılar dedik)

oyuna başladık, ilk atışı babam yapacaktı fakat babam nezaket gösterip önden bayanlar diyerek yine gülümsedi.. duygu attı bir kaç tane lobutu devirmeyi başarmıştı.. bende attığımda lobutların yarısını devirmeye başardık, sevinçliyiz öndeyiz diye seviniyoruz.. babam topu aldığında yok böyle birşey tek atışda bütün lobutları devirmeye başladı.. ben hayret içinde babama bakıyordum, böyle böyle devam edip biz oldukça geri düşmüştük.. vay be anasını satayım babam bukadar iyi oynamayı nerden öğrenmişti bende bilmiyordum..

babam sona beni kenara çekip;

+babam
-ben

+merak etme oyunu size verecem bilerek kaybedecem şimdilik sadece biraz gösteri yapıyorum diyerek güldü
-olurmu baba öyle şey?sen kendin kazanıyorsun hadi devam et..
+olur hemde bal gibi olur delikanlı adamsın şimdi kız arkadaşının yanında oyunu kaybetmek olmaz
-baba duygu öyle bir insan değil..
+olsun ben yinede bilerek yenilecem..

nekadar itiraz ettiysemde kabul ettiremedim ve babam dediğini yinede yapmıştı topu bilerek dışarı atmaya filan başlayıp kaybetmeye başlamıştı.. biz kazanmaya başladıkça(duygunun haberi yok) hemstirimin yüzü iyice gülmeye başlamıştı daha bir mutlu olmuştu..

oyunu kazandıktan sonra bana sarılarak kazandık aşkım diye yine fare gibi kikirdemeye başladı.. ben dururmuyum onun gülüşünü gördükçe bende gülmeye başladım kazandık aşkım ya.. babam yanımıza gelip bizi tebrik ettikden sonra tebrikler çifte kumrular beni kazandınız şansınız hep böyle yaver gider umarım diyerek gülmüştü.. (aslında şans filan yoktu babamın sayesinde bedavadan oyunu kazanmıştım)

daha sonra durup; durun biz iddiasına oynamıştık bu oyunu dedi.. bende ne iddiası baba hayır dedim.. duyguda evet biz eğlencesine oynamıştık sadece dedi..

babam okadar yaşlanmadım tamam kabulleniyorum kaybettim ama sorumluluklarımı yerime getirmeliyim dedi..(nolduğu anlamamıştım duyguda bende birbirimize şaşkın şaşkın öyle bakmıştık)

biraz daha orda oyalanıp eve geçtikden sonra çok geçmeden yattık.. hemstırım yine yanıma gelmiş benim birlikte yatıyordu.. onun kokusu o duruşu sanki beni benden alıyordu gerçekten aşk ve sevgi böyle birşeydi.. hiç bıkmasazın ona bakabilir tekrar tekrar aşık olabilirdim..

ertesi gün sabah olduğunda babam ikimizi uyandırmış hadi bakalım diye kaldırdı.. yine ne olduğuna anlam verememiştim, babam oldukça şıktı ve üstünde takım elbise vardı ne olduğuna bir türlü anlamıyordum.. hemen hazırlanmamızı söyledi.. hazırlandıktan sonra
aşağıya indik.. arabanın yanına vardığımızda babam ceketinin önünü tutarak duyguya arka kapıyı açıp buyrun hanfendi dedi.. bende tam arabaya binerken, sizde buyrun beyfendi diyerek güldü.. duygu bana nolduğunu sorduğunda bende bilmiyorum ki aşkım diye cevap verdim.. gerçekten de ne olup bittiğini bilmiyordum..

yolda babam bizimle konuşmuyor sadece yoluna bakıyordu, daha sonra oldukça lüks bir mekana geldik.. babam hızlıca arabadan inip yine ilk duygunun kapısını açıp onu indirdi sonrada aynı nezaketi bana gösterdi.. ulan karşımdaki adam sanki babam değil özel şöfürümdü..

sonra beni takip edin diyerek mekana girdi, inanılmaz biryerdi mükemmel ötesi diyebilirim.. içeri girdiğimizde herkes bizi güler yüzle karşılıyordu büyük bir masa döşetilmiş şekilde bizi beklediğinden haberimiz bile yoktu.. garsonlardan biri yerimizi gösterip gitti binler inanın ne ararsınız vardı bir kuş sütü ekgibti masada..

babam kavhaltıya başlamadan önce neden bunların olduğunu merak ediyorsanız dünkü oyunu ve iddaıyı kaybettim bu yüzden böyle dedi.. duygu hiç gerek yoktu efendim dediği gibi lafı olmaz kızım diye cevap verdi babam.. binler o gün yine inanılmazdı anlatamam.. babam bana göz kırparak yine babalığını yapmıştı sanırım.. bizimde zaten son günümüzdü biletin süresi dolarsa yeni bilet almak zorunda kalacaktık çünkü gidiş-geliş için almıştık bileti.. akşama kadar orda burda babamla birlikte resim çekilmeye devam ettik, gezdik tozduk tekrar eve gelerek toplandık.. toplamda 5gün 4gece filan kalmıştık(tamdıbını anlatamadım kusura bakmayın) babam biraz daha kalmamızı istesede olmazdı hem okulların tekrar açılmasına az kalmış hemde duygu işe gitmek zorundaydı.. babam hava alanına kadar bıraktıkdan sonra bizi uğurladı hafiften gözleri doldu(ilk kez onun ağladını görüyordum) gidip sarılarak herşey için sağol baba diyerek teşekkür ettim, lafı olmaz oğlum dedi.. yalnız senden bir şartım var o kızı üzme sakın birbirinize çok yakışıyorsunuz kızarım sonra ikinizede diyerek yine güldürmüştü bizi..

türkiyeye döndükten sonra bizi ilk karşılayan ablam oldu, iyi gezdinizmi bari uyuzlar sizi diye güldü.. bende evet abla güzeldi babam çok değişmiş, eskisi gibi değil dedim.. bildiğini söyleyip zaten babamla görüştüğünü söyledi(ulan bir benim haberim yoktu)

beni yol çarpmış berbat bir şekilde direk ablama eve gitmek istediğimi söyledim.. ablam reddeterek biraz dışarda oturalım sonra gideriz dedi.. (ben ölüyorum ama ablam yinede yapacığını yapmıştı) neyse bir yerlere oturmaya gittik, ablamlar hem kavhe içiyor hemde çektiğimiz resimlere bakıp kendi aralarında kikirdiyorlardı.. ben daha da kötü olmaya başladıkça bir ara kendimden geçer gibi oldum duygu yanıma koşarak aşkım iyimisin dedi.. evet aşkım sen varken iyiyim dedim ama aslında ölüyordum mide bulantısı baş ağrısı anlatamam.. duygu ablamı zorda olsa ikna ederek eve geçtik.. içeriği girdiğimiz gibi zeytin duygunun kucağına atlıya verdi, bizi sadece 5gün görmemiş ama köpek bile özlemişti..

neyse anneme filan görünüp direk yatmaya gittim, ulan ölüyordum o gün sanki.. ama binler şöyle söyleyeyim nerdeyse her gece hemstırımla yatıyordum orda şimdi ise bir özlem çekmiştim yanım bomboş kimse yoktu.. yine hemstirim gelsin yanımda yatsın onun kokusunu yine içime çekip onu izleyeyim istiyordum.. ama böyle birşey mümkün değildi be binler babam orda görmüş geçirmiş(bizimkilerde öyledir ama) orda bir alışıklık vardı burda olmazdı..

duygu izinin bitişine doğru(daha doğrusu bitmesi ile) yine işe başlamış, hergün telefonda saatlerce sohbet ediyorduk(zaten eve gelince görüşecez ama insan dayanamıyor be binler) arasıra kamili çağırıyor birşeyler yapıyor yada duygunun yanına giderek onu görüyordum.. yazı böyle serüvenlerle bitirdikten sonra geldi çattı okulların açılışı..

benimde son senelerim zaten pek takmıyor laylom geçiriyorum sürekli duyguyla ilgileniyordum.. tabii zaman geçtikçe bizim duyguyla olan samimiyetimiz artmış artık daha az bir utangaçlık çekiyoruz birlikte yatıyorduk.. benim eski yatağımı dahi büyütüp çift kişilik yapmıştık.. ablamda zeytinle birlikte yatıyordu.. anlayacığınız rahatımıza ve keyfimize diyecek yoktu.. günler aylar geçtikçe duygu babannesinin pgibolojisini atlatmış daha keyifliydik.. tabii bizim film geceleri bitermi bitmez, benim odadaki telivizyonu değiştirmiş ve boyutunu büyütmüştüm.. sadece benim odamda değil bizim odamızdı, küçük hemstırımla benim odam..

yine bir gece yeni bir film almış izliyoruz halil sezainin incir reçeli izleyenler bilir öyle filmin dibine gömeyim, almaz olaydım.. izledikçe duygu ağlıyor bende onun ağlamasına dayanamayıp bende hüzünlü hüzünlü içimden kendime kızıyorum.. keşke almasaydım vs. diye filmi zaten dediğim gibi izleyen bilir bizim halil abi bir kızı çok seviyor kız babası yüzünden hastalıklı bir şekilde dünyaya geliyor.. kız ilk önce babasını kaybediyor sonrada halil abimiz kızı kaybediyor..(ölüyorlar yanii) ulan filmin sonunda duygu bir ağlamaya başladı anlatamam öyle böyle değil, diyorum aşkım ağlama lütfen altı üstü bir film niye bukadar ağlıyorsun bana demişti ki ; buna benzer gerçek hikayelerde var ama.. sarılıp ağladıkça ağlıyor.. gözleri şişti yine ağlamaktan sadece bir film yüzünden, ben ne yaptıysam susturamıyorum ablamda geldi konuşuyor yok olmuyor hala ağlıyor.. en son annem gelip bırakın ağlasın kızcağız rahatlasın dedi.. sonra bağırına basıp yanına aldı o gece benimle uyumadı ama ne olduysa oldu işte annemin yanında sustu..

ertesi gün hiç birşey olmamış gibi meşhur kahvaltı masamıza yine oturduk 3ümüz varız ablam ben duygu.. (benim kafa yine de dün gece de kalmıştı)ben hemstırıma birşeyler yediriyorum ablam yine kıskandı(daha öncede benzeri olmuştu) bana yedir banane diyip duruyor, bende tamam abla bekle sıran gelsin öyle diyip amansızca güldüm.. ablamda aa birde sırayla uyuzun zoruna bakarmısın ya dedi.. duyguda aşkım hadi kırma ablanı dedi..(yahu bir kez sen kıskan hayır de arkadaş hiç böyle kötü huyları yoktu) kabul edip bir duyguya bir ablamın ağzına birşeyler koyuyorum(ablam da olsa iki kızın benim için çekişmesi güzeldi be binler) yanlış anlamayın ağzınıza takunyayla vururum, öyle kötü anlamda değil.. duygu hazırlanmak için kalktı, o günde duygunun doğum günü benim aklımdan tamamen çıkmış sağolsun ablam hatırlattı.. aramızda geçen konuşma;

