Düzene girdiğini düşündüğüm taktan hayatımdaki sıradan bir günümü anlatıyım şimdi. Okul olan günler sabah 7'de uyanıyorum yüzümü bile yıkamadan okul üniformasını giyip yola çıkıyorum. Forma haftanın 5 günü giyildiği için farklı bir forma bürünmüş durumda. Biraz kök hücre tedavisi uygulansa canlı organizmaya dönüşmesi an meselesi. Çakma parfüm-sigara-ter kokusu karışımı kendine özgü bir kokuya sahip , ilk alındığında kan kırmızı olan rengi her hafta yıkanmaktan turuncuya evrilmeye başlamış. Evden çıkınca 5 liralık kulaklığımla sevdiğim müzikleri dinliyorum ve bu anlar gerçekten mutlu hissediyorum. Şimdi en sevdiğim sanatçının konserini en önden dinleme fırsatı verseler o zamanlarki mutluluğu vermez heralde. Bir şeylerden aldığımız zevkin zamanla körelmesi hayatın en acı gerçeklerinden sadece biri galiba. O ilk kez izlediğim 144 piksel zayıf çirkin kız ferrelardan aldığım zevki güzel bimbo ablaların 4k videolarından alamamak bunun en somut örneklerinden biri. Okulda derslere hep geç girerdim o yüzden sınıfa girdiğimde herkes bana bakardı. içeri girince 'abi kusura bakmayın da hepinizin tipini gibeyim' deyip en arkadaki şeref tribünü sırama otururdum.(içimden söylerdim tabi bunu) Onlar da büyük ihtimal 'geldi yine tpini gibtiğim' diyordu beni görünce. Herkesin içinde gibmek ve gibilmek duyguları çarpışma içindeydi. Bu içimizden geçen diyaloglar eşliğinde arka sıra 4lüsünün son elemanı olarak yerime oturur ve yapbozun parçalarını tamamlardım. Arka sıra 4lüsünün farklı bir portföyü vardı. 2 tanesi tam embesil diğeri yarı embesil yarı sapıktı. Bu yarı sapık arkadaşa abuzer dicem diğer ikisine de keremle mahmut diyelim. Bu abuzerin hayattaki tek zevki ferreydu ve üzücü olan kısmı sıra arkadaşımdı. Abuzer tüm ferre aktör ve aktrislerin isimlerini bilir hatta size biyografilerini bile ezbere söyleyebilirdi.Lan aktrisleri anladım da aktörleri niye ezberler ki bir insan. Ayrıca adamın 1970lerde çekilmiş ferrelardan oluşan bir koleksiyonu bile vardı lan. Arada bana da izletip kendisinin aldığı zevki benim de almamı bekliyordu. 'Kanka eski ferreların tadı hiç bi şeyde yok yhieeaa' diye anırıyordu dersteyken ara sıra ama Allahtan kimse duymuyordu duyan varsa bile 'yanlış duydum heralde' diye ciddiye almıyordu duyduğu şeyi çünkü ilim irfan yurdunda böyle bir cümlenin ne işi vardı . Hatta böyle b icümlenin yeryüzünde bile işi olmamalıydı. Bu arada bu üçünün hiç bir kızla normal bir iletişimi olmamıştı. Arada abuzer kızlara facebooktan 'selam' yazardı kızlar da 'slm' diye cevap verince o kızla flörtleştiğini zannediyordu garibim. Bi kere kızın tekine 1 ay arayla 3 tane selam yazmış. Kız en son acıyıp 'as' diye cevap verince sevinip mesajlaşmaları bana gösterdi 'knk kız hem naza çekiyor hem de dindar tam bana göre' demişti. Bre dıbına kodum abdestsiz hayatında namaz mı kıldın da dindar kız arıyosun demek istiyordum ama diyemiyordum çünkü adamın özgüvenini cidden takdir ediyordum.

