1. 1.
    +4
    kuçuk iışık hüzmelerine yaklaştığımızda bir kalabalığın orada olduğunu ve yerde boylu boyuna uzanmış bir nesnenin etrafında dizlerini kırarak oturduklarını farkettim. yaklaştıkca bunun bir nesne değil beyaz bir örtüye sarılmış insan bedenine benzer bir şey olduğunu anlamam zor olmadı.
    ···
  2. 2.
    +4
    okuduğunuz belli edin beyler, gece gece zaten geriliyom anlatırken, bir de siz suskun kalmayın
    ···
  3. 3.
    +3
    korkum biraz olsun azalmışken, gecenin bu vakti bu gidişin tuhaflığı kafamı kaldırıp arkasından bakmamla bir kabusa döndü, ayakları çıplak ve ters duruyordu.
    ···
  4. 4.
    +3
    içimdeki merak korkuya galebe çalınca geri dönüp baktığımda malum şeyin ormana daldığı kısımdan bana doğru hafif gülerek baktığını gördüğüm. kalbim bir kaç saniyeliğine durmuştu. yüzü fazlasıyla beyaz, gülümsemesi görüp görebildiğin en korkunc hissi uyandıran bir boşluk duygusunu yansıtıyordu.
    ···
  5. 5.
    +3
    yavaşca kalabalığın içine doğru yaklaştım. hiçbiri bana bakmıyor örtüye sarılı şeye doğru yönelmişti. sanki dünya durmuş benim o örtüyü açıp bakmamı bekliyor gibiydi.
    ···
  6. 6.
    +3
    okuyan yoksa, ben de yatatım madem. ilgili bulursam devam ederim
    ···
  7. 7.
    +3
    biraz yürümüştüm ki, arkamdan bir öksürük sesine benzer bişey. yüreğim yerinden çıkacak gibi. sonra adımlarını duymaya başladım, ayaklarımın bağı çözülmüştü artık.
    ···
  8. 8.
    +3
    el mahkum, çıktık dışarı her zamanki taktik kafayı yerde bir noktaya dikip yürümek eller gozlerin yanında bayırdan aşağıya iniyorum. hava da tam dolunay olmasa da ona yakın bir ay var. yani herşeyin karanlık gölgesi yerd eoyun oynuyor. hızlı adımlarla bayırı bitirdim (yürüyerek 5-6 dakika sürüyor) ve sonrasında biraz daha rahatlamış bir şekilde nezmi amcanın evine gidip gripinleri aldım. geri döndüm ve bayıra yaklaşmışken aynı pozisyonu terar aldım.
    ···
  9. 9.
    +3
    eve dogru yurudukce sesler belirginleşse de, o gün bugün duydugum en ızdırap dolu seslerin bunlar olacağını bilemezdim. ev yaklaştıkca ayın gölgesinin duvarlara yansıması sanki evin canlı bir bedeni olduğu izlenimi uyandırıyor içinden gelen seslerle insanın için onca yaşadıklarından sonra korku salabilmeyi başarıyordu.
    ···
  10. 10.
    +2
    gözüm baltaya kaydığında, bunu onların da bildiğini, sadece benim itiraf etmemi beklediklerini anladım. karanlık adam yerine geçmiş ve eski pozisyonunu almıştı, kuzenin benmebyaz vucuduna olanca tezatlıgıyla karatılaşan yüzüne ve yarı aralık gözlerine tekar baktım, belki de son kez af diliyor. beni affedecek bir işaret bekliyordum.
    ···
  11. 11.
    +2
    aloo okuyor muyuz. boşa yormayım kendimi, gerçi biraz da itiraf edip rahatlamak var niyette
    ···
  12. 12.
    +2
    o ana kadar kıpırtısız duran masanın arkasındaki karartı yerinden doğrulup yanımıza geldi. onun yüzü bambaşkaydı, kapkaranlık ne gözleri ne de başka bir organını seçemek mümküdü, diğerlerinden alabildiğine cüsseli, diğerlerinden alabildiğine ürpertici bir hali vardı.
    ···
  13. 13.
    +2
    kapı hafif aralık olduğundan içeriden gelen o karanlığa rağmen boğucu havanın kasvetini hissedebiliyordunuz. yanımdaki karnalık varlık eliyle kapıyı ittiğinde karşıma çıkan manzara akıl almaz bir şeydi. o gün misket oynarken duvarın dibinde dikilen iki kişi orada ve onların dışında insanı andıran ama sanki gören bütün insanlığa korku salsınlar diye yaratılmış varlıklar.
    ···
  14. 14.
    +2
    diğerinin izdırabı alabildiğine ağır, alabildiğine izleyeni gözlerin bir daha şahit olamayacağı türden bir zıdıraba tanık edecek kadar dayanılmaz
    ···
  15. 15.
    +2
    sanırım bir on dakika orada bekledim. aklımdan atmaya çalıştım. ellerim titriyordu, onların geçmesini bekledim. sonra eve girip gripini hemen girişteki masaya bırakıp "baba, giripin masada" diyip tuvalate daldım. neyse uzatmayım, tuvalet filan derken, zaten vakitte biraz geç olduğundan direkt yatağa girdim. ama uyuyamıyorum. aynı olayları kafamda binlerce kez yaşarken ne kadar süre geçti tam hatırlamıyorum ama tam gözlermi kaparken, odada bir karartı olduğunu hissettim.
    ···
  16. 16.
    +2
    artık korkulacak tüm korkuları korktugumdan, kafamda kurdugum ne varsa bir adım ötesini yaşadığımdan, kuzenin denizden getirildiği günkü görme korkusu kalmamıştı üzerimde, yavaşca örtüye doğru elimi uzatıp, örtünün ucundan çekerek nesnenin bir tarafını açtım.
    ···
  17. 17.
    +2
    bak dedi, biz hayatında yarım kalan bir şeyi tamamlamak için geldik, kimsenin bilmediği, bir senin bir de bu ölen kuzenin bildiği bir şeyi düzeltmeye geldik. sen anlatacaksın biz karar vereceğiz.
    ···
  18. 18.
    +2
    altıma sıctım sıcacam haldeyim, artık yürüyecek mecalim kalmamış olsa da, kafamı hızla yürüme yönüme cevirip eve doğru koşmaya başaldım. ama sanki arkadamdan biri beni tutuyordu. elbisemin gerildiğini hissettim.
    ···
  19. 19.
    +2
    kuzenin hep söylemeye çalıştığı ama sürekli ağzının bir yerlerinden asılı kalan şeyi o an anlamıştım, ama bir türlü anlam veremiyordum yaadıklarıma. söylemek itiraf etmek bütün yaşadıklarımdan daha korkuncuydu.
    ···
  20. 20.
    +2
    care yok anlatmaya basladım.

    4 ay kadar öncesiydi, misket oynuyoruz çocuklarla o zamanlar popüler tabi, mahallenin kenar bir bölgesinde 4 çocuk bütün dikkatimizi miskete vermişiz. bir süre sonra 20li yaşlarında iki serseri tipli kişi misket oynadığımız yere on metre kadar uzaktaki duvara yaslanıp bizi izlemelye koyldular.
    ···