+ablam
-ben

+bana bak uyuz ne aldın duyguya?
-birşey almadım abla neden ki
+ya çocuk sen beni öldürcenmi niye almıyorsun
-abla sebebi ne bilmiyorum ki özel bir durummu var?
+doğum günü kızın akşama gelirken mutlaka yaş pastayla içecek birşeyler al bende bir kaç arkadaşını çağıracam
-doğru sağol canım ablam hattırlattığın için
+tamam ama unutma bak diyerek güldü..

neyse binler o gün yine herzamanki gibi duyguyla konuşuyoruz ama hiç çaktırmıyorum doğum günü olduğunu (zaten kendide kutlamazdı pek ama ben yine kutluyacaktım)
bir taneye pastaneyede sipariş vermiştim üstünde küçük hemstırım iyiki doğdun diye yazacaktı..

gün öyle geçti derslere gir çık faso fiso derken akşama doğru çıkıp pasteneye gittim adamlar herşeyi hazırlamış pasta mükemmel gözüküyordu.. yanına bir kaç şey daha aldım eve geçiyorum ablam aradı yolda nerdesin daha duygu geldi gelecek ondan önce gelmeye bak hadi.. tamam abla az kaldı işte geliyorum diyip eve geldim.. dairenin kapısını açtım ışıklar kapalı ablamlar herhalde duyguyu almaya gitti diyerekten koridorunun ışığını açıp salona girdim, kapıyı açtığım gibi herkes iyiki doğdun diye bir bağırdı(dedim noluyoruz yanlış evemi geldik bugün duygunun doğum günüydü benim değil..) daha doğrusu bende öyle hatırlıyorum.. ablam yanlış söylemiş olamaz ya.. duygu yanıma gelip aşkım doğum günün kutlu olsun dedi.. dedim aşkım ne doğum günü bugün senin doğum günün değilmiydi? hayır aşkım senindi.. ablam yanıma gelip fısıldadı sana oyun oynadık bugün senin doğum günün herşeyi o ayarladı yat kalk şu kıza dua et dedi.. ulan beynimden vurulmuşa döndüm şimdi güleyimmi ağlayımmı? böyle bir süpriz yaptığı için sevinmelimiyim yoksa duygunun doğum gününü hatırlamadığım(yanlış bildiğim için) üzülmelimiyim bilemedim..

doğum günü partisi baya eğlenceli geçti.. benim aldığım pasta hala kaldı üstünde yazı yazıyordu.. herkes dağılıp baş başa kaldıktan sonra;

+ben
-duygu

+aşkım kızmadın bana değilmi?
-ne için aşkım?
+ne bileyim bilemedim doğum günü bırak seninkini kendiminkini bile bilemedim
-aşkım öyle şeymi olur lütfen duymayıyım birdaha kutlasan ne olacak kutlamasan ne olacak(şunu unutmayın her kız öyle hep ilgi beklemiyor huur olmadığı sürece)
+aşkım sen birtanesin (gittim aldığım pastayı getirdim)
-bune aşkım?
+aç bakalım
-açıp okudu ama aşkım bu pasta senin olmalı benim değil diyerek güldü
+olsun aşkım senin bu senin
-hayır senin(derken pastayı parmağımla alıp hafifçe burnuna sürdüm okadar komik görünüyordu ki anlatamam)
-aşkım napıyorsun ya
+elindeki pasta benimse sende benim diğer pastam ol diyip baya gülüşmüştük.. (bu kız gerçekten ayrıydı)

edit:binler günlük evde kalmış çok zor toparlıyorum kusura bakmayın ondan bukadar geç yazdım..

neyse binler yine devam ediyorum kısa bitirmemi isteyenler var artık bakacam duruma göre..

o günümüz de öyle geçmişti, kısa tutmamı isteyen panpalar için kısa tutuyorum (baya bir yeri atlıyorum hikaye taka çıkacak haberiniz ola..)

ben okulu bitirdim, tecilimin bitmesine az kalmış askerlik işleri peşinde koşturup duruyordum.. kısa dönemde sınavlara girerek asteğmen vs. olabileciğimide öğrendim, sürekli bunların peşinden koşturuyor bilgi öğrenmeye çalışıyordum.. ama evdekilere de birşey çaktırmıyordum hala tecilim devam ediyor sanıyorlardı.. sağolsun pederde bana az yardımcı olmadı.. neyse binler gidip kaydımı yaptırdım bir kaç sınava girdim, onların açıklanmasını beklerken sabırsızlanıyorum tabii mk ya hayatım kararacak yada hayat yine gülecek.. hele ki doğuya çıkarsa ozaman babalara gelmiştik..

asker eğlencesi filan kendi aramızda yapıldı kına yaktılar(hala nefret ederim o kokudan) sanki sünnet çocuğu gibiydim ama bu sefer sünnet düğünü değil asker eğlencesiydi.. duygu bütün eğlence boyunca sürekli ağladı.. onunla nasıl vedalaşacığımı bilmiyordum..

sonuçlar açıklandığında baya bir sevinçliydim asteğmen olarak görevimi yerine getirecektim (istediğiniz gibi kısa kesiyorum herşeyi anlatmıyorum binler)

neyse teslim olma günü geldi çattı ablamla annemle son kez vedalaştım otogarda, ama duyguyla vedalaşmak öyle böyle koymadı be.. o ağladıkça ben ağlıyorum ben ağladıkça o ağlıyor.. bırakmak istemiyorum ama mağlmunuz vatani görev.. ister istemez gidecez işte.. bırakamıyorum kızı bir türlü bırakmak isteyipte bırakamıyorum.. bir an kaçsammı diye düşündümde mk askerliğimi yakacaktım? değerdi ama yapamazdım böyle birşeyi..

ikimizde ağlıyoruz konuşmamız şu şekilde;

+ben
-duygu

+bekleyeceksin değilmi beni?
-elbetde bekleyeciğim neler saçmalıyorsun sen
+bak gidipte gelemezsem
-kapat çeneni geleceksin işte okadar
+ama
-aması maması yok ben geleceksem dediysem geleceksin! sonkez sarılıp saçlarını okşadım kokusunu içime çektim(binler kısa dönemde olsa kaç ay evden uzak kalacaktım ben alışık değildim böyle şeylere üniversiteyi bile kendi şehrimde okumuşken)

neyse binler acemeliği filan yaptık uzmanlık için ... geldim.. (bilerek yazmıyorum ifşa olmaya gerek yok) olaya bak daha ne istiyorum ki? tabii askerde ne olursa olsun okadar rahat değilsin, mk yüzbaşıları gelip kafa ütülüyor sen gidiyor çavuşa patlıyorsun vs.. herkes bir altını eze bildiği kadar eziyordu..

istanbula geldim şöyle bir anımıda anlatayım; maç yapıyoruz erlerle yüz başı karşı takımın kalesinin orda adam ayağına top bekliyor, er pas atacak oda bedavaya gol atacak hadi o kaleci sıkıyorsa gol yemesin.. neyse erlerden biri bizimkine topu atmak yerine gitti kaleye golü attı.. herifi döverek küfür ederek oyundan attı.. öyle tipler vardı.. beni sağolsunlar çok severlerdi mesai bitişi tüm erleri toplar hikayelerini dinlerdim.. sözlükte başka enterylerde de belirtmiştim böyle hikayeleri okumayı severim diye, ama hikaye dinleyipte anlatmayan adamdan hiç haz etmez tekme tokat daldığımıda bilirim..

http://www.incisozluk.com...r%C5%9Fey-yap%C4%B1yoruz/ bu enterydimden görebilirsiniz hikayeleri sevdiğimide.. öyleydi panpa benim askerlik bitti otagara geldim, indim otobüsten bizimkilerden kimse yok.. Allah Allah nerde ki bunlar? kimsemi olmaz be mk bilmesler bukadar koymaz panpalar inanın.. telefonla çaldırıyorum kimse telefonu açmıyor.. zaten duyguyla haftadan haft ya konuşuyordum annemlerle de aynı.. ama kimsenin olmaması koydu be panpalar.. neyse eve otostop çeke çeke gittim, kapıyı güm güm çalıyorum kimse açmıyor saatlerce mal gibi o kapının önünde öyle oturup bekledim.. asansörden ilk ablam çıktı durakladı ilk benim olduğuma inanamadı koşarak gelip sarıldı bana.. duygu görmelesiniz ki kız nasıl sarılıyor bana anlatamam bende ona sarılıyorum.. o an neden beklediğim neden gelmedikleri umrumda değildi onları aylar sonra görmek acayip mutlu etmişti.. dakikalarca o kapının önünde öylece oturup birbirimize sarıldık annemlerde bizi izliyor ağlayarak.. acayip bir duyguydu panpalar gerçekten garip bir okadarda acayip..

eve girdikten sonra oturdum şöyle bir zütünüzü koyduğunuzda koltukdaki yumuşaklık bile bir başka oluyor.. duyguyu sanki bir daha bırakacakmış gibi hiç elini bırakmıyor sım sıkı tutuyordum.. kısa dönemde olsa zordu be..

ama doğuda da görev alan arkadaşlarım vardı şöyle diyeyim askerde ben böyleydim şöyleydim bukadar terörist öldürdüm diyen adam net yalancıdır.. doğudan gelenleri ben biliyorum, mk adam burda rahat edemeyeciğini bildiği halde yüzü gülüyordu..

arkadaşım anlatıyor;
burası sizin gibi değil be birader, orda olmak için nelerimi vermezdim.. gecenin bir saati huur çocuklarıyla uğraşmak kolay değil.. yanımda şehit olanını da gördüm az ötemde mayına basıp sakat kalanınıda gördüm.. kolay değil birader pgibolojimi bozuyor burası.. bunu ben askerdeyken arkadaşım anlatmıştı, allah rahmet eylesin kendisi de orda şehit oldu.. gerçekten kolay değil be birader.. türkü,kürdü,lazı,çerkezi,alevisi,sunusi vs. her türden adamla omuz omuzasın belki dışarda yüzüne bakmayacığın adam silah arkadaşın..
belki ufak tefek çatışmalara giriyoruz bazenleri ama şehit vermek üzmüyor değil, soyunu kuruttuklarımızın çoğalıp duruyorlar..

neyse panpalar ben evdeyim ama sanki yine askeriyede gibiyim, her an bekliyorum odadan yüzbaşı gelecek de selam verecez.. ama yok kimsenin geldiği yok sadece bizimkiler geliyordu.. askerde koridor koridor gezip adamları denetlyecez oda yok evdeydim artık binler.. ne yalan söyleyeyim ilk geceler rahat uyuyamadım.. alışamadım evde olmaya..

