anlatıyımmı sabahı gören tayfaa

panpalar, uykusuzluktan başım ağrıyor. geceye devam etcem. hepinizi seviyorum bu aralar.. aldkfa

tamam panpa dinlemedeyim bundan sonra telden giricem zaten okur dururum amk

@24 ile güzel bi tesbit yapmışsın panpa böyle entryler iyi geliyo amk biz yapamadık bi tak yapamadık yapanlar teselli ediyo amk.

panpalaaaaaaaaaaaaaaarrrrrr, episode 2 için merak edenler toplaşsın, yada ben boşa bile anlatcam...

evet tayfa, nerde kalmıştık, para bulmalıydı, çaycıdaki dayıya karşı artık para istemeye yüzüm kalmamıştı, para bulabileceğim tek yer beşiktaşta genç kafede çalışan az muhabbetim olan bi arkadaş geldi aklıma. ordamıdır değilmidir bilmeden tek çare o olduğu için kafeye gitmeye karar verdim. dolmabahçenin arkasından beşiktaşa yürüyorm, bir yandan kaldırımdaki karoların oluşturduğu çizgilere basmamaya çalışıyorum, bir yandan hayat ne güzelleşti lan diye düşünüyorum, amk ekgib bi yanım tamam sanki, o içimdeki boşluk doldu sanki, yalnız hissetmiyorum, yapmam gerekeni yapmışım gibi hissediyorum. işte budur olm, olmadı olmadı ama en sonunda en iyisi oldu. derken kafeye vardım. etrafa bakındım bizim elemanı görmek için ama yoktu, çalışanlardan birine sordum, abi gelmesi lazım ama daha gelmedi dedi. çaresiz oturdum, beklemeye koyuldum. bi baktım iki masa ötede bi arkadaş oturuyor. mustafa mı lan o, pek sevmem bu cocuğu muhabbeti bayar, çok yalan atan tiplerden hani, bi de attığı yalana kendi de inanır ha, beraber yaşadığımız bir anıyı anlatmıştı bi seferinde, yanımda kim vardı hatırlamıyorum diye başladı konuşmaya, yarım saat amk aralıksız anlattı, vay musti ne cevizler kırmışsınız falan diyor diğer arkadaşlar, yok kızlar şöyle dedi de yok biri iş attıda falan derken hatırladım anlattığı mevzuyu amk yaşadığımızla yakından uzaktan alakası yok yani, ses etmedim amk, bişey desem bi de beni rezil etcek amk öyle de bi tip. neyse konuya dönelim, bu herifi gorduğume bu kadar sevineceğimi hiç düşünmezdim. neyse adettendir, hal hatır sordum uzatmadan konuşmayı on lira borç aldım akbile attım hemen evin yolunu tuttum. yol boyunca olan bitenin değerlendirmesini yaptım. ne yapıyordu acaba, öğrencimiydi, çalışıyormuydu? bütün bu sorular kafamda dönüp dolaşırken birşeyi farkettim, o an için mutluydum be. çok mutluydum amk.

sol freyminizi gibiyim olm başlığı bulamadım saniyesinde ikinci sayfaya geçti

panpalar, isteğe göre hemen devam etcem, yada yediye doğru devam etcem

aniden kafama bi soru takıldı, lan acaba bu numara ona mı aitti. belki de başka birine aitti. vay amk, ya öyle olsaydı. birden bütün keyfim kaçtı. ulan ne zaman boyle mutlu olsam illa bi kuruntu bi aksilik çıkacak yani. kendimi teselli etme çabalarım hemen başladı, olamazdı ya, nasıl olacaktı. bana hiç ustunde tel numarası yazan bi para gelmedi. gelseydi bilirdim. bende yazmamıştım, eee, o zaman kesin o bıraktı ya. para elimde numara ustunde mutlu mutlu bakıyorum paraya. lan on lira ne tatlı duruyordu, ata bile gülüyodu...

cok birlegib yazma okumam aralara bosluk bırak

@33 lan nickin iyimiş panpa,

amk aşık mı oluyordum acaba. ya bu nedir kendi kendine gelin güvey oluyorsun lotcs+, belkide kız şey olsun diye. ne olsun diye amk ne olsun diye. numarasını yazmış işte, daha ne olsun, bu bi ümit işte, bi fırsat. yaaa gibecem ama haaa. bu nedir ya, bırak be olm, akışına bırak. bırak ne olacaksa olsun. ama o değil aşık olsam fena, zira aşk acısını iyi bilirim, hemde “”platonik”” aşk, kaderim amk. hayatımda tattığım tek aşk. platonik, kaltak, yelloz, acımasız, hep küfrederim, ama bilirim ne günahı vardı be kızın, o gözle bakmıyordu işte, on yılımı yedi ama az değil, karşı cinsle ilişkilerimi gibti resmen, hiçbi kızla konuşamaz oldum, amaaaaan neyse, o ayrı bi hikaye, lotcs+ gibecem belanı ama, yeter. konuya odaklan.

