alternatif evrende zombi istilasına uğradık

her zamanki gibi elimde kahvemle birlikte incideki başlıkları okumaktaydım. eşim içerde televizyon izlerken birden bağırmaya başladı tedirginlikle yanına gittim. yüzü bembeyazdı ne oldu dedim eliyle televizyonu işaret etti. haberlerde yeni bir salgın hastalığından bahsediyordu. haberde anlattığına göre yeni bir tür grip insanları çok kısa bir sürede insanları öldürüyormuş ama gripten çok olayın anlatılış biçimi beni etkilemişti zombi istilası gerçek mi oluyor? şeklinde başlık atmışlardı.ilk olarak şaka zannetsemde diğer ülkelerden gelen birkaç videoyu izleyince dehşete kapıldım

hevesim kırılmazsa devam edicem beyler tabii sizlerin desteği de çok önemli
edit:insan arada bir şukular zütler 3 sayfa entry girdim 2 tane şuku gelmiş

hemen detaylı araştırma için laptop'ın başına koştum google'a girip o gibko ingilizcemle zombi attack zombi virüs yazdım bi kaç video izledim ama bi tak anlamadım o an gözüme açılmış olan inci sözlük sekmesi geldi. hemen gireyim bizimkiler ne yazmış diye bakayım dedim. inci sözlük her zamanki gibiydi olayı taşşağa alıyolardı yakalayıp gibtiğim zombi beyler gelin zombiden kurtulma yöntemleri beyler zombiler çömelince saldırmıyomuşş
gibi başlıkları görmem bana yetti zaten dünyanın sonu bile olsa inci sözlükten hiç kimsenin ciddiye almayacağını anladım içimden serkana küfür edip amerika'da mühendis olan arkadaşımı aramak için telefona sarıldım

türkiye'den çalışmak için gitmiş arkadaşım'a olanları sordum. arkadaşım durumun çok ciddi olduğunu amerika'nın ölü sayısını azaltarak kamuoyuna duyurduğunu anlattı bana mümkün olduğu kadar stok yapmamı ve insanlardan mümkün olabildiğince uzağa gitmemi söylemişti
hemen eşimle birlikte arabaya binip stok yapmak için marketin yolunu tuttuk. neyse ki burası türkiyeydi burda birşeye kolay kolay inanılmaz ve her türlü olayı ihmal etmek bizim genlerimizde vardı herhangi bir kalabalığa rastlamadım hatta fazlaca eşya aldığmız için insanlar bize garip bir şekilde baktı

upupup beyler dinlediğinizi gösterin

upupupup

neredeyse arabanın arka koltuklarını tamamiyle bisküvi makarna dondurulmuş yiyecekler konservelerle doldurduk aysonu hesap ödemeyeceğim için hepsinden bol bol aldım bu zombi istilası gerçek olsa iyi olurdu yoksa kredi kartının limiti zütüme girecekti.
eve geri dönüp eşyalarımızı hazırlamaya başlayalım dedik ama nerden başlayacağımız hakkında en ufak bir fikrimiz yoktu nerden başlamalıydık bir zombi istilasında kullanılması gerekenler gibi bir listemiz yoktu mümkün olduğunca bavula eşya doldurduk kıyafetten sonra sıra korunmak için alınacak eşyalara geldi. eskiden kalma bir tabanca vardı daha önce birkaç kez atış yapmıştım ama hepsi bu hemen sandıktan bu silahı çıkartıp şarjore mermilerini doldurduktan sonra emniyeti kontrol edip silahı polat alemdar edasıyla belime geçirip üstünü örttüm artık hazırdık şimdi geriye kalan tek ve en önemli sorun nereye gidecektik?

5dk sonra devam edicem mümkün olduğunca akıcı anlatmaya çalışıyorum ama olumsuz bulduğunuz yerleri eleştirin ki kendi yanlışlarımı görebileyim

eşyalarımızı herşeyi hazırladık biryandanda tv'ye bakıyoruz tayip çıkmış yine bunlar hep amerikan lobisi ,bu hastalık ülkemize daha girmedi hamdolsun teğet geçecek falan yine kendi kafasına göre konuşuyodu. daha kapıdan çıkmadan arabaların alarm seslerini duyduk dışarda bir anda bağırışmalar başlamıştı. hemen pencereden çaktırmadan baktım birkaç adam elinde silahla yoldan geçen bir arabayı durdurmuştu ve arabayı çalmak istiyordu daha sonra kendi arabamı gördüm arkasındaki stok'u görünce arabanın camlarını kırıp arabayı çalmaya kalktılar arabayı çalıştırmayı deniyorlardı hemen belimdeki silahı çıkarıp emniyeti kapadım tetiği çektim hemen eşim elime sarıldı lütfen yapma baksana kaçını vuracaksın diyip beni sakinleştirmeye çalıştı adamlar arabayı çalıştıramadı ve stoğu talan edip yerlere saçtılar

daha bu salgın tam olarak başlamadan önce insanların bu denli vahşileşmesine çok şaşırmıştım en iyisi bu ülkeden gitmekti. eşimle birlikte daha önceden yurtdışına tatile gittiğimiz için pasaportumuz vardı. telefonu alıp yine mühendis arkadaşımı arayıp oranın nasıl olduğunu bize bir yer sağlayıp sağlayamayacağını sordum. elinden geleni yapacağına söz verdi ve eşimle birlikte en yakın havaalanının yolunu tuttuk