o günden beri hiç yüzümde olmadı neden beni almaya gelmediniz diye sormaya..
beyler ordan oraya geçtim çok karıştı kusura bakmayın, ortalama 1sene kayıp oldu hızlı yaz diyen arkadaşlar yüzünden bu durum ortaya çıktı.. belirtin enterynin altından hızlımı devam edeyim yavaşmı?

panpalar şunu da belirteyim prim yapmak amaçlı yazmıyorum sadece anlatıp, sadece sizinle paylaşmak için yazıyorum.. hikaye burdan sonra en fazla 2-3 sayfa çıkacaktır haberiniz ola çünkü baya yeri atlayarak geçtim ve askerlik hikayesinide kısa tuttum..

neyse binler devam ediyorum..

tekrar evde olmaya zarda zorda olsa alışmıştım, duyguyla biran önce evlenip mutlu bir yuvamız olsun istiyordum ama elimde henüz iş güç yok ken bu nasıl gerçekleştirebilirdim bilmiyorum.. elimdeki diplomayla iş arayıp duruyordum.. askerlik olayı beni çok bitirmişti.. iş arıyorum ama eve duygulardan, annemlerden önce geliyordum.. bir gün yine eve erken geldim, dışarısı yanıyor kavruluyor desem yeridir.. geldim eve baya bir rahatladıktan sonra canım sıkıldı hadi öyle bir kaç şeyi karıştıyım dedim..

fotoraf albümlerini arayıp duruyorum ama bir türlü bulamıyordum.. annemlerede bilerek sormuyorum ki eskilere baktıklarımı bilmesini istemiyordum.. neyse bakıyorum her yere biz odadaki çekmecelerden birinde elime rastgele defter gibi birşey geldi.. ilk başta duygunun eski not defterlerinden biri diyerek bıraktım.. ama duygu fakülteyi çoktan bitirmişti, bukadarda süslü püslü bir not defterini tutacığını sanmıyorum.. bu günlüktü duygunun günlüğü(ilk baştaki bahsettiğim enterylerdeki) içinde ne ararsam vardı beyler, onunla birlikte olmadan öncesine kadar tutun birlikte olacığımıza kadarına.. saatlerce o günlüğü okumuştum ogün.. ama yinede bitirememiştim çok kalındı ve hala boş sayfaları da vardı.. yaptığım oldukça terbiyesiz birşeyi farkındayım ama merak ediyordum işte.. ablamların gelmesine yakın hemen günlüğü yerine koyarak hiç birşey olmamış gibi çaktırmadan oradan uzaklaştım.. aklımda fotoraflar filan kalmamış sadece ogünlük vardı.. her gün ortalama o günlüğü açıp bir kaç saat okuyup yerine bırakıyordum.. günlük hergün 1-2 sayfada olsa biraz daha doluyordu duygu tek tek yazıyordu..

duygunun haberi yoktu, masumca yazmaya devam ediyordu..

neyse ben iş aramaya devam edip sonunda bir bankada iş bulmuştum.. çok geçmeden zaten cvmi isteyip başvurumu kabul ettiler.. ogün gerçekten yine çok mutluydum hemen duygu'yu arayıp haberi verdiğimde oda çok sevindiğini söylemişti..

akşam kutlama yemeğine çıkabileciğimizi söyledikten sonra yine beni kırmadan kabul etmişti.. fakat şöyle bir durum vardı artık ona hangi yüzle seni seviyorum diyebilirdim ki? kızın açık açık geçmişini okuyordum.. bir yandan bırakmak istesemde bir yandan bırakamıyordum.. gerçekten utanç verici bir durumdu.. yemekte neredeyse ona hiç bakmadım sadece yere bakarak konuştum.. birşeyler olup anladığında;

+duygu
-ben

+bir tanem birşeymi oldu sürekli masaya bakıyorsun? bendenmi utandın yoksa?(ben senden değil kendimden utanmıştım)
-hayır aşkım birşey yok sadece yeni işim nasıl olacak merak ediyorum..
+peki aşkım nasıl istersen(suratını asarak neredeyse yemekte hiç konuşmadık)

eve geçtiğimizde uzun bir süre oturduk ama onunla tek kalamıyordum, utanıyordum beyler.. ablamlar ne zaman yatmaya gitti bende ozaman koşarak yatmaya gitmiştim, duygu yanıma geldi hiç ağzını açmadan zavallım kıvrıldı yanıma.. beni uyuyor sanıp sadece yanağımdan öpüp uyumuştu..

telefonda bülbül gibi şakıyor fakat yüz yüze geldikmi ağzımı açıp tek kelime edemiyordum.. pazartesi günü ilk iş günüm olacak ben sabırsızlanıyordum.. büyük gün gelmişti, en şık kıyafetlerimi giyerek işe gidecektim.. evden çıkarken duygu kapıyı tutup aşkım bir dakika dedi; efendim aşkım dedim.. (ona karşı yüz yüzeyken soğuk olduğumu zaten biliyordu)
kravatını takmayı unutmuşsun dedi, evet haklıydı gerçektende o heyecan ile takmayı unutmuştum, kravatımı o bağladı.. aşkım beni öpmeyecekmisin dediğinde aşkım geç kalıyorum diyerek evden çıktım.. (bir kez daha onu çok kırmış resmen gururuyla oynamıştım)

neyse binler ben yolda ilk iş günümün iyi geçmesi için dua ederken telefonuma bir mesaj geldi, aşkım umarım ilk iş günün iyi geçer başarılar.. (ulan bana aynısı yapılsa ben o insanın yüzüne bakmazdım ama yine bana kıyamayıp mesaj atmıştı..)

gittim iş yerine, müdürle filan konuştum böyle böyle diye durumu izah ettim.. bana yapacığım işi tlekrar anlattı(zaten okuldan biliyordum).. gelen müşterlerle ilgilenecektim..

neyse binler benim masam ayrıydı, birde karşımda bir hatun vardı öyle böyle değil.. duygu bir yana o hatun bir yana diyebilirdim ozamanlar.. bir an onu görünce aklımdan inanılmaz şeyler geçti.. (erkeğiz ya işte hemen asılacaz milletin karısına kızına) oda beni görüp yanıma geldi(henüz kimse yoktu zaten saat erkendi) elini uzatırak tebrikler yeni işiniz hayırlı olsun dedi.. bende gülümseyerek teşekkürler falan filan diyip tanışmış oldum.. eğer bir sorun olursa bana danışabilirsin diyerek kendi masasına gitti.. ulan günüm iyi gidiyorda sabah duyguya yaptıklarım aklımdan çıkmıyor, bir yandanda bu kız aklıma gelip duruyordu..

ama ben böyle birşey yapamazdım benim melek yüzlümü aldatamazdım(belkide böyle birşey yok kendi kendime gelin güvey olmuştum ama yinede bu düşünceleri aklımdan geçirmek bile hataydı..) ne olursa olsun herşeyden önce benim de bir sevgilim ve ablam vardı.. kalkıpta o kıza asılmam asla doğru olmazdı, kaldı ki ben nasıl o tatlı masum bir kızı aldatabilirim.. kendi kendimee uzun süre düşündükten sonra onu asla kimsenin üzemeyip bunu yapacak olanın özellikle benim olmayacığım aklıma geldi..

karşımdaki kıza her baktığımda gülüyordu ama takmamaya çalışıyordum, dua ederek rabbim sen beni şeytanın gazabından uzak tut, beni doğru yoldan çıkarma diyordum.. o an sadece aklımda bir tek duygu vardı.. eve gittiğimde her ne olursa olsun olan biteni anlatıp itiraf edip duygu'ya günlüğünü izincesizce okduğumu söylemek zorundaydım.. bunları düşünürken bir yandanda mesainin bitmesini sabırsızlıkla bekliyordum.. neredeyse son saate kadar müşteri gelmiş onlarla ilgilenmiştim, allahtan aklım başka yerle meşgul oluyor o kızı isteksizce düşünmüyordum.. bu bir şansdı sanırım..

mesai bitip eve gitmeye hazırlanırken çantamı toplarken yine karşımdaki kız karşıma gelip;

+kız
-ben

+ilk günün nasıldı?
-oldukça basit bir okadarda yorucuydu
+ilk gün ondan zor gelmiştir yoksa bir zorluğu yok
-evet haklısınız olabilir
+siz bizi kaldırsan olmazmı? zaten artık iş arkadaşıyız
-peki nasıl isterseniz..
+yine aynısı yaptın(diyerek güldü)
-evet ağız alışkanlığı olmuş kusura bakma şimdi oldu sanırım(diyerek güldüm)

ne oldu da bu kız bana bukadar yakınlaşmıştı anlamamıştım..

+peki evlimisin yada nişanlımısın?
-yok hayır değilim(o an mal gibi yine tutuldum duygu'nun olduğunu söylemeyedim)
+hım bende evleyim iki çocuğum var
-allah bağışlasın yaşın çok genç gibi ama? iki çocuk kariyerle birlikte tebrik ederim açıkcası..
+evet teşekkür ederim 30yaşındayım sahiden okadar gençmi gösteriyorum?(diyerek güldü)
-evet öyle gösteriyorsunuz umarım evlilik hayatınızda iyidir
+gerçekten başarılı bir evliliğimiz var..
-peki o halde yarın görüşmek dileğiyle iyi akşamlar(diyerek toplanıp çıktım)

ulan karı evliydi gerçektende kendi kendime gelin güvey olmuştum iki çocuk annesiymiş birde banamı bakacak?saçmalama be oğlum.. (diyerek kendi kendime konuştum yol boyunca)

eve geçerken aklıma geldide ben bugün zaten duygu'yu gerçekten çok incilttim gönlünü almak için bir kaç çiçek demeti aldım.. eve geçtiğimde kapıyı duygu açtı.. çiçekler çantanın arkasındaydı birşey görmememişti..