Önümüzdeki 1 hafta az önceki anlattığım olayların paralelinde ilerliyor. Farklı bi olay yada durum yok. Çıkışta Hercai'nin ellerini montun cebine sokarak başı önde ağır ağır köşeyi dönmesini 120 saniyeliğine izlemek garip bir mutluluk veriyor bana caddeden köşeyi döndüğü andan itibaren de göremiyorum zaten kızı. Takip etmek aklıma geliyor ama mahalle mektebi gibi bir liseye gittiğim için herkes biribirini tanıyor ve oturduğum yeri biliyorlar. Hercainin döndüğü sokak benim oturduğum yere ters olduğu için hercai tarafından olmasa da okuldaki bir huur tarafından farkedilme ihtimalim var. Bide abuzer var tabi. Adamla yol arkadaşıyız adamı satmak da olmaz bir kız için diye düşünüyorum ama ilerde bir kız yüzünden abuzerle aramıza soğukluk gireceğinden haberim yok o zamanlar. Bu arada hercaiyle ilgili bildiğim tek şey adı ve soyadı. Evveliyatını gibtiğimin hocaları kıza kendini tanıtması için fırsat vermediği için hakkında hiç bir gib öğrenemiyorum. 1 haftanın sonunda yine abuzerle okuldan çıkmış yürüyoruz gözümle etrafı tarayarak hecai'nin gri montunu görmeye çalışıyorum kartal gözlerimle. Çok geçmeden hale ve hercaiyi sohbet ederken görüyorum caddenin köşesinde. Anında kafamın üstünde tasarruflu ampül yanıyor zekam normal bir ampülü yakabilecek kadar enerji üretemediği için. Abuzere 'şu hale değil mi lan gel yanına gidelim' diyorum. Abuzer bu çıkışımı garipsemiyor ve koşar adımla abuzeri de sürükleyerek yanlarında bitiyoruz. Abuzeri yanımda öyle bir hızla sürüklüyorum ki yanlarına geldiğimizde kızların ikisi de bi ürküyor. Ama bu hale dediğim kız o kadar sıcakkanlı ki hemen 'aklımızı aldınız yaa' diye kahkahayı basarak durumu kurtarıyor. Bu abuzerin muhabbete girmeyip hercaiyi kaçırma ihtimaline karşı ben hemen atılarak 'naber hale ya nasılsın' diye soruyorum. Hale de 'aq daha hayatımda bi kere gördüm seni onda da 10 saniye konuştuk ne bu samimiyet' fln demeden aynı samimiyetle cevap veriyor. Ayaküstü bizi hercaiyle tanıştırıyor. Ben 'he evet bizim sınıfa yeni geldin değil mi sen' fln diyorum çok meşgul bir hayatım var seni farkedemedim der gibi. Ama o dönem odaklanarak meşgul olabildiğim tek şey Age of Mythology'de Poseiodunu alıp Zeus'u hard modda yenmeye çalışmak.Ben daha 2. seviyeye geçememişkten 5 dakikada tapınaktan 2 kafalı canavarları çıkartıp belamı gibiyo direkt huur çocuğu.

Yolda giderken ' ya bu tecrübeli team nasıl sevdin mi onları fln' diye soruyorum. Önce 'iyi kızlar ya' gibi politik cevaplar verdi ama daha sonra 'ama çok aynı kafada değiliz' gibi şeyler söyledi. Bunları duyduğum anda kendime yeni bir misyon edindim. Yarından tezi yok bu kızı o ttecrübelilerin elinden kurtarmalıydım. Bedeli ne olursa olsun bunu yapmak zorundaydım. Eğer o iki kız kız ' umbrell bunun tek bir yolu var o da ikimizi üst üste koyup gibmek' dese bile bunu yapmak zorundaydım. Hem zaten böyle bi şey isteseler bu görevi abuzere yaptırır üstüne de abuzerden para alırdım. Aynı zamanda bana evde çok sıkıldığını fln anlatıyordu. Kızın her söylediği şeyden kendime yol yontmaya çalıştığım için 'istersen numaramı vereyim mesajlaşırız çok sıkılmazsın dedim. O da kabul etti birbirimize numaramızı verdik. Gerçi şimdi düşününce biraz emrivaki gibi olmuş ama giberler emrivakisini. Bu arada kızın evi ebesinin amındaydı çok afedersiniz , eve hızlı hızlı gitmesine şaşırmamak gerekiyordu. Hercaiyi eve bıraktıktan sonra abimden dızzladığım parayla üniforma almaya gittim. 