ve hisarüstü, ne güzel yer ya, heryer pempe amk, lan olm iyi kaptırdın kendini, ilk görüşte aşk dedikleri şey bu olsa gerek, hiç eve gidesimde yok. ama yatsam iyi olacak, akşam uyanır uyanmaz ilk iş ararım. hele şöyle güzel bi uyku çekeyimde, iyice yoruldum zaten bu gün. eve gittim panpalar, tahmin edebileceğiniz gibi yatamadım. yıllardır aradığım, bana o eskiyi unutturacak, hayal bile edemeyeceğim kadar güzel bi kız bana numarasını vermişti, numaraya tekrar tekrar bakarak telefonuma, bilgisayarıma başka bi kağıda temize çekerek tekrar tekrar yazdım, amk heyecan paranoyamı körüklemişti, yatağa geçtim kaçta uyuya kaldım bilmiyorum ama uyuyana kadar milyonlarca senaryo canlandırdım kafamda. herşeye hazır olmalıydım. akşam önemli olacaktı.

heryer karanlık, açık bilgisayarın fan gürültüsü yine kafamı şişirmiş, tam bi sersemim, saat kaç, telefon nerde, rahat onbir olmuştur, lan çok mu geç oldu, uff, hah! buldum, hep buraya bırakıyorum bu telefonu hep unutuyorum bi de ya, gittikçe salaklaşıyorum amk. oha!!! saat daha yedi buçuk, biraz kendimi toparlayayım, bi parça bişeyler de atıştırayım açlıktan midem kazınıyor. sabahta birşey yemedim zaten. güzel bir kahvaltı hazırladım, üç beş zeytin, peynirin son kalan parçası, patates kızartması üstüne yumurtada kırdımmı ohh. telefon yanımda, neyse bi duş alıyımda ararım, neyse bi feyse bakimde ararım, neyse saat dokuz olsunda ararım, neyse ya aramasammı yarın ararım.. lan arasana amk... vay ecdadını gibim, yakup platonik parçası çalıyor. nerden çıktı şimdi bu???

çok sakat var amk

gibleyin lan beni dıbınakoduklarım

yaz bin hafiften sardı gibi taka sardırma hikayeyi

@40 gerçek amk, taku yok, rahad ol

lan bu alkol nedir boyle amk, dunya bi başka

elim varmıyor amk, irem otobüs, ara kapat ara kapat ara kapat. ara kapatma amk, açsın bi ses duy bari, emin ol kim olduğunda, aha açtı hassktyrkafn...
alo
efendim (nasıl oldu anlamadım ama bütün heyecanım bi anda gitmişti)
irem... di demi=*? (kararsızdım, acaba samimi mi davranmalı yoksa resmi mi takılmalı)
evet bu iremin numarasıda kendisi burda değl, siz kimsiniz? (ananı gibim bu kim şimdi sesinden olgun bi kadın olduğu anlaşılıyordu, bu kadar aksilik mi olur ya, ne gibim diyecem şimdi, hiç tanımıyorumda kızı bişeylerde uyduramıyorum, en iyisi kısa kesmek)
ben lotcs+, aradığımı söylerseniz sevinirim dedim kararlı bi tavırla.
hiç tatmin olmamış bi tavırla peki dedi karşıdaki ses. neyse ucuz atlatmıştım. ama bu kötüydü, top artık ondaydı, ben artık arayamazdım, ama bu kara kedi beni düşündürmüyor değildi, hiç mutlu kapamamıştı telefonu, belkide söylemeyecekti. bi daha aramalımıydım acaba. ananı gibim ya, bi şey de tam düzgün gitsin. bi iştede gözüm arkada kalmasın, bi işi de gönül rahatlığıyla yapayım. neyse, artık beklemekten başka çare yoktu, bi kaç gün bekler ararım diye mevzuyu kendi içimde kapamaya çalıştım. yok olmuyor amk, düşünmeden edemiyorum. ulan çok mu abazayım, bi 31 çeksem unuturmuyum, abartısız diyorum bunu da denedim, ama elim gibime varmadı. ilk defa böyle hissediyordum hayatımda.

ahahaha irem otobüs ne amk, oldu olacak bi de otobüs irem deseymişsin