+duygu
-ben

+hoş geldin birtanem
-hoş bulduk aşkım
+günün nasıl geçti bakalım?
-oldukça iyi geçti ben bile bukadar iyi geçmesini beklemiyordum(diyerek güldüm..)
+gerçektenmi çok sevindim günün iyi geçsin diye dua bütün gün..
-sağol birtanem annemler nerde?
+ablanla bir dışarı çıktılar benide çağırdılar ama ben gitmedim
-gitseydin ya aşkım..
+ben seni bekledim belki yorgun gelirsinde masaj yaparım diye(yine fare gibi kikirdeyerek güldü ve ben böyle bukadar düşünceli bir kızı az daha altacaktım, aklımdan ne kadar saçma, doğru olmayan cümleler geçtiğini anladım..)
-hım.. aşkım sabah için gerçekten kusura bakma senden çok çok özür dilerim(ellerini öperek söyledim)
+ben unuttum bile boşver aşkım(ya mk böyle bir kıza yaptıklarımı düşündükçe ben bile üzülüyorum..)
-aşkım o halde bunlar sana
+ya niye aldın bunları kıyamam ya.. (çiçekleri verdim,mutluluğu gözlerinden okunuyordu..)
-aşkım sabah için ödeşelimmi?
+ne ödeşmesi?(demesine kalmadan dudaklarına yapıştım bir kez daha dudağından öpmüştüm, her karşıya karşıya geldiğimde tekrar aşık oluyordum sanki..)
-aşkım sana birşey itiraf edecem ama bu seferki çok daha önemli lütfen affet birdaha asla olmayacak..
+noldu aşkım?
-aşkım ben senin günlüğünü okuyordum gerçekten çok özür dilerim birkez daha sana karşı inan nasıl mahcup olduğumu bilemezsin..
+aşkım ben zaten biliyordum(diyerek güldü)
-aşkım yapma ya
+aşkım olsun birşey olmaz çiftler arasında gizli saklımı olur?(o an bugün yaşananlardan sonra nediyeciğimi bilemedim)
-ama sana özel birşeyi okudum hakkını gasp etmiş sayılırım
+aşkım lütfen diyorum ama.. (ablam nasıl bakışlarıyla siniri belirtiyorsa duygu'da sinir olmasa bile ısrar ettiğini belirtiyordu..)

okuyan panplarıma özel yine başka bir şarkı, benide efkar basmadı değil aslında..
https://www.youtube.com/watch?v=dqQlKmD6gH8

ben duygunun kucağında yatıyordum.. çok geçmeden annemler geldi hemen toparlandım..
+annem
-ben
• ablam
.duygu

+oğlum hoş geldin ilk günün nasıl geçti?
-hoş gördük, sizde hoş geldiniz.. sandığımdan daha iyi geçti..
+hım iyi iyi
• uyuz yoruldunmu
-biraz yoruldum işte
• iyi iyi yat çekinme bizdende
-boşver abla..
+oğlum yat nolacak
-anne istemiyorum
böyle baya bir yatmakla yatmamak arasında kaldım ama sonunda yine yattım.. televizyona bakıyoruz izleyecek birşeyler arıyoruz.. belgesel bulduk birtane onu izliyoruz ablamda belgeselleri çok sever bende tam tersine nefret ederim..

-abla değiştir şunu
• hayır niyeymiş?
-abla sevmiyorum işte açta haberleri izleyelim..
• saatin kaç olduğundan haberin yok herhalde haberler çoktan bitti..
-iyi bari birşeyler hazırla abla lütfen(güldüm bilerek)
• aa uyuzun derdine bak kalk hazırla.. (oda bana gülüyor)
.ben hazırlayım tamam..
-aşkım sen otur ya..
.boşver hazırlarım şimdi
-aşkım rica ediyorum.. (en son ablamı zorla kaldırıp hazırlattım, yiceğimden de değil sadece kumandayı alabilmek için)
ondakika ya geçti ya geçmedi ablam
• uyuz hazırladım hadi kalk ye..
-ablam benim açlığım gitti gibi sağol yinede (diyerek güldüm, duyguda gülüyor)
• oyunmu oynuyon benimle?(yine o lanet bakışını attı)
-yok abla olurmu öyle şeyde yemicem canım istemiyor
• anne gör bak çocuğu uğraştırıyor beni..
+oğlum.. (dedi sadece, oda gülüyor)
• kalk ordan bakayım sen
-niyemiş
• ben yatcam
-git annemin kucağına yat banane
• uğraştırma beni(deyip zorla kaldırdı)
-anne ya ablama bak napıyor
+napıyo?
-ya görmüyonmu zorla kaldırdı beni
+ben karışmam, duygu kızım seninle bizim bunlardan çektiğimiz ne böyle?(diyerek güldü)
.ben ikisinede seviyorum olsun.. (yine fare gibi kikirdeyerek güldü benide güldürdü, ne zaman gülse dayanamayıp bende gülüyordum isteksizce)
-abla kalk hadi..
• niye kalkcamışım aa, senin sevgilinse benimde kankam değilmi aşkım?
.öyle aşkım
-duygu?
.aşkım beni uğraştırmayın kendi aranızda çözün yada ikiniz aynanda yatın..
-olmaz öyle sağol yinede düşünceli aşkım benim

hem gülüyorum hemde sinirden gidip yemeği yedim.. yemicektim ama yinede yedim işte..
yemekten sonra zeytinin tasmasını takıp, yürü kızım gidiyoruz..

.aşkım nereye gidiyorsunuz?
-dolaşcaz istiyorsan sende gel..
.boşver aşkım çıkın siz(gelecekti ama sırf ablamın rahatını bozmamak için gelmiyecem dedi gerçekten belli oluyordu)
ablama kaş göz işareti attım..
• kızım çıkcaksanız çıkın siz bana ne bakıyorsun sen
.tamam öyleyse

aldım duygu'yda dışarı çıktık kucağımda zeytin, kolumda duygu var.. sanki evlenmişizde çocuğumuzu taşıyordum kolumda.. öyle hayal kurmuştum çok net hatırlıyorum binler, hatta duygu aşkım zeytini yere indirde biraz yürüsün bacakları açılsın demişti..

neyse binler yolumuza devam ediyor bir yerlere yürüyorduk ama inanın bende nereye doğru gittiğimizi bilmiyordum.. aklımdan sürekli duygu'yla birlikte olma(evlenme) konusunu geçiriyordum.. birden durup ;

+ben
-duygu

+aşkım önümüzdeki ay senin söz keselim nedersin, geç bile kaldık?
-bilmem olurmu ki öyle?
+neden olmasın aşkım..
-annenlerin haberi bile yok
+ne var bunda konuşuruz annem engel olmaz zaten bize
-engel olmayacığını biliyorum ama bilmiyorum yinede
+aşkım neyi bilmiyorsun?
-ya aşkım sen böyle aniden söyleyince ne diyeciğimi bilemedim.. annenlerle konuşalım ilk onlar kabul ederse bende kabul ederim olurmu(yine içten gülüyordu bana)
+olur aşkım ben bu akşam konuşurum annemlerle
-peki diyerek yanağımdan öpmüştü biraz daha yürüdükten sonra ilerde dondurmacı vardı
+aşkım dondurma alayımmı sana?
-olur(ona birşey alırken hep utanıyordu, çekiniyordu ve çocuk gibi geliyordu)
aldım dondurma yiye yiye eve geçtik..

eve vardığımızda direk annemin dizinin dibine yapışarak;
+ben
-annem
• duygu

+anne biz duygu'yla anlaştık karar verdik önümüzdeki ay sözlenecez
-oğlum hemen ani karar vermeyin bir dur bakalım
+anne olsun kaç yıldır birlikteyiz zaten nolacak
-davatiye, salon işleriyle kim ilgilenecek bunları hiç düşünmüyorsun..
+boşver anne kendi aramızda yaparız bir kaç kişi daha gelir yeterde artar
-sen böyle düşünüyorsunda bakalım o kız kabul edecekmi?hep ben ben olmaz..
+aşkım sen söyle fikrini lütfen ama çekinme biz bizeyiz utanma kimseden
• benim içinde farketmez..
-iyi o halde dayınları ara bir kaç onlar gelsin bari.. duygu kızım sende çağıracığın arkadaşın filan varsa ara mutlaka gelsinler
• peki olur çağırırım

ulan sevinçten havalara uçacaktım bir anlık fikirle ağzımdan çıkıp gerçek olacaktı bu fikrim sevinçten evdeki herkese sarıldım, zeytini bile öptüm..

neyse panpalar sadece bir söz olsada benim için çok önemliydi sonuçta evlilik öncesi bir gelişmeydi..

akşam yine uyuyamıştım, ama bu sefer sadece ben değil duygu'da uyuyamamıştı heyecandan.. henüz bir ay vardı ama işte panpalar onun heyecanı hiç dinmez..

neden uyumuyorsun aşkım? diye sorduğumda;

+duygu
-ben

+hiç öyle uyku tutmadı, sen niye uyumuyorsun ki?
-beni de uyku tutmadı aşkım..
+aşkım herşey çok güzel olacak
-evet aşkım senle ben sözlenecez..
gözümüzü bile kırpmadan saatlerce birbirimize bakmıştık, bakışıyorduk ama uyuyamıyorduk.. çok geçmeden küçük hemstırımın vücudu daha fazla dayanamayarak gözlerini kapadı..(bu kız uyurken ayrı bir güzeldi sürekli böyle tarif edilemez bir sevgi ile sevmek istiyordum dokunmak istiyordum anlatamam acayip bir duyguydu..)

ona baka baka bende uyuyup kalmışım sabah uyandığımda yanım yine boş suratımı zeytin yalıyordu.. duygu gelip;

hii uyandırmayı babayı demişti(ulan resmen bu kız beni çocukların babası olmama laik görüyordu) bende bilerek espiriyle karışık şekilde anneyi dinleme sen uyandım ben zaten demiştim.. (ulan konuştuğumuz köpekti ama resmen çocuğumuz gibi görüyorduk)

daha sonra birlikte mutfağa gidipte birşeyler hazırlamaya başladık.. ne zaman baş başa kalsak anlatılmaz şekilde mutlu oluyordum.. herşey yine mükemmeldi, mükemmel olmasa bile benim için öyleydi..

ablamla annemide uyandırıp kahvaltıya oturduk.. benle annem aceleyle yiyip kalktık, işe geç kalacaktım ki allahtan annem sayesinde yetiştim..

içeri girdiğim de o karşımda oturan kadın yine bana bakıyordu, gülerek günaydın dedi.. bende hafif güler bir şekilde günaydın dedim.. iş yaparken bile kadın bana bakıp gülüyordu(kendi kendime allahım sen beni şeytanın gazabından koru doğru yoldan şaşırtma) deyip duruyordum.. benim artık o kadınla değil hiç bir kadınla işim olamaz dı çünkü duygu'yla nişanlanacaktık.. bunu düşünüp ona bakmıyor işime bakıyordum..