50 tlyi üniformaya bayıldıktan sonra o gün dershane olduğunu hatırlayıp derhaneye seri adımlarla yürümeye başladım. Dershaneye giriş yapınca genelde en arkaya oturur dershanedeki kızlarla sohbet ederdim. Dershanede Ayça diye bir kız vardı. Bana biraz yakın davranırdı ama ben abuzer gibi bir hayvanımsı olmadığım için bu yakınlığa başka bir şeye yormuyordum. Bide zengin kızdı o dönem bana niye baksındı ki aq kafasındaydım yine. Bu arada o yaşta beni bu zengin-fakir tribine sokan kişiler twitterda 'Ya abi bir kızı tavuk döner yemeye zütüreceksen o kızla sevgili olmayacaksın yhaa' diyen huur evladı güruhtu. Burdan da hepsinin dıbını yolunu gibmiş olayım. 16 yaşındaki çocuğa yaşattığınız travmaya bakın bakın da az utanın dıbına çaktıklarım. Daha sonra dershane bitince o havada dolmuş sırası bekleyip eve gelirdim. O gün eve gelince üniformayı güzelce katlayıp yerine koydum. Kendi kendime bu üniformaya yer paspası gibi muamele yapmayacağıma dair şeref sözü verdim. O gün hercaiden mesaj bekledim ama gelmedi. Ben de yatıp uyudum. Sabah kalkınca yeni üniformanın verdiği heyecanla hemen yataktan fırladım. Üniformamı giydim. Sabah evden çıkarken annem 'sende bi farklılık var saçını fln mı kestirdin' diyordu. Bu bana niyeyse gereksiz bi özgüven vermişti halbuki özgüven verecek ne var şu cümlede aq. Okula giderken radikal bi karar alıp üniformanın yakalarını da kaldırmıştım. O zaman beni her gören 'Ooo umbrell burak yılmaza mı özeniyon lan' diyordu halbuki bilmiyorlar bu yaka kaldırma modasını çıkartan adam Al Pacino'dur aq. Çin gibi kadar kültürüyle bana artislik yapmaya çalışıyorlar bide (Marlon Brando da olabilir lan tam hatırlayamadım).

Son zille birlikte yine çantalarımızı sırtlayıp okuldan çıkıyorduk. Hercainin hareketleri çok seriydi çantasını anında toplayıp hızlı adımlarla çıkıyordu okuldan. Ama o gün o ağır ağır hareket ettiğini farkediyordum. Tabi kendime yoruyorum bu durumu benimle birlikte çıkmak istiyor okuldan diye. Bu durumu kendime yormamla hercainin adımları yine seriye bağlıyor aramızda metrelerce fark oluyor. Normalde bana bıraksalar koşar adımlarla gidip kıza yetişir muhabbeti sürdürürüm ama bu abuzer ayağıma zincirle bağlı metal bi top gibi. Adamın yürüyüşü 'yaylana yayalana' ikilemesinin ete kemiğe bürünmüş hali. Bide o gün olduğu gibi arada kerem de bizle birlikte yürürdü. Bizim mahallede kuzeni oturuyordu onu ziyarete geliyordu ziyaret dediğim de birlikte lol oynuyorlardı işte. Bu keremin 2 yıl önce başka bir ilde oturan abisinin çocuğu oldu ama abisinin evinde pc olmadığı için kerem hiç gitmedi abisini ziyarete. Ulan insan 2 yılda yiğenini merak edip bi gider aq başka il dediğim de 150 km uzakta bi yer hala görmedi yiğenini deli herif. Bunlarla aylak aylak yürüyoruz ama tabi benim içim içimi yiyor hercaiyi yalnız yürürken gördüğüm için. Bari köşeyi dönene kadar arkadan izleyeyim dedim. Tam o anda Zeus yeryüzüne inip 'Tüm gibiş skillerimi ve haremimi sana bahşediyorum' dese bu kadar sevinemeyeceğim bir olay cereyan ediyor ve köşe başında hale beliriyor. Yine hercaiyle denk geliyor ve konuşmaya başlıyorlar. Ben tekrar yanımdaki 2 'yaylana yaylana' yürüyen tipi sürükleyerek kızların yanında bitiverdim hemen. Ayaküstü sohbetten sonra tekrar parkta oturma teklifinde bulundum. ikisi de tamama dediler yine gidip oturduk parka. Bu arada bu hale'nin liseyi açıktan okuduğunu öğrendim. Açıktan lise okunabildiğini de ilk o zaman öğrenip çok şaşırmıştım. Bi insan niye okula gitmeden lise okumak ister ki diye düşünüp daha sonra birbirlerinin hırkasının fermuarlarını çekmeye çalışarak eğlenen abuzer