yazmayı unuttum sanırım bu mühendis arkadaşımın adı jonathan babası ingiliz annesi türk detroit'de doğduktan sonra anne ve babası ayrılmış annesi türkiye' istanbul'a gelmiş bu adamı üniversite yıllarından tanıyorum çok yakın arkadaştık. neyse konuya geri dönelim
havaalanından detroit için sadece gidiş 2 bilet alacaktık en erken bilet yarındı ve 2 bilet 2500 liranın üstünde tutmuştu kredi kartımda o kadar paranın olmadığını bildiğim için eşimin kartını istedim ve hemen biletleri aldık yapacak birşey yoktu olanları gördükten sonra eve tekrar geri dönemezdik 2 gün burada kalacaktık.

salgın çok hızlı yayılıyodu ve haberlerde insanların evlerinden çıkmaması tembihleniyordu. havaalanında tam bir kaos hakimdi. derken beklenmedik bir gelişme oldu akşama doğru artık insanların tahammülü kalmadı bir an önce gitmek istiyorlardı ve bazıları sırayı bozup uçağa binmeye başladılar bu saatten sonra kimsenin geleceğini düşünmediğim için fırsat bu fırsattı ve biz de bu uçağa binmek için gittik insanları iktire iktire kalabalığı yararak sonunda uçağa bindik uçak yolcu kapasitesinin üstüne çıkmaya başlayınca uçak hareket etmeye başladı. uçağa binmiştik ama uçağın nereye gittiğini hiç sormadık uçağın varış yeri illinoisti. burası detroit'ten biraz uzaktı ama binebilmiş olmamızı büyük bir şans olarak gördüm hayatta kalmak için hiç bilmediğimiz biryere doğru yolculuğa başladık

5 dk kafamı toplayayım çok daha akıcı cümlerle yazıcam

biraz ben ve eşimden bahsedeyim ben arkadaşım gibi makine mühendisiyim ancak bu çokta istediğim bir meslek değildi sınav sonuçlarım buna yettiği için bu mesleği seçmiştim neticede iyi bir kazancım vardı halimden memnundum eşim ise hemşirelik okumuştu bir an onun yanımda olması bana güven verdi çünkü ondan başka kimsem yoktu ailem ben küçükken ölmüşlerdi ve hiç tanımadığım bir kaç akraba böyle sıkıntılı düşüncelerle uyuya kaldım uyandığımda 6 saat geçmişti ve yaklaşık 8-10 saatlik yol daha kalmıştı uçakta biraz insanları izledim hepsi çok endişeli ve tedirgindi kimbilir belkide ailelerini akrabalarını bırakmışlardı. biraz daha uyumaya çalıştım. nihayet illunios'e vardık ancak beklenmedik bir gelişme oldu havaalanı bize iniş izni vermedi evet vermedi zaten hava trafiği allak bullak olmuştu daha sonra pilot illinois üzerinden devam ederek iniş yapabileceği biryer bulmaya çalıştı ama gidilen her yer doluydu her hat kilitlenmişti bu şekilde ararken atlanta'ya kadar gittik ve orda bir hava alanında nihayet inmeyi başarabildik

@26 ve @28 başlığı sabote etmeyin binler buyrun siz de bir hikaye yazın sizinkini de takip edelim

neden bunca havaalanından sonra buraya iniş yapabilmiştik inince anlamıştım eyalet neredeyse bomboş gibiydi insanlar birbirlerine bir arada kalmayı öneriyordu fazla kalabalıktık ve rotamızın çok dışına çıkmıştık havaalanından çıkıp caddeye doğru ilerledik bir marketin önünden geçerken gazetelerin orda kalmış olduğunu gördüm tarihe baktığımda gazetenin 1 hafta öncesine ait olduğunu farkettim anlaşılan bu salgın burada çok daha önce başlamıştı gazetede rick grimes adında bir polisin vurulduğundan söz ediyordu gazeteyi bırakıp grupla ilerlemeye devam ettik

caddeyi dolduran kalabalıkla sanki mitinge gider gibi açık hedef olarak yürüyorduk içimden eylemler bizi yıldıramaz gezi parkı diren diye bağırmak geçse de bu gergin ortamda böylesi gereksiz bir şakayı yapmak istemedim daha sonra ilerden yaklaşık 8-10 kişilik bir grup uzaktan göründü biz bunlara elimizi kaldırdık ama garip bize tepki vermeden üstümüze doğru geliyorlardı biraz daha yaklaştıklarında bunların birer zombi olduklarını anladım eşimi kolundan tuttuğum kalabalığın arkasına çektim ama arkamı dönünce caddenin diğer ucundan çok daha kalabalık bir zombi topluğunun üzerimize geldiğini gördüm ne kadar kalabalık o kadar riskti insanlar 2 zombi topluğunun arasında kalacaktı insanlar bir anda kaçışmaya başladı zombiler bazı insanları ısırmaya başlamıştı bile insanlar karşı koymaya çalışsa da silahsız olduğumuz için kaçmaya başlamıştık

azcık burda olduğunuza dair sinyal verin lan

upupupupup

beyler bugünlük yazdım akşam belki devam ederim olmadı yarın