öğle izni(yemeğe çıktık) ben buraları çok iyi bilmiyorum nere iyi yemek yapıyor bilmiyordum, kendi kendime otururken bu yine yanıma geldi, istersen birlikte çıkalım diye teklifde bulundu.. bende teşekkür ederim sen tek çıksan daha iyi olacak gibi deyip yolladım.. beyler kadın evliydi ama resmen bana yazıyordu.. çok geçmeden bu gittikden sonra duygu aradı aşkım napıyorsun dedi;

+ben
-duygu

+iyiyim aşkım sen napıyorsun
-sağol aşkım bende iyiyim yeni çıktım operasyondan, ablanla birlikte birşeyler yemeye gidiyoruz..
+peki aşkım karnınızı güzel doyurun aç kalmayın..
-sen yemek yedinmi? sabahta doğru düzgün birşey yemedin zaten
+yedim aşkım yedim(ulan ilk kez yalan söylüyordum)
-peki aşkım öpüyorum seni akşam görüşürüz..
+görüşürüz bitanem kendine dikkat et..

telefonu kapattıkdan sonra yanıma bankanın güvenliklerden biri geldi;

+güvenlik
-ben

+abi öncelikle yeni işin hayırlı olsun(benden büyük görünüyordu ama bana abi diyordu garipti)
-teşekkür ederim..
+abi istemeden kulak misafiri oldumda yengeydi galiba sen burdasın öğle izninden beri birşey yemedin ama yedim dedin.. açsan buyur gel bizimle
-sağol almayayım ben
+abi çekinme gel işte aç durulmaz akşama kadar(ne yalan söyleyeyim adam oldukça iyi biriydi)
lokanta gibi bir yere gittik;
+buranın yemekleri harikadır
-hım neler var?
+abi ne istersen var ben bi dürüm söylüyorum sen ne istersin?
-banada söyle hadi birtane.. bu arada ben ... senin isim neydi? oda ... memnun oldum dedi böylece tanışmık olduk.. yaş kaçtı bu arada?
+32 abi
-benden baya büyüksün sen abi niye diyorsun (diyerek güldüm)
-ağız alışkanlığı olmuş bir kere dil dönmüyor başka türlü boşver be abi(adam sürekli abi diyordu..)

bizim dürümler geldi bir yandan sohbet ediyoruz adamla bir yandanda yemek yiyoruz..

+abi senin bu karşında oturan ... az şey değildir
-nasıl yani?
+abi anladın sen, iki gündür senin etrafında dolanıyor yeni gelenlere hep kur yapar o dikkat et..
-sağolda bana evliyim filan dedi?
+boşversene abi onunkide evlilikmi adamın hayatından bezmiş o derece..
-vay be neler var şu dünyada
+sorma abi öyle..
-ee sen evlimisin nesin?
+evet abi evliyim bir kızım var..
-allah bağışlasın
+amin amin.. ya senin abi yenge filan evlimisin?
-daha değilizde sözlenecez..
+allah bir yastıkda kocatsın
-amin dedikten sonra bitmesine az kalmış öğle izni ile bankaya geri döndük.. adam sahiden kıyak adamdı tam böyle kafa dengi filandı.. şimdiden yeni işimde bir arkadaş edinmiştim bile.. müşteri olmadığında bankanın kapanmasına yakın yada banka kapandıktan sonra iş yoksa oturup hergün muhabbet ediyorduk..

bir gün saat böyle 7-8 gibi akşam telefon çaldı, arayan bizim güvenlik çocuktu.. açtım buyur dedim;

+güvenlik
-ben

+abi halı saha maçımız varda adam ekgib müsaitsen gelebilirmisin?
-olur deyip adresi filan aldıktan sonra telefonu kapadım.. duygu'yada söyledim.. hazırlanıp evden çıktım.. neyse halı sahada buluştuk.. selamlıştım herkesle bizim bankadan da bir kaç tanıdık vardı.. maç başladı bizim takım hani kötü oynamıyordu diğer takıma göre daha iyi bir şekilde devam ediyoruz.. tam gole gidiyorum kaleci bir atladı topa allah dedimiği biliyorum sonrada yere düşüşümü.. herkes sağolsun yanıma koştu, birşey varmı vs. diye soruyor benim ayak gitti kesin dedim.. üstüne basamıyorum nasıl acıyor.. kaleci resmen yalvaracak hale geldi; birader kusura bakma topa atlarken sana denk geldi sahiden bilerek olmadı(gerçektende bilerek bana atlamamıştı) neyse önemi yok yarına geçer herhalde dedim.. en fazla damar ezilmiştir ondan üstüne basamıyorumdur diye düşündüm ben.. bizim güvenlik çocukta geldi abi sahiden kusura bakma sakatladık seni ilk maçtan vs. diyor önemli değil olur böyle şeyler görünmez kaza işte bilemezdik siz sadece beni eve bırakın yeter dedim.. benim ayak gittikçe şişiyor ama balon gibi oldu resmen hem kızarıyor hemde şişiyor dokunamıyorum, üstüne basamıyorum.. sağolsun çocuklar beni eve kadar bıraktı ablam açtı kapıyı durumu anlattık içeri geçtik.. dedim abla duygu uyudumu? çoktan noldu dedi sana? bir şey yok ayağımın üstüne düştüm basamıyorum dedim.. anlattım olanları..

ablam beni koltuğa uzandırdı ayağıma bir baktı nasıl başardın bunu diye bağırmaya başladı, dedim abla sakin ol duygu'yla annemi uyandarıcan şimdi dedim.. başladı bu sefer kısık sesle bağırmaya eh be oğlum ya bir rahat duramıyorsun.. halı sağ maçı kurtaracak seni afferim deyip kızıyor.. dedim abla tamam olan oldu artık uzatma istersen.. neyim var sen onu söyle ezilmemi yoksa başka birşeymi? ablam dedi ya kırılmış yada kesin kemiğin çatlamış film çekilmesi lazım bunun dedi.. böyle ayağımı elliyor hafif bastırıyor acıdan bağırmamak için kendimi zor tutuyorum nasıl acıyor ama bir bilseniz..

kimseyi uyandırmadan gecenin bir yarısı hastaneye gidiyoruz, gittik allahtan ablamın tanıdıkları ordaydı acilde beklemeden hemen içeri girdik filan nöbetçi doktorlardan birine gösterdi.. geldi adam elliyor bakıyor bastırıyor acıyormu diye soruyor.. inanın az daha küfür edecektim o duruma geldim, dedim kırık işte ablamda söyledi napacaz şimdi dedim?
kırıkmıdır yoksa çatlakmıdır bir kaç şey daha söyledi, bir röntgen çekelim ozaman anlarız..

neyse röntgen beni tekrar sedyeye oturdular, doktor ablamın arkadaşı çıktı bunlar yardırdı devam ediyor konuşuyor ben mal gibi sedyenin üstünde röntgenin çıkmasını bekliyorum.. neyse beni acile geri zütürdüler.. baktılar bir tane kırık varmış alçıya alanacak dendi.. dedim başka çaresi yokmu bunun 10gün sonra söz kesecez bu şekilde kesemem herhalde dedim.. adam malesef dikkatli olman gerekirdi, ya erteleyecen yada bu şekilde söz keseceksiniz başka çare yok dedi.. ablamda başladı ben anlatıyorum ama dinletemiyorum diye..

dedim abla ufak çocuk değilim bilerek olmadığını sende biliyorsun yapma lütfen dedim, sustu alçı malzemelerini getirdiler bir kova gibi birşey birde sarılı bezler.. ilk ayağımı yün gibi birşeyle sarıp o sarılı bezleri açıp açıp kovadaki suyun içine attılar alçıymış onlar bilmiyorum ben tabii, nerden bilecem(sanki hergün alçıyla işim var) onlarıda sarmaya başladılar ayağımı yarasına kadar alçıya aldılar(diz kapağıma kadar) adam geldi alçıyı düzeltiyor filan nasıl acıtıyor it evladı..

dedi bundan sonra çok dikkat etmelisin kesinlikle ayağının üstüne basmayacaksın, ablan yada sözlün zaten bakar sana artık deyip gülmeye başladı puşt nasıl sinir oldum birşey de yapamıyorum adama..

neyse alçı işi filan herşey bitti, sedyeyle beni bizim arabanın oraya zütürdüler.. en zor kısım şimdi gibiydi zar zor ordaki çalışanların yardımıyla arkaya ayağımı uzatarak bindim..

yola çıktık benim ayak başladı zonklamaya nasıl ağırıyor anlatamam, ablama diyorum abla bu berbat ağrıyor canım yanıyor yerimde duramaz haldeyim.. ablamda sık ablacım dişini eve geldik sayılır evde ağrı kesici içersin şimdi sabaha kadar ağrısız uyursun.. dedim abla yolda yokmudur açık eczane filan ben duramıyorum çünkü.. dedi saat 4.5 zor buluruz varsada burlarda yoktur..

neyse 5gibi eve geldik, sağolsun ablamın yardımıyla yukarı kadar çıktım salondaki kanepeye yatırıp ayağımın altına 2-3 tane minder koydu yükseltdi iyice ağrımaya başladı.. dedim abla napıyorsun daha kötü ağrımaya başladı bu, ilk acısını çekersin diğer günler hafifler ayağını düz tutup olabildiğince havada tutacaksın dedi.. ablamda benim yüzümden uykusuz kalmıştı.. ertesi sabah duygu geldi öperek uyandırdı beni;

+duygu
-ben

+aşkım niye burda yattın akşam?(üstümde çarşaf var ayağımı görmedi)
-aşkım yattım öyle işte
+gerçekten niye yattın ama?
-aşkım ayağıma bakarmısın..

çarşıfı açtı bağırdı bir an aşkım noldu sana böyle? anlattım durumu gece ablamla yaşadıklarımızı filan.. gerçekten benden daha çok üzülmüştü benim halime..