ve kereme bakınca çok da mantıksız gelmemişti açıkcası. Daha sonra açıktan okumanın hale'nin kendi isteğiyle gerçekleştirdiği bir durum olmadığını öğrendim. Parktan ayrılma vakti 'hale hercaiyle birlikte dikkatli gidin eve' dedim. Hale'nin 'ben eve gitmiyoum ya yukarı tarafta bir işim var' demesiyle messi'ye doğru açılan ara pas koridorunu görmüş iniesta gibi tekrar tasarruflu ampül yandı benim kafanın üstünde. E o zaman buraya yeni gelmiş kızı yalnız bırakmak olmaz hercaiyi ben bırakıyım eve dedim. Abuzer böyle durumlarda biraz anlayışlıdır tamam knk sen git dedi ama bu kerem salağı ' yaa knk ben boşver kendi gider benim kuzene gitmem lazım bak zaten geç kaldım' fln diyor. Lan aq salağı sen gelmicen zaten gibtir git kuzenine zaten yarım saat bizle oturdu diye zamanının boşa gittiğini hissediyor. Ya kerem knk sen de kuzene git o zaman ayıp olmasın çocuğa ben tek zütürürm hercaiyi dedim. Bunun canına minnet zaten hemen gibtirolup gittiler biz de hercaiyle evinin yolunu tuttuk.

Sırf bu yüzden içimden geldiği gibi gülemiyordum çünkü çoğu insanda olduğu gibi yannan gibi bir ifadem oluyordu gülerken. O yüzden kendimi tuta tuta gülüyordum o ifademi kız görmesin diye. Ders aralarında da konuşurken hep bana sorular sorup bir şeylerden bahsederdi. O gün de konuştuğumuz konu civardaki bir sapıktı. O dönem bizim dershanenin olduğu bölgede bir sapık türemiş akşam karanlığında yoldaki kadınları elleyip kaçıyor, bazen de orasını burasını gösteriyormuş. Bi türlü de yakalanamıyormuş. Her yerin güvenlik kamerası olduğu bir yerde nasıl yakalanamaz bu da ayrı bi muamma aq. Ben bu haberi duyar duymaz alfalık damarlarım kabarıyor. Sonuçta bizim dershane de akşam geç saatlerde bitiyor. 'Bundan sonra erkekler olarak hepimiz sınıftaki kız arkadaşlarımızı duraklarına kadar bırakalım' diyorum. Tabi el ele tutuşup hep birlikte gta vice city helikopter görevindeki bombaları bırakır gibi kızları tek tek duraklarına bırakmayacağız. Durakları yakın olan erkekleri ve birer ikişer üçer kızları eşleyip ona göre görev dağılımını yapıyoruz. Bana da Ayça düşüyor çünkü duraklarımız yakın birbirine. Aslında ayçayla birlikte ayçanın yakın bi arkadaşının da bizle gelmesi gerekiyor ama o kendi durağının başka bir erkeğe daha yakın olduğunu öne sürerek başka time katılıyor. Ben de çok üstelemiyorum açıkcası tek kızı otobüse bindirmek iki kızı bindirmekten daha kolay ne de olsa. O akşam dershane çıkışı ayçayla birlikte onun durağına yürümeye başlıyoruz. Yolda yürürken ailesinden ve okulundan bahsediyor. Ben de fütursuzca ve çekinmeden soru soran birisi olarak 'baban ne iş yapıyor, anan neci, eviniz tam ne tarafta' gibi soruları diziyorum arka arkaya. Kızın babası cerrah annesi mali müşavir miydi neydi bu arada. Bi bizim peder serbest meslek erbabı zaten ülkede aq. Küçükken de baban ne iş yapıyor diye sorup 'serbest meslek' diyince yani tam olarak ne iş yapıyor diye direten huur evladı hocalar vardı. Burdan onların da validelerini elden geçirmiş olayım. 7 yaşında çocuğuyum nerden bileyim babamın professionunu aq sigorta primini ne olarak yatırıyor diye sor bide utanmazsan aşağılık pekekent. Daha sonra ayçayı otobüse bindirip kendi dolmuşuma gidiyorum. Tüm gün de telefonu kontrol ediyorum hercaiden mesaj var mı diye ve o dolmuşta çok büyük bir hata yapıyorum. Uyuşturucu kadar bağımlılık yaratan, Alkol kadar batak ve sigara kadar pis bir huy ediniyorum. Whatsapptan hoşlandığın kızın çevrimiçi olup olmamasını takip etmek hatta çevrimiçi oluşunu uzun uzun izlemek.