-aşkım söz işide kalacak gibi?
+aşkım sözü filan boşver senin sağlığın daha önemli şimdi
-aşkım sen niye bukadar iyi yüreklisin kıyamam ben sana ya.. sana söz yapacam ben bu sözü gününde yapacam
+aşkım ilk iyileş öyle yaparız.. iş yerine haber verdinmi?
-hayır aşkım ablam bugün gidip konuşacak rapoları filan verecek..
+tamam aşkım ablan eve gelsin bende izin alayım senin için..
-aşkım gerek yok ben kendime bakarım
+nasıl bakacaksın, sana söylemişlerdir zaten o ayağının üstüne kesinlikle basma ben bakacam sana lütfen
-aşkım ben bakarım kendime düşünme beni bukadar
+birtanem lütfen ben bakacam sana..
-bak sen bakarsan koşarım ama
+aşkım ilk öncelikle o alçılıyla hareket edemezsin şuan ayağını kullanamazsın ve koşamaz en fazla topallarsın bunuda yaparsan canın daha çok yanar bende sana kıyamacığım için böyle birşeye izin vermem..
-görürüz bak aşkım(diyerek yine işi eğlenceye çevirdik..) ne gülmüştük..

ama tam bir faciaydı kırık ayak faciası..

neyse devam ediyorum binler.. sırf şuan burda olupta devam et diyen panpalarımız için..

duygu bana bakmak için tüm yıllık iznini kullanmıştı.. evde bütün gün oturuyor birlikte vakit geçiriyorduk.. inanın binler kadın programlarını, o tekrar tekrar oynayan dizileri izlemekten baygınlık geçirecektim.. biri bitse diğer ki başlıyor.. anlayacığınız evde tırlatcak vakte gelmiştim.. aslında duygu bana birşey çaktırmasada durum onun içinde aynı sayılabilirdi..

benim yüzümden evde, resmen bana hizmetcilik yapıyor(resmen değil yapıyordu) bir kerede of, öf, bıktım, yeter gibi lafı ağzından duymadım.. bu kız sevilmezmiydi tabii ki sevilirdi.. benim için en kötüsüde gece birlikte yatamıyorduk, arada yanıma gelip yatıyordu.. ben her nekadar yanımda yatmasını istesemde olmaz kemiğin düzgün kaynaması gerekli, yanlış kaynarsa birdaha beklersin senin canının yanmasına ben dayanamam diyordu.. sadece gündüzleri koyun koyuna yatabiliyorduk.. hiç birlikte olmamaktanda iyiydi.. neyse binler günleri zar zor böyle geçiriyor yeni işe başlayıp 3.gün rapor alıpta gidemediğim işim beni bekliyordu.. en önemliside söz bekliyordu.. herşeyi hazırdı fakat benim ayak mağlumunuz, annem yakınları arayıp sözün ertenleneciğini söylerken böyle birşey yapmamasını istedim.. neden itiraz edipte ertelendiğini söyletmediğimi hala aklım almaz..

ben bir kaç gün içinde ayaklanmıştım ama ilk zamanlar oldukça zordu, ayağa kalktım ayağımı sağolsun hemstırım düzeltti.. bir kolumda ablam bir kolumda duygu vardı.. beni yürütmek için uğraşıyorlar ama bir türlü olmuyordu.. o lanet alçı yüzünden bir türlü ayağımı kaldıramıyordum..

duyguyla yine evde tekiz annemler iş'te, ben kendi kendime doğruldum elime değnekleri diğer ayağıma yüklenerek ayağa kalktım.. yavaş yavaş geri yürüyordum ayağımı kaldıramıyordum.. ben bunu başarırım arkadaş deniyecem işte derken nasıl oldu bilmiyorum bir an kalkıverdi ayağım havaya.. ben sevinçten duygu koş duygu! diye bağırıyorum.. oda zavallım düştüm diye koşarak gelmiş, geldi yanıma efendim aşkım dedi;

+ben
-duygu

+aşkım bak ayağımı kaldırabiliyorum artık(gösteri yapıyorum sanki ayağımı ordan oraya kaldırıyorum)
-çok sevindim aşkım..
+hadi gel dışarı çıkalım aşkım seninle dışarıda gezmeyi özledim..
-birtanem daha yeni ayağa kalktın olmaz biraz daha iyileş öyle çıkarız söz..
+aşkım ya bak ne güzel yüreyebiliyorum(aklımı gibeyim ben değnekleri bıraktım duvara tutunuyorum tek ayağımın üstünde duruyorum, kırık olanı basıp diğer ayağımla devam edecem hava atacam ya denemez olaydım binler..) ayağımı yere bastığımla yüklendiğim bir olduğu gibi öyle bir acı hissettim ki(müsait yerine vursalar bukadar olmaz gider tuvalete işini görür gelirsin geçer bir kaç dakikaya) bu öyle değil çok farklıydı aah! diye bir bağırdım resmen ayağıma çivi batırıyorlar filan sandım.. duygu hemen koşarak beni tuttu; aşkım yapma şöyle şeyler lütfen, ayağın daha iyileşmedi işte iyileşince söz de verdim sana istemediğin kadar gezecez ama şimdilik bir yere kıpırdama lütfen.. kıza çaktırmayım diye uğraşıyorum gözümden yaş geliyor öyle acıyor.. 2 yada 3 tane ağrı kesiciyi üst üste içtim banamısın demedi hala ağrıyor ölecek gibi oldum bir an..

neyse binler böyle böyle günler geçmeye devam ediyor bizim söz günü iyice yaklaşıyordu.. bir kaç gün kala annem iptal etmek için benle sürekli tartışıyor ben hayır diyordum.. duygu ağzını bile açmıyordu..

daha sonra anneme terzi çağırmasını söyledim, annem napacığımı sorduğumda sen getir görürsün anne dedim.. çok geçmeden terzi geldi, kimin ölçüsünü alacaktım diye sordu? annemler bana bakıyor bende benim abi dedim.. adam şaşırdı bi ilkildi nasıl alacaz diye? sordu bende abi gösterecem deyip duygu'yla ablamın yardımıyla ayağa kalktım.. ikisininde aynan omzuna yükleniyor fazla yük olmak istemiyorum.. dedim abi normal ölçü alırmış gibi al sen, adam yaptı herşeyini.. ölçtü biçti işte sonra abi alçılığı ayağın eninide alsana bir dedim.. onuda aldıktan sonra napacığını adama anlattım.. tamam deyip ertesi gün pravoya geleciğini söyledi, zaten hazır pantolunu kesecekti..

ertesi gün pravo için geldiğinde pantalon sandığımdan daha havalı olmuştu(şaka yapıyorum..) pantalonu zar zor giyebildikten sonra tek taraf normal diğer taraf yazlıktı, diz kağından itibaren yoktu.. artık ne kadar tepki alırım bilmiyorum ama olsun söz kesmemize engel olmayacaktı.. pantolon sorununu da çözdükten sonra büyük gün gelmişti, elimde değneklerle tuttuğumuz yere gidip söz kesecektik.. çok kişi olmasa da yine toplamında 30-40kişi vardı..

ben oldukça garip bir durumda tek ayağımda ayakkabı var diğer ayağımda yok, pantalonun tek tarafı paçası var diğerkinin paçası yok dizimde bitiyordu..

iyi kötü söz kesmiştik ya o benim için yeterde artardı.. sanki oraya söz kesmeye değildi fotoraf çektirmeye gidermiş gibi gelen herkes benimle o şekilde fotoraf çekilmişti.. ama duygu'yla hatıramız olupta yarın bir gün hatırlamak için bir tane resim çektirmiştik.. arkasına da tarih ve saati yazmıştık.. (o fotoraf hala benim evde durur) diğerkiler normal resimlerdi..

açıkcası doğruya doğru biraz kötü bir söz kesmeden sonra ablam duygu ben, annem ve zeytin eve geldik.. ablam hala bana bakıp gülüyor bende gülüncek birşey yok abla napayım ertelemesiydik diye ablama kızıyordum..

ayağım kırıkken ne yazık ki yemek masasını kullanamıyor yerde yemek zorunda kalıyorduk, ben ayağımı uzatıyordum.. meşhur kahvaltılarımızıda bir süreliğine rafa kaldırmıştık.. duygu'nun zoruyla hergün neredeyse 1litre süt içer olmuş, 1kiloda yoğurt yer olmuştum.. garanti yanii kaçışım yoktu zorlan yedirip içerecekti.. doktora her kontrole gittiğim de alçıyı çıkarması için yalvarıyorum ama puşt doktor gülerek reddediyordu.. ulan gelde sövme böylesine.. hele o kaşıntı bitiriyordu beni..

3'üncü yada 4'üncü haftada alçıyı çıkarmıştı niyahet ki.. birde bana ayağın alçıdayken güvendeydi şimdi daha dikkatli olmalısın diyordu.. alçı çıkmıştı daha ne isteyebilirm ki..

fizik tedaviyede gün vermişti, bir kaç sefer gidip canım sıkılınca gitmemeye başlamıştım belki yaptığım hataydı ama gitmiyordum.. duygu'nun izninin bitmesine çok az kalmış benimde rapor bitiyordu.. duygu'yla inanılmaz hayallerimiz vardı evlenecektik çocuklarımız olacaktı belkide boy boy.. kendi evimizi düzüp sadece biz oturacaktık..

sürekli böyle hayaller kuruyor ve mutlu oluyorduk..

hayallerimiz vardı bizim, onların önüne hiç birşey geçemeyeciğini gerçekten emindim.. okadar emindim ki kendimin var olması kadar net konuşuyordum onu böyle yapacam bunu böyle yapacam diye..

neyse binler benim rapor duygu'nunda izin bitmişti, kızın bütün yıllık izni benim yüzümden yanmıştı.. yine eski günlere dönmüş benim ayağım iyileşmiş sabahları kalkıp 3kişi kahvaltı ediyor akşamları küçük hemsterimla birlikte yatıyordum.. hayat o zaman güzeldi, hemde hiç güzel olmadığı kadar..

raporum bittiğinde tekrar işe başladığımda başta güvenlik çocuk olmak üzere herkes hoş geldin, geçmiş olsun, hayırlı olsun(meleğimle söz kestiğimiz için) sürekli beni kutluyordu..

herkes söz kestiğimi kutlamış müdür dahil, karşımdaki hala kutlamamıştı(kutlamaması çok umrumda değildi zaten..) öğle yemeğinde yanıma gelip ;

+karşımdaki kız
-ben

+sözlenmişsin?
-evet
+hani hayatında kimse yoktu?
-yoktu demedim sadece cevap vermedim
+öyle olsun bakalım küçük beyfendi
-nasıl isterseniz diyerek konuşmayı bitirdim..