Kızlar gelir gelmez doğan slx’e bakışlarından hayal kırıklığına uğradıklarını hissedebiliyordunuz ama ayıp olmasın diye bir şey demiyorlardı muhtemelen. Kızlar arabaya , ben kızlara bakarken ortamda oluşan sessizliği Abuzer’in ‘Eee o zaman 4’ümüz birlikte bir şehir turu atarız’ cümlesi bozmuştu.Bu cümle öyle bir cümleydi ki kafamda nükleer saldırı öncesi şehri boşaltma alarmlarının çalmasına neden oldu. Ben anında ‘hayır olmaz benim acil eve gitmem lazım kanka acil’ sözlerimi Abuzer ısrarlarıya delmeye çalışıyordu. Bana söylemedi ama aklından ‘kızları sırayla giberiz’ fikri geçmediyse sol kolumu anında keserim. En son galip gelen ben oldum ve kızlara selam verip ortamdan hızlı adımlarla uzaklaştım. Dün yediğim taku bir daha yememeliydim.(spoiler vermek gibi olmasın çok ilerde bundan beter haltlar da yiyecektim) Daha sonra konuştuğumuzda Abuzer 2 kızı arabaya atıp arabayı tenhaya çektiğini ve kızların ikisiyle de yiyişip öpüştüğünü söylemişti. Ama açıkçası o iki kızın birbirini gibme olasılığıbu olayın yaşanma ihtimalinden daha yüksekti. Hatta abuzeri’in arabayı gibmiş olma ihtimali hepsinden çok çok daha fazlaydı. Ertesi gün okulda teneffüs aralarında hercai ile konuşmaya devam ediyorduk. Benim paranoyalarım da düne göre azalmıştı ama hala fazla sayılırdı. Teneffüste hercaiyle konuşurken hercai bir anda durdu ve ‘umbrell çıkışta sana bir şey vermek istiyorum’ dedi. Bu cümlenin beynimde oluşturduğu reaksiyonu ve ulaştığı yerleri anlatmak isterdim ama anlatabileceğimi düşünmediğim için bunu denemeyeceğim bile. Aklıma 2 seçenek geliyordu. Ya beni eve davet edecekti yada bu bir tuzaktı ve ayça olayını öğrendiği için beni portekizden özel getirttiği bir çetenin elemanlarına ölümüne dövdürtecekti. 2. Seçenek çok daha cazip gelmişti çünkü ilk seçeneği kaldırabilecek bir pgibolojiye sahip değildim ve 2. Seçenek onun da beni önemseyip sevdiğini gösterirdi. Çıkışa kadar geçen saatler dakikalar ve saniyeler geçmek bilmiyordu. Derste zaman geçsin diye abuzerin dünkü iki kızı nasıl tavlayıp arabada kızlara neler yaptığını dinliyordum. Çıkış vakti geldiğinde hercaiyle yürürken nereye gideceğimizi sordum. Bana vereceği şeyin evde olduğunu ve evde vereceğini söyledi. Yok abi bunların hepsi kötü bir rüyadan başka bir şey olamazdı. Acaba yaşadığım bu dünya Truman Show’daki gibi kurmacaydı da üzerimde milyar dolarlık bütçesi olan bir sosyal deney mi yapılıyordu. Yoksa 16 yıldır kız eli tutmamış birisi olarak 3 günde 2 farklı kızla cinsel olaylar yaşamak gerçek dünyada yaşanabilecek bir olay değil gibiydi. Hem zaten hercaiyle cinsel bir şey düşünmeyi bile düşünemiyordum ki. Kızı çıplak hayal etmeye çalışsam ki hiç çalışmamıştım en fazla altında paçalı babaanne donu üstünde de çuval gibi bir atlet olurdu. Ama bu haliyle bile çok güzeldi.