çok geçmeden hemsterimi arayıp;
+ben
-duygu

+aşkım nasılsın?
-sağol aşkım sesini duydum daha iyi oldum
+neler yapıyorsun bakayım?
-hiç aşkım aynı çalışıyorum, sen neler yapıyorsun?
+bende çalışıyordum öğlen iznindeydim.. bir seni arayım dedim..
-iyi yapmaşsın birtanem..
+günün nasıl geçiyor bakalım
-fena değil bugün pek uğraşacak şeyim yok aslında boşum da diyebilirim
+yaa çalışmasam yanına gelirdim biliyorsun değilmi
-bilmezmiyim aşkım.. (güldü)
+eve gelince yiyecem seni, ısıracam
-nasıl istersen, ben seni yemeye kıyamam ama
+olsun ben seni yerim.. (karşılıklı gülüştük)
-aç kalma aşkım birşeyler ye..
+birazdan yiyecem sende aç kalma
-tamam aşkım görüşürüz akşam..
+görüşürüz canım

telefonla konuştukdan sonra gidip birşeyler yedim bende, daha sonra tekrar işin başına geçip gelen müşterilerle ilgilenmeye devam ettim.. yine günümüzü gün etmiş akşam olmasını sabırsızlıkla bekliyordum.. akşam olduğu gibi kapıdan adeta fırlayarak çıkarak eve gittim, ogün neden oldu bilmiyorum(uzun bir süre birlikte kalıp hemsterimin yokluğunu bir anda çekince alışamadım tabii ki normaldi bu..) eve gittiğimde sadece ablamla küçük hemsterim vardı.. üstümü değiştirip yanlarına gittikden sonra duygu sana birşey diyecem;

+duygu
-ben

+efendim aşkım
-sen bana telefonda nediyordun?
+nediyordum aşkım
-bak bir de dediğini hatırlamıyor deyip üstüne atladım resmen.. (üstüne derken yanına) karnını gıdıkladıkça yine fare gibi gülüyordu(söylemiştim en çok gıdıklandığı yerlerden biriydi) o güldükçe bende isteksizce gülüyordum..
+aşkım yapma dur
-ne duracam ben telefonda seni baştan uyarmıştım
+ya uyarmamıştın ki sadece yapacaklarını söylemiştin
-olsun yinede söylemişim değilmi
duygu'yu gıdıklamaktan yere düşmüş ama hala durmadan gıdıklıyordum.. kız bir ara gıdıklanmadan yüzü kıpkırızı oldu(ödüm patladı hemen bıraktım kendine geldi) düzelince geri gıdıklamaya başladım ama nasıl gülüyordu anlatamam size beyler.. çocuklar gibi gülüşüyor eğleniyorduk.. bir ara ablamda dahil olup birlikte gıdıklamaya başladık..

galiba gerçektende en mutlu günlerimizdi..

böyle bir kız üzülürmüydü?hayır üzülmezdi üzülemezdi.. akşama doğru anneminde gelmesiyle duygu'yu da alıp bizim odamıza geçtik.. yine klagib film akşamlardan birini yapacaktık, tam duygu'ya sarılmış öpüyorum o sırada kapı açıldı ablam geldi.. napıyorsunuz bakayım siz açın arayı deyip aramıza oturmuştu..(tam sırasıydı be abla) o gecemiz öyle geçti 3ümüz birlikte oturup film izlemiştik..

ertesi sabah yine aynı masada birlikte kahvaltı ediyorduk, beni kaldıran her zamanki gibi küçük hemsterim olmuştu.. kahvaltı yaptıkdan sonra ben hazırlanıp çıkarken şans öpücüğü deyip dudağımdan öpmüştü.. (bende gülerek burnundan öpmüştüm..)

herşey yine her zamanki çok güzel gidiyordu, ben işe gitmiş, önümdeki bir kaç evrakla ilgileniyordum.. sonra aklıma geldide bugün duygu'yu aramayacaktım..

kendim yanına gidecektim, öğle iznine kadar bekleyip öğlen 12 olduğu gibi koşarak çıkacaktım bankadan.. ama öğle olmadı müşterinin sorunlarıyla ilgilenmek zorunda kaldım 15dakikamı yemişti, kalmıştı 45dakikam yinede bunu çok değerlendirmek isteyip koşarak bankadan çıktım.. direk hasteneye doğru gittim.. duygu'nun telefonunu arıyorum ama cevap vermiyordu.. personele sormak istedim onlarda öğle iznindeydi yoklardı.. ablamı arayıp ulaştım nerdesiniz dediğimde tek başına hastenin kantininde oturduğunu söyledi.. yanına vardğımda;

+ben
-ablam

+abla duygu nerde telefonumada cevap vermiyor?
-işi vardır gelir şimdi(yalan söylediği çok bariz bir şekilde belli oluyordu)
+iyi abla bekleyelim madem..
-sen gitsene geç kalacaksın..
+daha yarım saatim var burdayım duygu'yu göreyim öyle gidecem.. (bir taklar dönüyordu ya hadi hayırlısı)

saat bire yaklaşıyor ama hala gelen giden yoktu, ablama sorduğumda bilmediğini söyledi..
bir kaç dakika geçmeden hemşirenin biri gelip duygu hanım sizi görmek istiyor dedi.. dedim abla geldiğimi haber versene.. ablam cevap vermeden hızlıca gitti, ablamı takip ederek içeri girdim.. daha sonra ablam bir odaya girdi, bende girecektim ki sokmadılar(herhalde hastayla ilgileniyorlardı)

bende işe geç kaldım kalacaktım..

ablam odadan çıktığında hüngür hüngür ağlıyordu.. beni farketmedi noldu abla diyorum cevap yok abla diyorum noldu diyorum yine cevap yok.. sonradan bana sımsıkı sarılıp ağlamaya devam etti.. ablama sorduğum da cevap vermediği için sinir küpü olmuştum odanın kapısını içeri girdiğimde gözlerime inanamadım..

yatakda yatan herhangi bir hasta değil duygu'ydu.. beni görünce yüzünü çevirdi, nolduğunu anlamadım.. dışarı çıkıp dışardaki hemşirelerden bilgi almak istedim, herşeyi anlattılar.. bir an kendinden geçip yere düşmüş bayılmış.. bu daha öncesinde bir kaç kez daha olmuş, fakat benim hiç birşeyden haberim yoktu.. ablamın ağlamasının sebebide yaptırdıkları test sonucuydu..

şuan bile içim parçalanarak yazıyorum ki duygu'nun kanser olma olasığı yüksekti.. babasının o çok küçük yaştayken ölmesini annesinin onu bırakıp gitmesini açıklıyordu herşeyin cevabını sanki yeni alıyordum.. ona bir şey olursa ben napacaktım peki? tekrar hayatıma devam edebilecekmiydim? etsem bile hiç birşeyin eskisi kadar iyi olmadığını da bilecektim..

hayır böyle birşey olamazdı bunlar doğru olamazdı diye kendi kendime teselli olmaya çalışıyordum.. duygu'yu hasteneden taburcu edip eve getirdim, ona öyle iyi bakıyordum ki anlatamam.. bir dediğini iki etmiyor her istediğini yapıyordum(gerçi pekte bir masrafı yoktu..)

şimdi durup dururken bu saçma hastalık nerden çıkmıştı? sanki son günlerimizi yaşıyorduk ama mutlu olmaya çalışıyorduk.. (o saçma film sanki gerçek olacaktı) bana niye hiç birşey söylemedin dediğim de cevap vermiyordu, üstünüde gitmek istemiyordum.. üzmek,sıkmak sadece gülmesini istiyordum onun.. eskisi gibi fare gibi kıkırdamasını istiyordum..

gece sım sıkı sarılıyor saçları okşamadan uyumuyordum.. her sabah o beni değil, ben onu öpücüklere boğarak uyandırıyordum.. bir yere giderken mutlaka bir kere değil en az 2-3 defa öperek yanında ablam olması şartında yolluyordum..

günlük burda bitiyordu burdan sonrası kocaman boş sayfalarla doluydu, madem sevgilileler herşeylerini bilmek zorundaydı ben de her yaptığımızı beklemeden yazıyordum.. not bile almışım panpalar sen kaydeceksin senin sorumluluğun diye, ben yazdıktan sonra duygu kontrol ediyor az da olsa tebessüm ederek beni öpüyor bende onu öpüyordum..

okuduğunuz için teşekkürler.. hikayenin geri kalanı var fakat şimdi yazmak istemiyorum çünkü gerçekten çok kötü oldum gözlerim doldu.. ağlamamak için kendimi zor tutuyorum(o günler aklıma geldikçe sanki bir kez daha yaşar gibi oluyorum..)

bu arada gerçekten okuyupta ben istemesemde rez alıp, şukulayan panpalara saygım sonsuz.. ama şurda kendini bilmeyen bir kaç haddini bilmeyen terbiyesiz var onları gerçekten kınıyorum sizede söylüyorum onları kınıyorum bukadar terbiyesizlik olmaz okumayacaksan okuma ama böyle yorum yapmına gerek yok be kardeşim!

https://www.youtube.com/watch?v=bKVK9gNfAC4
https://www.youtube.com/watch?v=-RfOLOC3Oy0

bu iki şarkıyla bugünkü son enterymi de yazdım, prim amaçlı böyle yazmadım sadece başımızdan geçen gerçekleri tek tek anlattım.. kendinize iyi bakın selametle kalın yarın gelemeyebilirim bu sebeple hikayenin geri kalanını 1-2 gün bekleyebilirsiniz.. şimdiden kusura bakmayın...

beyler bunu yazmadan gitmeyeyim dedim bunuda yazacam(bu sefer binler yazmıyorum beyler yazıyorum hepinizle çünkü samimi birer dost gibi dertleştim, hikayemi anlattım sağolun varolun..) geceye kadar burlardayım haberiniz olsun..

neyse devam ediyorum..

duygu'nun bu hali beni yiyip bitiriyordu, onu gördükçe ben dahada kötü oluyordum.. zaten saçları dökülecekti, onu yalnız bırakmamak adına gittim banyoda ağlayarak saçlarımı kazıdım(ağlamım sebebi saçlarımı kazımam değil, onun bu haliydi)

sabah kalkıp beni gördüğünde şok oldu naptın aşkım sen diyordu, bende birşey yapmadım saçlarım uzamıştı böyle bir değişiklik yapmak istedim.. yoksa yakışmamışmı? hayır aşkım çok yakışmış yakışıklım benim diyerek zar da zorda olsa gülmüştü.. (beyler aslında ogün nasıl göründüğümü ben biliyordum okadar tipsiz olmuştum ama benim umrumda tip vs. yoktu sadece duygu vardı..)

birden aramızda şu konuşma geçti;

+aşkım beni hala seviyormusun?
-tabii ki de aşkım
+ben gidince neler yapacaksın?
-nereye gidiyorsun birtanem? benim niye haberim yok bakalım(kız resmen açık açık öleciğini itaraf etmişti bende bilerek bozuntuya vermiyordum..)
+aşkım bilmiyormuş gibi yapma lütfen
-aşkım ama gerçekten bilmiyorum sen bir yere gideceksen ya ablam yada bende gelecem tek gitmek yok
+aşkım sen niye bukadar iyisin ya(diyerek ağlayarak sarıldı)
-ağlama canım, ben yanındayım bir yerede gitmiyorsun burda kalacaksın okadar; daha evlenip beraber kendi evimize çıkıp yeni eşyalar alacaz.. çocuk sahibi olacaz böyle küçük küçük hemsterlar evin içinde koşturacak ben onları gördükçe mutlu olacam..
+bunların olamayacığını ikimizde biliyoruz, hayallerini yıkmak istemem ama malesef.. artık doğruları konuşmanın vakti geldi.. ben gidince napacaksın söyle lütfen
-aşkım öyle birşey olmayacak diyorum sen hala ben gidince diyorsun
+bak lütfen söyle küserim ama(ilk kez küseciğini söylemişti)
-(kucağıma yatırarak başını okşamaya başladım) aşkım eğer öyle bir şey olursa ki inşallah olmaz seni çok bektletmem yanına gelirim emin ol..
+aklından bile geçirme gebertirim seni
-ama öyle..
+bak lütfen deme şöyle, ben napacığını sana yazacam sende hepsini tek tek gerçekleştiriceksin.. (yanımdan kalkıp gitti bir kağıt kalem alıp yazmaya başladı..) ama bunların hepsini ben gidince okuyacaksın..
-ben onların hiç birini okuyamıyacığım
+nedenmiş peki?
-öyle birşey olmayacakta ondan
ağlayarak banyayo gitti.. kağıdı elime aldığımda aynen şu satırlar geçiyordu(günlükten bakarak yazıyorum..) ;

ilk önce beni tamamen aklından silip asla ziyaretime gelme.!
ikinci olarak ablana sahip çık onun üzülmesini bende istemem, annenide her ne olursa olsun kırma değerini kıymetini bil.
Üçüncü olarak işinde başarılı olmanı istiyorum ama çok çok başarılı olmanı.
Dördüncü olarak yeni birilerine aşık olacaksın ve asla beni düşünmeyeceksin her ne olursa olsun, karşındakini asla üzme benden bahsetme.
Beşinci olarak, benimle gerçekleştiremediğin hayallerini yeni hayat arkadaşınla gerçekleştir. Biliyorum ben sana iyi bir hayat arkadaşı olamadım hep üzdüm ama gerçekten çok özür diliyorum... Seni yalnız bırakmak istemedizdim ama kaderimiz böyle yazılmış seni sevdiğimide unutma.
Altıncı olarak çocuk sahibi ol, onları büyüt kendin gibi terbiyeli yetiştir.

Aşkım son olarak ne olursa olsun benim ziyaretime gelmeyeceksin. Beni kesinlikle ama kesinlikle düşünmeyeceksin, senden son ricam. Kendine iyi bak mutlu bir ömrün olması dileğim ile küçük hemstırın Duygu...

bunu okuduktan sonra göz yaşlarımı tutamadım hüngür hüngür çocuk gibi ağlamaya başladım, lanet olsun böyle hayata diye kendi kendime sövüyordum.. keşke onu hiç tanımasaydım keşke ablam hiç eve getirmeseydi bende bunları bilmeyecektim..

duygu banyodan çıktığı gibi kağıdı yerine bırakarak bana neden ağlıyorsun? diye sordu..
bende sevinçten dedim, ne sevinci diye sormadan sen iyi olacaksın ben biliyorum hiç birşeyin yok senin iyi olacaksın işte bir yerede kaybolmayacaksın kızarım ona göre diye ağlamaya devam ettim..(yalandı sevinç, mutluluk bunlar artık bize çok uzak kelimelerdi hayatımda sadece keder, hüzün gibi kelimeler vardı..)

her gece ona belli etmeden gidip balkonda ağlıyordum..

ama bu bizim yinede evlenmemize engel olamayacaktı.. kimse engel olamayacaktı..
aklıma dururken babam gelmişti, ne olursa olsun onu arayıp isteğimi yerine getirebileciğini söylemişti.. hiç beklemeden bababamı arayarak durumu baştan sona anlattım.. babam şuan müsait değilim bende yurt dışındayım seni daha sonra tekrar ararım diyerek kapattı..

evet babam bir kez kariyeri yüzünden beni bırakmıştı(annemin neden ayrıldığını anlar gibiydim..) ulan o an hiç unutmam ağzıma geleni saydırıyorum senin gibi babanında, adamında vs..

duygu noldu birtanem diye geldi.. kıyamam ya hala ağzını açmıyordu, hemen hazırlanmasını söyledim.. nolduğunu anlamadığını söylemeyip benimle birlikte hazırlanmaya başladı.. kolundan tutup yürü kız gidiyoruz dedim.. hala ne olup bittiğini bilmeyerek durup sadece bana bakıyordum.. ilk kez beni okadar sinirli görmüştü..

kızım hadi yürü gidiyoruz diye bağırdım(bağırmaz olaydım), çok korkmuş olmalı ki koşarak yanıma gelip aşağıya indik.. arabada ağzını bile açıp tek bir kelime söylememişti.. doğrudan nikah dairisine doğru gittim, ve içeri girip beni arabada beklemesini söyledim..

içeride gerekli olan belgeleri sorup öğrendim arabaya tekrar geldiğimde, bana olduğunu sordu.. bende yok birşey gidiyoruz dedim.. nereye gidiyoruz dedi cevap vermedim..

ilk nüfus müdürlüğüne giderek ikametgah çıkarttırdım, daha sonra fotorafcıya giderek vegibalık çekildik, o istemesede herşeyi zorla yaptırıyor yanımda zütürüyordum.. (belkide en çok üzdüğüm zamanlar ozamandı..)

diğer gerekli işlemleride tamamlayıp bir kaç tanıdığı ortaya koyarak nikah işlemleri öne çektirecektim.. ama duygu 'nun tam olarak hiç birşeyden haberi yoktu.. daha sonra gelinlikçiye giderek en beğendini alması için ısrar etsemde yok almıyordu.. sanki nuh diyor peygamber demiyordu böyle bir inadı ilk kez görüyordum..

yine kızarak çıktık, açıkcası damatlık benim çokta umrumda değildi.. giysem ne olacak giymesem nolacaktı ama onun giydiği tek beyaz elbisenin kefen olmasını istemiyordum..

her nekadar ısrar etsemde bir türlü ne o gelinliği giydirebilmiş nede aldırabilmiştim..

neredeyse bütün herşeyi hallettikden sonra koşarak hasteneye sağlık testi yaptırmaya gittik.. sonucu biliyor ama yinede testi bekliyordum.. test sonucunu aldığımda birkez daha kendimi tutamayarak ağlamaya başladım, duygu'ya koşarak sarıldım..

öncelikle belirtiyim spoiler her nekadar vermek istemesemde vermişim bende sonradan farkettim kusura bakmayın artık, gerçekten tesbitin dibine koyanlar olmuş.. herkese rezleri, cevapları için teşekkür ederim..
birazdan yola çıkacam bugün son enteryim olabilir..
devam ediyorum;
duygu'ya koşarak sarılıp, ağlamaya başladım.. ben ağlayınca duygu'da ağlamaya başladı, fakat o benim neden ağladımı bilmiyor benim yüzümden ağlıyordu..
ona tekrar tekrar bakıp sarılıyor ağlıyordum.. fakat bu sefer ağlamım sebebi hüzünden değil, mutluluktandı gerçektende öyleydi mutluluktandı..
elimdeki test sonuçları negatifdi hiç bir sorun yoktu, duygu'yu kucaklayıp hastenin içinde koşarak dışarı çıktım.. duygu nolduğunu anlamamış sadece bana bakıyordu, bir yandan hala ağlıyorduk.. ben mutluluktan napacığımı şaşırmış elim ayağıma dolaşmıştı.. bir banka oturup duygu seninle konuşmam lazım;
+duygu
-ben
+evet birtanem
-söylediklerime şimdi inanamayacaksın
+seni dinliyorum
-aşkım sonuçlar negatif hiç birşeyin yok(hem gülüyor hem ağlıyordum)
+... bak seni sevdiğimi biliyorsun sende beni seviyorsun ama lütfen yalan söyleme ikimizde neyin ne olduğunu biliyoruz(ilk kez bana bukadar soğuk davrandı)
-aşkım yemin ederim ki birşeyin yokmuş al sonuçlara sen bak
baktıkdan sonra durdu durdu;
+bunlar gerçek sonuçlar değil, benim sonuçlarım değil..
-aşkım yemin ederim gerçek ya napabilirim seni inandırmak için dedikten sonra koludan tutup zorla laboratuvar'daki doktorun yanına zütürdüm.. durumu izah ettikden sonra doktor;
sizde zaten doktormuşsunuz arada böyle karışıklıklar olabiliyor bilirsiniz, sanırım test yaptığınız hastenin laboratuvar'ında bir karışıklık olmuş ama şuan bir şeyiniz yok diyerek güldü.. doktora defelarca kez teşekkür ettikden sonra oradan ayrıldık, ama hala bana inanmıyor suratı asıktı.. bende doğrudan ablamın yanına gitdim ablama olan biteni anlattım.. ablamlar gidip konuştukdan sonra tekrar test yaptırdık.. sabırsızca ordan çıkacak olan testin iyi sonuçlarla gelmesi için dua ediyordum..

duygu daha fazla beklemek istemeyip eve geçmek istediğini söyledi, bende kabul ederek eve geçtik.. daha sonra gelen telefonla test sonuçlarının çıktığını öğrendik hastenin baş hekimi dahil böyle bir olaya sebebiyet verildiğinden dolayı(özellikle duygu için) özür diledi..

evet benim küçük hemsterimin hiç birşeyi yoktu bayılmalarının sebebi kan şekeri düşüklüğüymüş diğer enteryde de söylemiştim "kanser değil belirtisi olduğunu öğrenmiştik.."

sanki hayata yeniden başlamış kadar mutlu olmuştum.. o gün sadece duygu ne istediyse onu yaptık sadece onun istediklerini.. şöyle bir gerçekte de göz önündeydi babasının öldüğünü hala bilmiyorduk babaannesinden başka kimsesi olmadığı için birlikteliğimiz sürecesince öğrenemedik..

şunuda eklemek istiyorum, duygu'nun iyi olduğunu öğrendikten sonra günlüğüne devam ettiğimi itiraf etmiştim, sevinmişti gülmüştü.. tekrar yüzü bana karşı gülmüştü..

o notuda alıp yırtmıştım;

bak birtanem ben sana benimle kalacaksın hiç bir yere gitmediğini söylemiştim dediğimde herşeye bukadar olumlu baktığım için teşekkür etti..

biliyorum yazamadım bu son enteryi hem gördüğüm tepkilerden hemde biraz duygulandım, bu akşam gidiyorum şehirden.. bu yüzden sözlüğe giremiyeciğim.. gelince devam edecem..

açıklamalarda da bulunmak istiyorum gerçekten çok iyi okuyan arkadaşlar da varmış, herşeyi çözmüşler benim anlatmama neredeyse gerek kalmadı..

Son olarak ise şunu söylemek istiyorum belki duygu kanserden değildi evet merak edenler içinde söylüyorum şuan hala hayatda ama ilerde anlatacaklarım daha da var ve ne yazık ki anlatacaklarım benim için gerçekten olumsuz şeyler.. herşeyin iyi birer sonuç doğurmasını isterdim ama ne yazık ki olmadı işte.. okuduğunuz için teşekkürler beyler... gelince günlükten bir kaç caps paylaşabilirim(söz vermiyorum belki).. tekrar sağlıcakla kalın iyi günler... Kendinize iyi bakın, benim hikayemi okuyupta intihar edeciğini, daha da efkarlandığını söyleyen arkadaşlar olduğunu gördüm hüzenlenebilirsiniz ağlayabilirsiniz ama lütfen sizden ricam intihar gibi kelimeleri kullanmayın, hayat okadar basit değil.!